در کتاب «کلبه احزان» شیخ عباس قمی هنگامی که ماجرای تعلیم تسبیحات حضرت زهرا سلام الله علیها توسط پیامبر صلی الله علیه و آله به آن حضرت را نقل می کند، جمله ای از حضرت فاطمه سلام الله علیها نقل می کند که می فرماید: «الان از خدا و رسولش راضی شدم»؛ شما چگونه این جمله را تفسیر می کنید و منظور حضرت از بیان این جمله چه بوده است؟ مگر قبلا از خدا و رسولش راضی نبودند؟ یا … ؟

اصل این داستان مربوط به این موضوع است که حضرت زهرا -ع- برای انجام کارهای خانه نیاز به کمک کار و کنیزی داشت و این مطلب را با پدر بزرگوارش در میان گذاشت و از ایشان درخواست کنیزی کرد . پیامبر به خاطر عده زیادی از مردم مدینه در فقر به سر می بردند با این درخواست موافقت نکردند و به حضرت زهرا-ع- فرمودند : میل دارید چیزی به شما یاد دهم که از اینها بالاتر باشد ؟ سپس تسبیح معروف فاطمه زهرا –ع- را به آن حضرت آموزش دادند . زهرای مرضیه –ع- هم در پاسخ به پرسش پدر بزرگوارشان گفت : به آن چه خدا و پیغمبر خشنود باشد ، خشنودم . مراد از این جمله این است که به خواست خدا و پیامبرش راضییم و خواست آنها را بر خواست خود مقدم می دارم . ر. ک: داستان راستان ، ج 2 ، داستان 125