تسخیر لانه جاسوسى آمریکا از چند جهت قابل طرح است و هر جهت منطق خاص خود را دارد و در قضاوت و داورى حتما باید آن منطق را در نظر داشت. در اینجا اقدام دانشجویان پیرو خط امام را از سه جهت مورد بررسى قرار مى دهیم:
الف) عرف و حقوق بین الملل: از این منظر سفارت یک کشور در حکم خاک آن کشور است و اشغال آن خلاف مقررات و حقوق بین الملل مى باشد.
واضح است که از این دیدگاه ورود به سفارت آمریکا اگر به صورت دولتى انجام مى گرفت توجیه منطقى نداشت و با واکنش منفى سایر دولت ها روبرو خواهد شد. به نظر مى رسد که پرسشگر محترم براساس این دیدگاه به داورى نشسته اما باید در نظر داشت که این موضوع را از منظرهاى دیگر نیز مى توان مورد بررسى قرار داد.
به علاوه دولت آمریکا در ارتباطش با سایر کشورها و از جمله ایران در موارد عدیده اى حقوق بین الملل را نقض نموده است. از طرف دیگر انجام این حرکت مردمى و نه دولتى بوده است و حقوق بین الملل حرکت هاى تلافى جویانه مردمى به شکل یاد شده را نفى نمى کند.
ب ) روابط بین الملل و سیاست خارجى: از این دیدگاه هر نوع اقدام و تصمیم گیرى کشور باید در درازمدت، میان مدت یا کوتاه مدت، منافعى بیش از هزینه اى که براى آن کشور دارد عاید نماید. براى بررسى تسخیر سفارت آمریکا این منظر باید به کتب و مقالاتى که در این زمینه به رشته تحریر درآمده مراجعه کرد. اما اجمالا برخى از منافع که بیشتر هم در جنبه سیاسى دارد در این جریان عاید ایران شد عبارتند از شکسته شدن ابهت آمریکا دست یابى به اسناد محرمانه افشاى برخى چهره هاى خائن و بعضا سازش کار شکست دموکرات ها در انتخابات ریاست جمهورى. از جمله پیامدهاى منفى این اقدام عبارتند از: تحریم اقتصادى ایران انزواى سیاسى ایران بلوکه شدن دارایى هاى ایران در آمریکا.
ج ) از نظر انقلاب و شرایط آن: از این نظر انقلاب اسلامى ایران با شعار محورى «استقلال آزادى جمهورى اسلامى» رهایى از استعمار قدرت هاى استکبارى که در رأس آنها آمریکا قرار داشت از اهداف عمده خویش قرار دارد.بنابراین اساس و با توجه به پیشینه روابط ظالمانه و تحقیرآمیز آمریکا نسبت به ملت ایران که به طور رسمى از سرنگونى دولت ملى ایران در 28 مرداد 1332 آغاز مى شود و با حمایت هاى نظامى سیاسى اقتصادى و تبلیغاتى از رژیم استبدادى محمدرضا شاه تا آخرین لحظات عمر آن ادامه مى یابد خشم و بغض انقلابى ملت ایران نسبت به سیاست هاى استکبارى آمریکا امرى کاملا طبیعى بلکه ضرورى است. به علاوه عداوت و دشمنى سیاستمداران آمریکایى در مقابل ملت ایران بعد از پیروزى انقلاب همچنان ادامه یافت و با پذیرش شاه در کشور آمریکا خشم انقلابى مردم ایران را بیش از پیش برانگیخت. براساس این منطق است که در آن مقطع دانشجویان پیرو خط امام به نمایندگى و با حمایت ملت انقلابى ایران به اشغال سفارت آمریکا و برچیدن لانه جاسوسى آن اقدام نمودند. از این منظر اسارت چند جاسوس آمریکایى (البته با رعایت کنوانسیون هاى بین المللى و عطوفت اسلامى) براى 444 روز در مقابل اسارت تقریبا 9125 روزه یک ملت بسیار ناچیز است. همچنان که تحقیرى که سیاستمداران آمریکا و متأسفانه ملت آمریکا در جریان تسخیر لانه جاسوسى متحمل شدند با تحقیرى که آنان در حق ملت ایران در طى استیلاى خود روا داشتند قابل مقایسه نیست. روى هم رفته تسخیر لانه جاسوسى کمترین واکنش و عکس العمل یک ملت مظلوم و انقلابى نسبت به سیاست هاى ظالمانه و مداخلانه یک دولت استکبارى است. (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد رهبری، کد: 3/100111873)