آراسته و معطر بودن از وظایف متقابل همسران است و زن و مرد می بایست خود را آراسته و مرتب نگه دارند و این امر در آموزه های دینی نیز مورد تأکید است.

در روایتی که از محضر پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله) نقل شده چنین می خوانیم: «وظیفه زن آن است که خود را با خوش بوترین عطرها معطر سازد؛ بهترین لباس هایش را بپوشد؛ بهترین زیورآلاتش را دربرکند و هر صبح و شام خود را به شوهرش عرضه نماید»[ وَ عَلَیها أن تَطیبَ بأطیبْ طیبِها و تَلبَسَ أحسَنِ ثیابها و تَزَینَ بأحسن زینتَها و تُعرض نَفَسَها علیه غُدوَةً وَ عشیةً؛ کلینی، کافی، ج5، ص508.].

در روایت دیگری امام باقر (علیه السلام)درباره زینت کردن مرد، فرمودند: «زنان دوست دارند شوهر خود را در همان زینتی ببینند که مردان دوست دارند زنشان را به آن صورت آرایش کرده مشاهده کنند»[ النساء یحبِبْن أن یرینَ الرّجال فی مِثل ما یحِبُّ الرِّجالُ ان یری فیه النّساء مِنَ الزّینَةِ؛ (مجلسی، بحارالانوار، ج73، ص101).].

همچنین امام کاظم (علیه السلام) فرمودند: «همانا آراستگی ظاهر مردان از اموری است که بر عفت و پاکدامنی زنان می افزاید»[ انَّ التهیئةً ممّا یزیدُ فی عِفّةِ النساء؛ همان، ص100.].

توجه به آراستگی در شب عروسی دو چندان بوده و معمولاً عروس و داماد خود را به صورت مطلوب آرایش می کنند.

اما نکته ای که قابل توجه جدی است و می بایست همسران جوان عنایت داشته باشند این است که:

ـ از آرایش های افراطی و غلیظ پرهیز کنند زیرا عروس و داماد به اندازه کافی اضطراب شب عروسی و زفاف را دارند و آرایش افراطی بر اضطراب آنان خواهد افزود و چه بسا جسارت نزدیک شدن به همدیگر و انجام عمل زناشویی را از آنان بگیرد

ـ دیگر اینکه زن و شوهر جوان به اندازه کافی زیبایی و طراوت دارند و نیازی به آرایش های آن چنانی نیست و می توانند این آرایش ها را در زمان های دیگر انجام دهند و به وسیله آرایش، جذابیت خود را حفظ کنند و به اصطلاح همه چیز را در شب زفاف خرج نکنند بلکه برای آینده نیز نگه داری کنند.

ـ نکته دیگر اینکه آرایش افراطی، آستانه لذت بری و تحریکی زن و مرد را ممکن است تغییر دهد و طوری شود که بعد از عروسی از همدیگر لذت کافی نبرند.

ترس خیالی زفاف

بایستی گفت: شب زفاف در خاطره تمامی زوج های جوان یک شب خاطره انگیز است. کسانی که این شب را تجربه کرده اند، بی شک تا آخر عمر آن را فراموش نخواهند کرد. منظور ما از زفاف، شب اول عروسی است. یعنی شبی که زوجین آمیزش جنسی (به طور کامل) را تجربه می کنند…

دو نوع درد در هنگام اولین تجربه جنسی قابل تصور است:

1. درد به علت پارگی پرده بکارت

این درد (که البته بسیار ناچیز است) به علت ایجاد یک زخم سطحی در داخل واژن است. که اینگونه زخم ها معمولاً به سرعت برطرف می شوند. البته برای کنترل یا کاهش درد، بهترین کار ایجاد معاشقه طولانی است، این کار سبب می شود تا دختر به مرحله ارگاسم یا نزدیک آن برسد. رسیدن به ارگاسم، آستانه درد را بالا می برد و باعث می شود که درد یا خیلی کم شود یا قابل تحمل گردد. به عنوان مثال در زمان ارگاسم اگر شخص گاز گرفته شود درد را احساس نمی کند یا درد بسیار جزئی خواهد بود.

نکته ای که می باید به آن توجه داشت این است که ضخامت پرده بکارت افراد متفاوت است به طوری که برخی از دختران در موقع زوال بکارت، کمترین دردی را احساس نمی کنند. اما برخی دختران احساس مختصری از درد را خواهند داشت اما نباید نگران بود زیرا این درد جدی و طولانی نیست.

2. درد به علت دخول

این درد دقیقاً به علت کشش دیواره واژن می باشد. شما وقتی بادکنکی را برای اولین بار باد می کنید، نیروی بیشتری به کار می برید تا بتوانید دیواره های بادکنک را از هم باز کنید. این حالت دقیقاً در واژن هم ایجاد می شود؛ واژن برای اولین بار می خواهد باز شود، پس درد مختصری را حس می کند.

برای کنترل این درد، باید دقیقاً مثل بالا، معاشقه طولانی داشت تا هم واژن لیز شود و هم آستانه درد افزایش یابد. برای این منظور می شود از ژل لوبریکانت استفاده نمود.

در مجموع برای آمیزش بهتر و کم درد، در اولین تجربه باید نکات زیر را توجه نمود:

1. معاشقه طولانی تا رسیدن به مرحله ارگاسم؛

2. استفاده از ژل لوبریکانت؛

3. بهتر است دختر لبه تخت دراز بکشد، جوری که پاهای وی کاملاً روی زمین قرار بگیرد. در این صورت کمترین درد و فشار به دختر وارد می شود؛

4. دختر را باید قبل از نزدیکی از نظر روحی آماده کرد؛

5. در صورت داشتن درد شدید از ادامه نزدیکی خودداری کرد.

نکته ای که ذکر آن بسیار مهم و اساسی است آن است که اگر احیاناً دختری در هنگام زفاف در عادت ماهیانه (پریود) بود، حتماً باید از آمیزش اجتناب کرد؛ زیرا آمیزش در این هنگام حرام و گناه است.