قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
۱۳۹۶/۱۱/۱۰
–
۳۳۵ بازدید
از یه نفر شنیدم که می گفت: طبق آیه « ایحسب الانسان ان یترک سدی الم یک نطفة من منی یمنی ثم کان علقة فخلق فسوی» و بقیه آیات قرآن که می فرمایند: انسان از منی ایجاد شده و از اون جایی که منی مال مرده و در هیچ جای قرآن هم به تخمک زن اشاره نشده، از نظر دین ما نقش پدر در ایجاد انسان بیشتر از مادره، حرفش درسته؟
خلقت فرزند از حیث تکوین مربوط به پدر و مادر با هم بوده و از حیث خلقت کسی نمی تواند ادعا کند که فرزند فقط به آن تعلق دارد نه دیگری، آن چنانکه خداوند در قرآن می فرماید: «فَلْیَنظُرِ الْانسَانُ مِمَّ خُلِقَ خُلِقَ مِن مَّاءٍ دَافِقٍ یخَْرُجُ مِن بَینْ ِ الصُّلْبِ وَ الترََّائب.»[1] انسان باید بنگرد که از چه چیز آفریده شده است از یک آب جهنده آفریده شده است،آبى که از میان پشت و سینه ها خارج می شود”بنابراین نقش پدر و مادر در تولد و ایجاد یک انسان یکسان است.در قرآن مجید آیات متعددی در مورد خلقت انسان و مراحل آن وجود دارد. برخی از آیات به خلقت اولیه انسان، یعنی حضرت آدم و حوا (علیهما السلام) اشاره دارند و برخی از آیات به تولد انسانها در نسل های بعدی می پردازد.«وَ لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ مِنْ سُلالَةٍ مِنْ طِینٍ ثُمَّ جَعَلْناهُ نُطْفَةً فِی قَرارٍ مَکِینٍ ثُمَّ خَلَقْنَا النُّطْفَةَ عَلَقَةً فَخَلَقْنَا الْعَلَقَةَ مُضْغَةً فَخَلَقْنَا الْمُضْغَةَ عِظاماً فَکَسَوْنَا الْعِظامَ لَحْماً ثُمَّ أَنْشَأْناهُ خَلْقاً آخَرَ فَتَبارَکَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخالِقِینَ»[2] (و به یقین ما (جدّ و جدّه اوّلى) انسان را از عصاره اى از گل (به دمیدن روح و زنده کردن آن به نحو اعجاز) آفریدیم. سپس نسل او را از چکیده اى از آبى پست و ناچیز (نطفه) قرار داد.
«أَ لَمْ یَکُ نُطْفَةً مِنْ مَنِیٍّ یُمْنى ثُمَّ کانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوَّى»[3] (آیا او نطفه اى از منى که در رحم ریخته مى شود نبود؟! سپس بصورت خون بسته در آمد، و خداوند او را آفرید و موزون ساخت)
خداوند نمی فرماید انسان از نطفه ساخته شده، بلکه می فرماید انسان از نطفه ای به وجود آمد که آن نطفه از منی بود، نه اینکه نطفه با منی یکی باشد، بلکه اشاره دارد به مراحل خلقت. یعنی در ابتدا «منی» بود در مرحله بعد یعنی بعد از ترکیب شدن منی با تخمک تبدیل به نطفه شد و بعد علقه و مراحل دیگر خلقت و تکامل انسان اشاره می کند.
در آیه دیگری از قرآن خداوند به ترکیبی بودن خلقت انسان اشاره می کند و می فرماید: «إِنَّا خَلَقْنَا الْإِنْسانَ مِنْ نُطْفَةٍ أَمْشاجٍ نَبْتَلِیهِ فَجَعَلْناهُ سَمِیعاً بَصِیراً»[4] (ما انسان را از نطفه مختلطى آفریدیم، و او را می آزماییم؛ (بدین جهت) او را شنوا و بینا قرار دادیم).
“امشاج” جمع” مشج” (بر وزن نسج یا بر وزن سبب) یا جمع” مشیج” (بر وزن مریض) به معنى شى ء مخلوط است.
آفرینش انسان از “نطفه مخلوط” ممکن است اشاره به اختلاط نطفه مرد و زن و ترکیب “اسپرم” و “اوول” بوده باشد همانگونه که در روایات اهل بیت (علیه السلام) اجمالا به آن اشاره شده است. یا اشاره به استعدادهاى مختلفى که در درون نطفه از نظر عامل وراثت از طریق ژنها و مانند آن وجود دارد، و یا اشاره به اختلاط مواد مختلف ترکیبى نطفه است، چرا که از ده ها ماده مختلف تشکیل یافته، و یا اختلاط همه اینها با یکدیگر، معنى اخیر از همه جامعتر و مناسب تر است.
این احتمال نیز داده شده که امشاج اشاره به تطورات نطفه در دوران جنینى است .[5]نکته مهمی که باید توجه داشت این است که قرآن در زمانی نازل شد که مردم حتی دانشمندان آن روزگار اطلاعی از نحوه تولد فرزند نداشتند و قاعدتا بیان مسائلی مانند تخمک مناسب نبود. علاوه بر اینکه قرآن کتاب زیست نیست.
منبع: مرکز ملی پاسخگویی به مسائل دینی
پی نوشت ها:
1ـ طارق:86/آیات 5 – 7 .
2ـ مومنون: 23/ 14-12.
3ـ قیامت: 75/ 37-38.
4ـ انسان: 76/ 2.
5ـ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج 25، ص 335.
«أَ لَمْ یَکُ نُطْفَةً مِنْ مَنِیٍّ یُمْنى ثُمَّ کانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوَّى»[3] (آیا او نطفه اى از منى که در رحم ریخته مى شود نبود؟! سپس بصورت خون بسته در آمد، و خداوند او را آفرید و موزون ساخت)
خداوند نمی فرماید انسان از نطفه ساخته شده، بلکه می فرماید انسان از نطفه ای به وجود آمد که آن نطفه از منی بود، نه اینکه نطفه با منی یکی باشد، بلکه اشاره دارد به مراحل خلقت. یعنی در ابتدا «منی» بود در مرحله بعد یعنی بعد از ترکیب شدن منی با تخمک تبدیل به نطفه شد و بعد علقه و مراحل دیگر خلقت و تکامل انسان اشاره می کند.
در آیه دیگری از قرآن خداوند به ترکیبی بودن خلقت انسان اشاره می کند و می فرماید: «إِنَّا خَلَقْنَا الْإِنْسانَ مِنْ نُطْفَةٍ أَمْشاجٍ نَبْتَلِیهِ فَجَعَلْناهُ سَمِیعاً بَصِیراً»[4] (ما انسان را از نطفه مختلطى آفریدیم، و او را می آزماییم؛ (بدین جهت) او را شنوا و بینا قرار دادیم).
“امشاج” جمع” مشج” (بر وزن نسج یا بر وزن سبب) یا جمع” مشیج” (بر وزن مریض) به معنى شى ء مخلوط است.
آفرینش انسان از “نطفه مخلوط” ممکن است اشاره به اختلاط نطفه مرد و زن و ترکیب “اسپرم” و “اوول” بوده باشد همانگونه که در روایات اهل بیت (علیه السلام) اجمالا به آن اشاره شده است. یا اشاره به استعدادهاى مختلفى که در درون نطفه از نظر عامل وراثت از طریق ژنها و مانند آن وجود دارد، و یا اشاره به اختلاط مواد مختلف ترکیبى نطفه است، چرا که از ده ها ماده مختلف تشکیل یافته، و یا اختلاط همه اینها با یکدیگر، معنى اخیر از همه جامعتر و مناسب تر است.
این احتمال نیز داده شده که امشاج اشاره به تطورات نطفه در دوران جنینى است .[5]نکته مهمی که باید توجه داشت این است که قرآن در زمانی نازل شد که مردم حتی دانشمندان آن روزگار اطلاعی از نحوه تولد فرزند نداشتند و قاعدتا بیان مسائلی مانند تخمک مناسب نبود. علاوه بر اینکه قرآن کتاب زیست نیست.
منبع: مرکز ملی پاسخگویی به مسائل دینی
پی نوشت ها:
1ـ طارق:86/آیات 5 – 7 .
2ـ مومنون: 23/ 14-12.
3ـ قیامت: 75/ 37-38.
4ـ انسان: 76/ 2.
5ـ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج 25، ص 335.