در صحیح بخاری و مسلم به روایت ابوهریره آمده است که رسول الله (ص) فرمود:«مَنْ قَالَ سُبْحَانَ اللَّهِ وَبِحَمْدِهِ فِى یَوْمٍ مِائَةَ مَرَّةٍ حُطَّتْ خَطَایَاهُ وَإِنْ کَانَتْ مِثْلَ زَبَدِ الْبَحْرِ».رسول الله ص فرمود: «کسی که در روز صد بار بگوید: سبحانه الله و بحمده، گناهان او محو می‌شود و اگرچه مانند کف دریا باشد».
با توجه به حدیث در صورتی که شخصی بخواهد گناهانش بخشیده شود باید شرایط و مقدمات بخشیده شدن گناهان را فراهم نماید یعنی اگر حق الله بود مانند ترک نماز و روزه، زکوة و حج، قضای آن را بجای آود ؛ و اگر حق الناس بود و طرف زنده است اگر حق مالی است به صاحبش و اگر مرده به ورثه اش بدهد و اگر حق عِرضی( آبروئی) است حلالیت بطلبد و اگر حق قصاص یا دیه بود خود را تسلیم او کند تا قصاص کند یا دیه بگیرد یا ببخشد[1]. تا با انجام این مقدمات و گفتن ذکر “سبحان الله و بحمده” و دیگر اذکار در معرض بخشش گناهان از سوی خداوند قرار گیرد.
پی نوشت ها:
[1] گناهان کبیره، ج 2، ص 434.