یکی دیگر از روش های جلوگیری از بارداری روش تقویمی است. این روش به دلیل ویژگی هایی که دارد به توضیح مفصلی نیاز دارد که در اینجا به آن پرداخته می شود.

زنان در شرایط طبیعی ازسنین بلوغ تا پنجاه سالگی و حتی شصت سالگی (در زنان سیده) توانایی بچه دار شدن را دارند. سال های تولید مثل طبیعی زن به وسیله تغییر ریتمیک (سیکل های منظم) ماهانه در میزان ترشح هورمون های زنانه و تغییراتی که در اندام های جنسی و ترشحات آنها اتفاق می افتد، مشخص می شود.

طرح ریتمیک زن به دوره یا سیکل جنسی(female sexual cycle) یا سیکل قاعدگی (پریود) معروف است.

مدت هر دوره یا سیکل به طور متوسط 28 روز است اما می تواند حتّی در زنان کاملاً طبیعی به کوتاهی 20 روز یا به بلندی 45 روز باشد.

هر زن در هر دوره جنسی طبیعی، یک تخمک آزاد می کند و اگر شرایط مساعد وجود داشته باشد، این تخمک به جنین تبدیل می شود[ آرتورگایتون، فیزیولوژی پزشکی، ج2، ص1514.].

تخمک گذاری در زنی که دارای یک دوره جنسی طبیعی 28 روزه است، 14 روز بعد از شروع قاعدگی انجام می شود تخمک آزاد شده حدود 12-24ساعت زندگی فعال دارد و می تواند توسط نطفه مرد بارور شود. اسپرم مرد هم بعد از انزال می تواند تا 7 روز در بدن زنده بماند ولی بیش از 24-48 ساعت قدرت بارورسازی تخمک را ندارد والبته احتمال دارد تا 72ساعت نیز قدرت باروری داشته باشد.

اگر چنانچه 24-72 ساعت قبل از آزاد شدن تخمک و 24 ساعت بعد از آزاد شدن تخمک، آمیزش صورت گیرد، احتمال بارداری بسیار کاهش پیدا می کند چون در فاصله زمانی که تخمک آزاد می شود، (72 ساعت قبل و 24 ساعت بعد از تخمک) بهترین زمان برای لقاح و انعقاد نطفه است. لذا در زنانی که دوره ماهانه آنان 28 روزه است، به طور طبیعی تخمک در روز چهاردهم از ابتدای شروع قاعدگی آزاد می شود و لذا می باید از روز یازدهم تا شانزدهم از آمیزش خودداری نمود.

در زنانی که دوره قاعدگی آنها 28 روزه نیست و در طول سال تغییر می کند و یا بیشتر و کمتر از 28 روز است، می باید از روش محاسبه استفاده نمود، لذا برای مطالعه کافی در این باره می توانید به کتاب های مربوطه مراجعه فرمایید.

البته لازم به ذکر است که این روش (تقویمی) گرچه بی ضرر بوده و امکانات خاصی نمی خواهد ولی احتمال بارداری در این روش زیاد است و اطمینان کمتری دارد.