با توجه به اینکه منبع اول نقل این روایت کتاب منتخب التواریخ بوده، این گونه روایات معتبر نیست زیرا که این کتاب از نظر تاریخی ارزش سندی ندارد و مملوّ از مجعولات است. همچنین به طور قطع در اغلب منابع روایی و تاریخی «زوراء» نام دیگر بغداد است و هیچ منبعی تاکنون این نام را برای «تهران» ذکر نکرده است.
در ضمن این حدیث محدوده زمانی مشخصی ندارد و اساساً دوره آخر الزمان مشخص نیست کما اینکه مردم در هر دوره ای که گرفتاری پیش می آمد آن دوره را آخر الزمان می دانستند مانند دوره عباسیان و حمله مغول یا جنگ جهانی که منجر به قحطی شد و این در حالی است که در طول زمان تهران و دیگر شهرها تغیرات جغرافیایی و اجتماعی زیادی کرده اند.
در این حدیث امام به راوی که مفضل بن عمر است توصیه می کند برای نجات در این شهر سکونت نکند در حالی که در زمان راوی و صدها سال پس از وی هنوز تهران به عنوان یک شهر شکل نگرفته بود و معمولاً احادیثی که درباره اقوام و شهرها است چون انگیزه جعل در آنها زیاد است مجعول می باشند.
بنابر این، این حدیث مخالف سیره اهل بیت و مخالف واقعیات تاریخی است و تهران با شهرهای دیگر تفاوت چندانی ندارد و اکنون شهرهایی در بلاد مسلمین می باشد که مسلماً فساد در آنها بیشتر از تهران است. در این سخن مردم تهران را به کفار تشبیه کرده است در حالی که همین الان هم با وجود گناهان بسیار افرادی در این شهر زندگی می کنند که از عارفین هستند و در طول تاریخ همیشه از این شهر علمای زیادی به اسلام معرفی شده اند .