طبق ظاهر آیه 257 سوره مبارکه بقره(1) و آیات دیگر ، نور ایمان فطری، اجمالا و به طور زمینه در قلب همه است اما کفار، مشرکین و طاغوت ها به خواست خود آن را به ضلالت و گمراهی کشانده، کم سو کرده یا خاموش می کنند بنابر این سزاوار ورود در ظلمات می شوند؛ بر خلاف مؤمنان که به پرورش آن پرداخته با علم و عمل صالح از هدایت و نورانیت بیشتر الهی برخوردار می شوند.پی نوشت: 1- اللَّهُ وَلِیُّ الَّذِینَ آمَنُوا یُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ وَ الَّذِینَ کَفَرُوا أَوْلِیاؤُهُمُ الطَّاغُوتُ یُخْرِجُونَهُمْ مِنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُماتِ أُولئِکَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فِیها خالِدُونَ .
ترجمه:
خداوند، ولى و سرپرست کسانى است که ایمان آورده اند، آنها را از ظلمتها، به سوى نور بیرون مى برد. (اما) کسانى که کافر شدند، اولیاى آنها طاغوتها هستند، که آنها را از نور، به سوى ظلمتها بیرون مى برند، آنها اهل آتش اند و همیشه در آن خواهند ماند.
جهت اطلاع بیشتر ر. ک:
– تفسیر تسنیم ذیل آیه شریفه مذکور.
– تفسیر موضوعی هدایت در قرآن، آیت الله جوادی آملی.