قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
۱۳۹۶/۱۰/۰۲
–
۲۹۰ بازدید
با سلام و احترام
بنده حدود۲ماه دیگر إن شاالله عازم زیارت و پابوسی سلطان ابوالحسن علی بن موسی الرضا ع هستم ویشاپیش عرض میکنم نایب الزیارة شما هستیم شما هم برای خانواده من و حل گرفتاریهاش دعا کنید
از الان چه کارها و اعمالی انجام دهم تا کامل برای زیارت آماده باشم؟ چه سوره قرآن و اعمالی انجام دهم تا کاملا آماده به پابوسی بروم؟
یا حق
در پاسخ به این پرسش به چند نکته توجه نمایید :
الف ) حقیقت زیارت
حقیقت زیارت حضور زائریعنی زیارت کننده در نزد زیارت شونده است و خواندن زیارت راه و طریقی برای این ایجاد این حضور است وهدف از زیارت نزدیک شده به بنده مقرب خداوند و تجدید عهد با اهداف و آرمان های الهی او است . زیارت ارتباط قلبی و روحی با بنده برگزیده خدا و استمداد از او در پیمودن راه پر پیچ وخم بندگی و عبودیت ویاد آوری عظمت و بزرگی وتعالیم و آموزه های سعادت آفرین آنها است .
ب ) زیارت بامعرفت
انسان بزرگ و بنده صالحی که مورد زیارت قرار می گیرد باید مقام و جایگاهش برای زائر شناخته شده باشد و بداند که چه کسی را زیارت می کند و با چه کسی ارتباط بر قرا ر می کند و در جاذبه مغناطیس چه موجودی قرار می گیرد . بنا بر این باید قبل از زیارت با مطالعه شخصیت و جایگاه و اوصاف آنها ، شناخت خود را در باره آنها بیشتر و عمیق تر نماییم تا بتوانیم ارتباط موثرتر و مستحکم تری با آنها ایجاد نماییم .
روایات مختلف و متعدد نشان می دهد زیارت هرگاه ازروی معرفت باشد زائر را به اهداف عالی می رساند. از امام باقر ـ علیه السلام ـ در این باره چنین نقل کرده اند: «فمن زاره عارفاً بحقه.»
«کسی که حضرت را زیارت کند و حق او را بشناسد.»
این تعبیر از امام صادق، امام کاظم، امام رضا، و امام جواد ـ علیهم السلام ـ درباره آن حضرت نقل شده است. برطبق این روایات، پاداش زیارت آن حضرت زمانی به انسان خواهد رسید که زائر به حق آن حضرت معرفت داشته باشد و به درستی بداند چه کسی را زیارت می کند.
از بررسی مجموع روایات استفاده می شود که زیارت از روی معرفت آن است که زائر معتقد باشد امام علی بن موسی الرضا ـ علیه السلام ـ هشتمین معصوم، حجت وخلیفه خدا ست وپس از او چهار معصوم حجت وخلیفه خدا در روی زمین خواهندبود. به عبارت دیگر، زایری حق امام هشتم رابه درستی می شناسد که شیعه دوازده امامی باشد، و تنها محبت ودوست داشتن ایشان کفایت نمی کند.
امام صادق ـ علیه السلام این حق راکه شناخت آن اهمیت ویژه ای دارد به روشنی توضیح داده است آن حضرت فرمود:
«یکی از فرزندان من درشهر طوس در سرزمین خراسان کشته خواهد شد، هر کس او را زیارت کند و حق او را بشناسد، روز قیامت خودم دست او را خواهم گرفت و روانه بهشت خواهم کرد؛ گر چه از اهل گناه کبیره باشد.»
از امام صادق پرسیدند: شناخت حق آن حضرت یعنی چه؟ حضرت فرمود:
«یعنی بداند که او امام و حجت خدا ست و اطاعت از او واجب و غریب و شهید است.»
ج ) زیارت مانند نماز نیازمند آمادگی روحی و قلبی از قبل است و زائرباید پیش از زیارت این آمادگی و زمینه را در خود ایجاد نماید و با خود سازی و تهذیب نفس و صفا دادن روح و جان آماده در یافت فیض از ولی خدا و حجت الهی گردد .
از جمله مقدمات و آمادگی در این زمینه می توان به امر زیر اشا ره نمود :
1 . انجام حقوق الهی که زائر انجام نداده است (قضای نماز و روزه و پرداخت خمس و زکات و … )
2 . جبران حق الناسی که بر عهده زائر است ( جلب رضایت از کسانی که حقی [ مالی و غیر مالی ] برگردن او دارند )
3 . توبه و استغفار زیاد
د ) مقدمات ورود به حرم
عالم بزرگ شیخ بهایى ، برای ورود به حرم اولیای الهی و بهره مند شدن از این فضاهای روحانی مطالبی بیان نموده است که یاد آوری آنها سودمند است :1. پیش از دخول به روضه، غسل کند.2. تا داخل شدن با طهارت باشد.3. جامه نو پاک پوشد و بر در مشهد بایستد و دعاى منقول بخواند و اذن دخول بطلبد پس اگر در آن حال او را رقّت بهم رسد داخل شود و الاّ انتظار بکشد که هر گاه رقّت بهم رسد داخل شود.4. با خضوع و خشوع داخل شود و در حین دخول پاى راست را مقدّم دارد و در وقت بیرون آمدن پاى چپ را.5. خود را به ضریح بچسباند. بعضى توهّم کرده اند که دور ایستادن بهتر است و این غلط است چه در احادیث وارد شده که بر ضریح تکیه باید کرد و بوسیدن ضریح جایز است و در بوسیدن آستان ها حدیثى وارد نشده و بعضى از مجتهدین امامیّه برآنند که جایز است.6. رو به قبله نکند، بلکه رو به ضریح و پشت به قبله کردن در حالت زیارت بهتر است.7. زیارت به طریق منقول بنماید، و قول السّلام علیک کافیست و بعضى از مجتهدین حاضر شدن در آنجا را کافى مى دانند.8. جانب راست روى خود را بر ضریح بنهد و در وقت فارغ شدن از زیارت دعا کند.9. جانب چپ روى خود را بر ضریح بنهد و از خداى تعالى بحقّ او و بحقّ صاحب قبر سؤال و درخواست کند که او را از اهل بهشت بگرداند به شفاعت صاحب قبر و در دعا کردن و الحاح نمودن مبالغه کند.10. بر سر بالین (بالاى سر) آید و رو به قبله نموده و دعا کند.11. بعد از زیارت، دو رکعت نماز زیارت بخواند و اگر زیارت حضرت رسول صلّى اللَّه علیه و آله باشد سنت است که نماز زیارت را در میان منبر آن حضرت و قبر او گذارد و اگر زیارت حضرات ائمّه معصومین علیهم السّلام باشد در بالین سر باید گذارد و در این نماز رخصت از ائمّه علیهم السّلام وارد شده که رو به قبر مى توان کرد اگر چه مستلزم پشت بقبله کردن باشد امّا اگر چنان کند که رو به ضریح کند و پشت بقبله نکند (1) بهتر است.12. بعد از نماز زیارت دعاى منقول بخواند و آن چه به خاطرش رسد از امور دین و دنیا طلب نماید و دعا براى جمیع خلایق نمودن بهتر است چه آن به اجابت نزدیکتر است.13. در آن مکان تلاوت قرآن بنماید و ثواب آن را به صاحب ضریح هدیه کند چه نفع آن باز به او مى رسد و سبب تعظیم صاحب قبر است.14. در جمیع احوال و به حسب استطاعت ، احضار قلب داشته باشد، و از جمیع گناهان توبه کند.15. بر خدمتکاران، نگاهبانان و محتاجان آن مقام، تصدّق نماید، چه ثواب تصدّق در آن مقام مضاعف مى شود.16. خدمتکاران، نگاهبانان و محتاجان آن مقام را تعظیم نماید، چه فى الحقیقه تعظیم ایشان تعظیم صاحب قبر است.17. هر گاه از زیارت برگردد، تا در آن شهر است باز به زیارت رود.18. آن که هر گاه رفتن او نزدیک آید، وداع به دعاى منقول کند.19. از خداى تعالى، عود و بازگشت بدان مقام را سؤال کند.20. در وقت بیرون آمدن از آن مقام، روى به ضریح کرده، پس پس و عقب عقب بیرون آید.21. زود از آن مقام بیرون رود، چه حرمت و تعظیم در آن بیشتر است و اشتیاق باز آمدن زودتر بهم مى رسد.(1)
پی نوشت:1) جامع عباسى، ج 2، ص 167 – 169.
الف ) حقیقت زیارت
حقیقت زیارت حضور زائریعنی زیارت کننده در نزد زیارت شونده است و خواندن زیارت راه و طریقی برای این ایجاد این حضور است وهدف از زیارت نزدیک شده به بنده مقرب خداوند و تجدید عهد با اهداف و آرمان های الهی او است . زیارت ارتباط قلبی و روحی با بنده برگزیده خدا و استمداد از او در پیمودن راه پر پیچ وخم بندگی و عبودیت ویاد آوری عظمت و بزرگی وتعالیم و آموزه های سعادت آفرین آنها است .
ب ) زیارت بامعرفت
انسان بزرگ و بنده صالحی که مورد زیارت قرار می گیرد باید مقام و جایگاهش برای زائر شناخته شده باشد و بداند که چه کسی را زیارت می کند و با چه کسی ارتباط بر قرا ر می کند و در جاذبه مغناطیس چه موجودی قرار می گیرد . بنا بر این باید قبل از زیارت با مطالعه شخصیت و جایگاه و اوصاف آنها ، شناخت خود را در باره آنها بیشتر و عمیق تر نماییم تا بتوانیم ارتباط موثرتر و مستحکم تری با آنها ایجاد نماییم .
روایات مختلف و متعدد نشان می دهد زیارت هرگاه ازروی معرفت باشد زائر را به اهداف عالی می رساند. از امام باقر ـ علیه السلام ـ در این باره چنین نقل کرده اند: «فمن زاره عارفاً بحقه.»
«کسی که حضرت را زیارت کند و حق او را بشناسد.»
این تعبیر از امام صادق، امام کاظم، امام رضا، و امام جواد ـ علیهم السلام ـ درباره آن حضرت نقل شده است. برطبق این روایات، پاداش زیارت آن حضرت زمانی به انسان خواهد رسید که زائر به حق آن حضرت معرفت داشته باشد و به درستی بداند چه کسی را زیارت می کند.
از بررسی مجموع روایات استفاده می شود که زیارت از روی معرفت آن است که زائر معتقد باشد امام علی بن موسی الرضا ـ علیه السلام ـ هشتمین معصوم، حجت وخلیفه خدا ست وپس از او چهار معصوم حجت وخلیفه خدا در روی زمین خواهندبود. به عبارت دیگر، زایری حق امام هشتم رابه درستی می شناسد که شیعه دوازده امامی باشد، و تنها محبت ودوست داشتن ایشان کفایت نمی کند.
امام صادق ـ علیه السلام این حق راکه شناخت آن اهمیت ویژه ای دارد به روشنی توضیح داده است آن حضرت فرمود:
«یکی از فرزندان من درشهر طوس در سرزمین خراسان کشته خواهد شد، هر کس او را زیارت کند و حق او را بشناسد، روز قیامت خودم دست او را خواهم گرفت و روانه بهشت خواهم کرد؛ گر چه از اهل گناه کبیره باشد.»
از امام صادق پرسیدند: شناخت حق آن حضرت یعنی چه؟ حضرت فرمود:
«یعنی بداند که او امام و حجت خدا ست و اطاعت از او واجب و غریب و شهید است.»
ج ) زیارت مانند نماز نیازمند آمادگی روحی و قلبی از قبل است و زائرباید پیش از زیارت این آمادگی و زمینه را در خود ایجاد نماید و با خود سازی و تهذیب نفس و صفا دادن روح و جان آماده در یافت فیض از ولی خدا و حجت الهی گردد .
از جمله مقدمات و آمادگی در این زمینه می توان به امر زیر اشا ره نمود :
1 . انجام حقوق الهی که زائر انجام نداده است (قضای نماز و روزه و پرداخت خمس و زکات و … )
2 . جبران حق الناسی که بر عهده زائر است ( جلب رضایت از کسانی که حقی [ مالی و غیر مالی ] برگردن او دارند )
3 . توبه و استغفار زیاد
د ) مقدمات ورود به حرم
عالم بزرگ شیخ بهایى ، برای ورود به حرم اولیای الهی و بهره مند شدن از این فضاهای روحانی مطالبی بیان نموده است که یاد آوری آنها سودمند است :1. پیش از دخول به روضه، غسل کند.2. تا داخل شدن با طهارت باشد.3. جامه نو پاک پوشد و بر در مشهد بایستد و دعاى منقول بخواند و اذن دخول بطلبد پس اگر در آن حال او را رقّت بهم رسد داخل شود و الاّ انتظار بکشد که هر گاه رقّت بهم رسد داخل شود.4. با خضوع و خشوع داخل شود و در حین دخول پاى راست را مقدّم دارد و در وقت بیرون آمدن پاى چپ را.5. خود را به ضریح بچسباند. بعضى توهّم کرده اند که دور ایستادن بهتر است و این غلط است چه در احادیث وارد شده که بر ضریح تکیه باید کرد و بوسیدن ضریح جایز است و در بوسیدن آستان ها حدیثى وارد نشده و بعضى از مجتهدین امامیّه برآنند که جایز است.6. رو به قبله نکند، بلکه رو به ضریح و پشت به قبله کردن در حالت زیارت بهتر است.7. زیارت به طریق منقول بنماید، و قول السّلام علیک کافیست و بعضى از مجتهدین حاضر شدن در آنجا را کافى مى دانند.8. جانب راست روى خود را بر ضریح بنهد و در وقت فارغ شدن از زیارت دعا کند.9. جانب چپ روى خود را بر ضریح بنهد و از خداى تعالى بحقّ او و بحقّ صاحب قبر سؤال و درخواست کند که او را از اهل بهشت بگرداند به شفاعت صاحب قبر و در دعا کردن و الحاح نمودن مبالغه کند.10. بر سر بالین (بالاى سر) آید و رو به قبله نموده و دعا کند.11. بعد از زیارت، دو رکعت نماز زیارت بخواند و اگر زیارت حضرت رسول صلّى اللَّه علیه و آله باشد سنت است که نماز زیارت را در میان منبر آن حضرت و قبر او گذارد و اگر زیارت حضرات ائمّه معصومین علیهم السّلام باشد در بالین سر باید گذارد و در این نماز رخصت از ائمّه علیهم السّلام وارد شده که رو به قبر مى توان کرد اگر چه مستلزم پشت بقبله کردن باشد امّا اگر چنان کند که رو به ضریح کند و پشت بقبله نکند (1) بهتر است.12. بعد از نماز زیارت دعاى منقول بخواند و آن چه به خاطرش رسد از امور دین و دنیا طلب نماید و دعا براى جمیع خلایق نمودن بهتر است چه آن به اجابت نزدیکتر است.13. در آن مکان تلاوت قرآن بنماید و ثواب آن را به صاحب ضریح هدیه کند چه نفع آن باز به او مى رسد و سبب تعظیم صاحب قبر است.14. در جمیع احوال و به حسب استطاعت ، احضار قلب داشته باشد، و از جمیع گناهان توبه کند.15. بر خدمتکاران، نگاهبانان و محتاجان آن مقام، تصدّق نماید، چه ثواب تصدّق در آن مقام مضاعف مى شود.16. خدمتکاران، نگاهبانان و محتاجان آن مقام را تعظیم نماید، چه فى الحقیقه تعظیم ایشان تعظیم صاحب قبر است.17. هر گاه از زیارت برگردد، تا در آن شهر است باز به زیارت رود.18. آن که هر گاه رفتن او نزدیک آید، وداع به دعاى منقول کند.19. از خداى تعالى، عود و بازگشت بدان مقام را سؤال کند.20. در وقت بیرون آمدن از آن مقام، روى به ضریح کرده، پس پس و عقب عقب بیرون آید.21. زود از آن مقام بیرون رود، چه حرمت و تعظیم در آن بیشتر است و اشتیاق باز آمدن زودتر بهم مى رسد.(1)
پی نوشت:1) جامع عباسى، ج 2، ص 167 – 169.