اسرائلیات در مورد صالح و قوم ثمود
۱۳۹۶/۱۲/۱۴
–
۶۴۵ بازدید
اسرائیلیات حضرت صالح و قوم ثمود چیست؟
چیزی تحت عنوان اسرائیلیات حضرت صالح و قوم ثمود نامفهوم است، چون حضرت صالح و قوم ثمود قبل از حضرت یعقوب یا اسرائیل و قوم بنی اسرائیل بودند. و اگر مقایسه گفتار تورات و قرآن مراد است، به جهت طولانی بودن این موضوع شما را به کتب قصص قرآن و تفاسیر معتبر ارجاع می دهیم.شاید مناسب باشد بدانیم که، در قرآن، هفت مرتبه از ناقه و بیست و شش بار از قوم ثمود نام برده شده است. ماجراى قوم ثمود در سوره هاى شعرا، قمر، شمس و هود آمده است. . آنان جانشینان «قوم عاد» معرفی شده اند و در همه این آیات از بدی و بدکرداری و فرجام بد آن ها سخن گفته است. بنابر آیات و روایات، آنها غیرخدا را می پرستیدند. در حدیثی از امام باقر(ع) است که قوم ثمود 70 بت داشتند و آنها را می پرستیدند تا اینکه خداوند از بین آنها پیامبری بنام صالح برانگیخت تا آنها را هدایت و به یکتا پرستی فرا خواند. صالح که از نظر عقل و درایت و کمال بسیار ممتاز بود آنها را به توحید و ترک بت پرستی دعوت کرد و از عذاب خدا ترساند ولی آنها دعوت او را رد، و حضرت صالح را تکذیب کردند و در حقیقت سه گروه شدند:1- سران قوم ،که استکبار ورزیدند.
2- مستضعفانی که ایمان آوردند.
3- مستضعفانی که کفر ورزیدند.
قرآن کریم از 9 گروه تبهکار در قوم ثمود یاد می کند که سوگند خوردند تا صالح و خانواده اش را به قتل برسانند و بعد انکار کنند ولی خداوند از نیرنگ آنها آگاه بود و نابودشان کرد. قوم ثمود برای اثبات مدعای حضرت صالح معجزه خواستند و نوع معجزه را مشخص کردند و از پیغمبرشان خواستند که از درون صخره بزرگی که برای آن احترام داشتند شتر ماده ای که شیرده باشد بیرون آورد. خداوند خواسته آنها را برآورد. حضرت صالح از آنها خواست که این شتر ماده (ناقه) را به حال خود بگذارند در غیر اینصورت گرفتار عذاب الهی می شوند. اما قوم ثمود از دستور پیغمبرشان و خداوند سرپیچی کرده و به شتر آزار رسانده و او را پی کردند و یکنفر را که از شقی ترین افرادشان بود وادار به این کار کردند. از آنجا که حضرت صالح به آنها گفته بود که به شتر آزاری نرسانند پس از کشتن ماده شتر، وعده خدا تحقق پیدا کرد و به صالح ندا آمد که به این قوم بگو تا سه روز در خانه های خود باشید که عذاب خدا خواهد آمد (بنا بر نقل طوسی، ابوالفتوح رازی و طبری و …) روز اول رنگ چهره شان زرد، روز دوم سرخ و روز سوم سیاه، و صیحه آسمانی بلند شد و زمین لرزه ای آمد و صاعقه ای زده شد و همه آنها در حالی که بیدار بودند و نگاه می کردند مثل گیاه خشک شده و همگی هلاک شدند و جز حضرت صالح و تعداد کمی که به او ایمان آورده بودند هیچکس باقی نماند. در آن وقت صالح رو به بدنهای بی جان و سرد آنها کرد و گفت: ای قوم من، رسالت خدایم را به شما تبلیغ و نصیحت کردم ولی شما ناصحان را دوست نداشتید. بازماندگان اندکی که بودند بعدا از آن سرزمین (حجر) گریخته و به شهرهای مکه، رمله، سامره و غزه مهاجرت کردند. امروزه وجود اماکن متعدد با نام صالح پیامبر را در فلسطین دلیل سکونت بازماندگان ثمود در فلسطین می دانند.
عبرتی که ما از این قوم ثمود می توانیم بگیریم چند چیزمی تواند باشد.
1- کیفر بى احترامى به مقدّسات و از بین بردن آنها، عذاب الهى است . عنایت و لطف ویژه ى الهى به هرچه تعلّق گیرد، قداست مى یابد .
2- از تاریخ گذشتگان عبرت بگیریم.. بهترین درس براى زندگىِ امروز، عبرت از تاریخ گذشته است تاریخ، بهترین معلّم و صادق ترین واعظ است، هر کس از آن عبرت نگیرد، سزاوار توبیخ است. و خودش ضرر می ببیند.
3- انسان، از همه ى شرایط طبیعى مى تواند بهره بگیرد. از نعمت هاى ویژه الهى رفاه، مسکن و قصر، ولی اگر از یاد خدا جدا باشد زمینه ى فساد مى شود.
4-اگر نعمت ها را ودیعه ى الهى بدانیم و خود را در معرض هلاکت ببینیم، از تجاوز دورى کنیم چون قهر خدا ناگهانى است،
اینها برای مادرس است که ما همانندآنها نشویم.
2- مستضعفانی که ایمان آوردند.
3- مستضعفانی که کفر ورزیدند.
قرآن کریم از 9 گروه تبهکار در قوم ثمود یاد می کند که سوگند خوردند تا صالح و خانواده اش را به قتل برسانند و بعد انکار کنند ولی خداوند از نیرنگ آنها آگاه بود و نابودشان کرد. قوم ثمود برای اثبات مدعای حضرت صالح معجزه خواستند و نوع معجزه را مشخص کردند و از پیغمبرشان خواستند که از درون صخره بزرگی که برای آن احترام داشتند شتر ماده ای که شیرده باشد بیرون آورد. خداوند خواسته آنها را برآورد. حضرت صالح از آنها خواست که این شتر ماده (ناقه) را به حال خود بگذارند در غیر اینصورت گرفتار عذاب الهی می شوند. اما قوم ثمود از دستور پیغمبرشان و خداوند سرپیچی کرده و به شتر آزار رسانده و او را پی کردند و یکنفر را که از شقی ترین افرادشان بود وادار به این کار کردند. از آنجا که حضرت صالح به آنها گفته بود که به شتر آزاری نرسانند پس از کشتن ماده شتر، وعده خدا تحقق پیدا کرد و به صالح ندا آمد که به این قوم بگو تا سه روز در خانه های خود باشید که عذاب خدا خواهد آمد (بنا بر نقل طوسی، ابوالفتوح رازی و طبری و …) روز اول رنگ چهره شان زرد، روز دوم سرخ و روز سوم سیاه، و صیحه آسمانی بلند شد و زمین لرزه ای آمد و صاعقه ای زده شد و همه آنها در حالی که بیدار بودند و نگاه می کردند مثل گیاه خشک شده و همگی هلاک شدند و جز حضرت صالح و تعداد کمی که به او ایمان آورده بودند هیچکس باقی نماند. در آن وقت صالح رو به بدنهای بی جان و سرد آنها کرد و گفت: ای قوم من، رسالت خدایم را به شما تبلیغ و نصیحت کردم ولی شما ناصحان را دوست نداشتید. بازماندگان اندکی که بودند بعدا از آن سرزمین (حجر) گریخته و به شهرهای مکه، رمله، سامره و غزه مهاجرت کردند. امروزه وجود اماکن متعدد با نام صالح پیامبر را در فلسطین دلیل سکونت بازماندگان ثمود در فلسطین می دانند.
عبرتی که ما از این قوم ثمود می توانیم بگیریم چند چیزمی تواند باشد.
1- کیفر بى احترامى به مقدّسات و از بین بردن آنها، عذاب الهى است . عنایت و لطف ویژه ى الهى به هرچه تعلّق گیرد، قداست مى یابد .
2- از تاریخ گذشتگان عبرت بگیریم.. بهترین درس براى زندگىِ امروز، عبرت از تاریخ گذشته است تاریخ، بهترین معلّم و صادق ترین واعظ است، هر کس از آن عبرت نگیرد، سزاوار توبیخ است. و خودش ضرر می ببیند.
3- انسان، از همه ى شرایط طبیعى مى تواند بهره بگیرد. از نعمت هاى ویژه الهى رفاه، مسکن و قصر، ولی اگر از یاد خدا جدا باشد زمینه ى فساد مى شود.
4-اگر نعمت ها را ودیعه ى الهى بدانیم و خود را در معرض هلاکت ببینیم، از تجاوز دورى کنیم چون قهر خدا ناگهانى است،
اینها برای مادرس است که ما همانندآنها نشویم.