در احتیاط واجب، ترک عمل براى مقلد جایز نیست؛ بلکه باید به احتیاط واجب مرجع تقلید خود عمل کند و یا در این مسأله به مرجع دیگرى با رعایت «الاعلم فالاعلم»[ ر. ک: عنوان «الاعلم فالاعلم»، ص 67.] رجوع کند. اما در احتیاط مستحب، ترک عمل براى مقلد جایز است – اگر چه انجام دادن آن ثواب و پاداش است – ولى نمى تواند در این مسأله، به مرجع دیگرى رجوع کند. بنابر این در احتیاط واجب، مقلد بین عمل به احتیاط مرجع خود، یا رجوع به نظر مرجعى دیگر مخیر است؛ اما در احتیاط مستحب مقلد بین عمل به احتیاط مستحب، یا به فتواى همراه آن، مخیر است.[ توضیح المسائل مراجع، 7 و 8.]