۱۳۹۶/۰۶/۰۵
–
۱۲۷ بازدید
من برای خدا زیاد کار کردم ولی به جای اینکه کمک کند، بیشتر مرا دور میاندازد. مگر خدا بندگانش را دوست ندارد؟ آقا قبول ما برای مزد و اجر کار کردیم شاید خالص برای خدا نبوده ولی آیا هر کسی اینطوری کار کند هیچ بهره ای ندارد؟ حتی دنیوی؟ اگر خدا این گونه معامله میکند که خیلی از مخلوقاتش از او مهربانتر هستند. نیازی نیست که در قران بگوید لرووف للناس یا ارحم راحمین. من از خدا خیلی گله مندم که به جای جبران زجرهایی که به خاطر حفظ دینم کشیدم نه تنها توجهی نکرد که بیشتر مرا عذاب میدهد و تحقیر میکند. اینها سوالات من است که اگر قانع نشوم از دینم خارج میشوم. و حجت بر من تمام است. چون سالهاست دنبال جوابم ولی واقعا دیگه نمیدانم از کی بپرسم. مرجع؟ عالم دینی؟
دوست گرامی. خدا به هیچ بنده ای بدی نمی کند. اصولا خدا منبع خوبی ها است و بدی ها از خود ما است. ریشه تمام مشکلاتی که ما در زندگی داریم به خاطر این است که تقوا را رعایت نمی کنیم. مطالب زیر را که در مورد حقیقت تقوا هست با دقت بخوانید. موفق باشید.
قبل از اینکه تقوا را شفاف توضیح بدهم لازم است کمی در مورد صراط مستقیم سخن بگوییم.
صراط مستقیم مانند جاده است. هر جاده ای قوانین و مقررات و ضوابطی برای تردد دارد. در جاده های بین شهری و شهری مقررات راهنمایی و رانندگی حاکم است.
وقتی شما در جاده ای حرکت می کنید، بین دو کار مختار اید. اول اینکه قوانین و مقررات راهنمایی و رانندگی را کاملا رعایت کنید. و دوم اینکه بدون توجه به این مقررات هر طوری که دلتان می خواهد رانندگی نمایید.
معنای دقیق و شفاف تقوا این است که شما در هر راهی که حرکت می کنید، چه راه های مادی وچه معنوی، قوانین و مقررات و ضوابط آن راه را رعایت کنید و از قانون گریزی پرهیز نمایید.
دین هم یک راه معنوی است. صراط مستقیم راه خدا است و برای خود قوانین و مقرراتی دارد. وقتی شما این مقررات را رعایت می کنید دارای تقوا هستید و وقتی توجهی به این مقررات نمی کنید و هر طور دلتان و نفستان بخواهد عمل می کنید، دچار بی تقوایی شده اید.
البته تقوا فقط رعایت مقررات دینی در صراط مستقیم نیست. هر راهی تقوای خودش را دارد. مثلا سیاست هم یک راه است که تقوای خودش را دارد. اقتصاد هم راهی است که تقوای خودش را دارد. یعنی قوانین و ضوابطی دارد که باید رعایت شود وگرنه کارها خراب می شود.
در هر راهی که شما مقررات را رعایت می کنید و قانونمدار حرکت می کنید، تقوا را رعایت کرده اید و چون قانون گریزی پیشه نمایید، از قانون و مقررات عبور کنید و مطابق دلخواه خود عمل کنید، می شوید بی تقوا.
تقوا، یعنی خودنگهداری در مسیر و اجرای قوانین و پرهیز از قانون گریزی و خروج از ضوابط شرعی و عرفی و قانونی و اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی و … .
اثر تقوا ، حفظ است. تقوا حافظ و نگه دارنده شما از خطرات و آسیب ها است. وقتی شما در جاده مقررات را رعایت می کنید، کاملا امنیت دارید.
البته ممکن است کسی از مقابل در اثر عدم رعایت قوانین به شما بزند و آسیب برساند، ولی این تقصیر شما و بی تقوایی شما نیست. اثر بی تقوایی طرف مقابل است.
تقوا ، اولا نگه دارنده و حافظ انسان است هم در راه های مادی و هم در راه های معنوی و ثانیا باعث رشد و حرکت و جلو رفتن و به مقصد رسیدن شما می شود.
شما اگر تحصیل هم که می کنید مقررات و ضوابط آن را رعایت کنید حتما موفق و پیروز می شوید. تمام کسانی که می افتند و کم می آورند و دچار انواع چالش ها و آسیب ها می شوند، به خاطر این است که تقوا را رعایت نمی کنند.
علت اینکه در قرآن کریم روی تقوا آنقدر تاکید شده است و امامان جمعه حتما باید اول خطبه های نماز جمعه مردم را به رعایت تقوا و قانونگرایی توصیه کنند، اثرات بی بدیل تقوا در زندگی انسان است.
بدون تقوا، امنیت و آرامش و آسایش و عاقبت به خیری و موفقیت و رشد و کمال و سعادت دنیا و آخرت انسان باچالش حتمی روبرو می شود، در حالی که رعایت تقوا و قانون گرایی عامل اصلی پیروزی و موفقیت انسان در زندگی است.
قبل از اینکه تقوا را شفاف توضیح بدهم لازم است کمی در مورد صراط مستقیم سخن بگوییم.
صراط مستقیم مانند جاده است. هر جاده ای قوانین و مقررات و ضوابطی برای تردد دارد. در جاده های بین شهری و شهری مقررات راهنمایی و رانندگی حاکم است.
وقتی شما در جاده ای حرکت می کنید، بین دو کار مختار اید. اول اینکه قوانین و مقررات راهنمایی و رانندگی را کاملا رعایت کنید. و دوم اینکه بدون توجه به این مقررات هر طوری که دلتان می خواهد رانندگی نمایید.
معنای دقیق و شفاف تقوا این است که شما در هر راهی که حرکت می کنید، چه راه های مادی وچه معنوی، قوانین و مقررات و ضوابط آن راه را رعایت کنید و از قانون گریزی پرهیز نمایید.
دین هم یک راه معنوی است. صراط مستقیم راه خدا است و برای خود قوانین و مقرراتی دارد. وقتی شما این مقررات را رعایت می کنید دارای تقوا هستید و وقتی توجهی به این مقررات نمی کنید و هر طور دلتان و نفستان بخواهد عمل می کنید، دچار بی تقوایی شده اید.
البته تقوا فقط رعایت مقررات دینی در صراط مستقیم نیست. هر راهی تقوای خودش را دارد. مثلا سیاست هم یک راه است که تقوای خودش را دارد. اقتصاد هم راهی است که تقوای خودش را دارد. یعنی قوانین و ضوابطی دارد که باید رعایت شود وگرنه کارها خراب می شود.
در هر راهی که شما مقررات را رعایت می کنید و قانونمدار حرکت می کنید، تقوا را رعایت کرده اید و چون قانون گریزی پیشه نمایید، از قانون و مقررات عبور کنید و مطابق دلخواه خود عمل کنید، می شوید بی تقوا.
تقوا، یعنی خودنگهداری در مسیر و اجرای قوانین و پرهیز از قانون گریزی و خروج از ضوابط شرعی و عرفی و قانونی و اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی و … .
اثر تقوا ، حفظ است. تقوا حافظ و نگه دارنده شما از خطرات و آسیب ها است. وقتی شما در جاده مقررات را رعایت می کنید، کاملا امنیت دارید.
البته ممکن است کسی از مقابل در اثر عدم رعایت قوانین به شما بزند و آسیب برساند، ولی این تقصیر شما و بی تقوایی شما نیست. اثر بی تقوایی طرف مقابل است.
تقوا ، اولا نگه دارنده و حافظ انسان است هم در راه های مادی و هم در راه های معنوی و ثانیا باعث رشد و حرکت و جلو رفتن و به مقصد رسیدن شما می شود.
شما اگر تحصیل هم که می کنید مقررات و ضوابط آن را رعایت کنید حتما موفق و پیروز می شوید. تمام کسانی که می افتند و کم می آورند و دچار انواع چالش ها و آسیب ها می شوند، به خاطر این است که تقوا را رعایت نمی کنند.
علت اینکه در قرآن کریم روی تقوا آنقدر تاکید شده است و امامان جمعه حتما باید اول خطبه های نماز جمعه مردم را به رعایت تقوا و قانونگرایی توصیه کنند، اثرات بی بدیل تقوا در زندگی انسان است.
بدون تقوا، امنیت و آرامش و آسایش و عاقبت به خیری و موفقیت و رشد و کمال و سعادت دنیا و آخرت انسان باچالش حتمی روبرو می شود، در حالی که رعایت تقوا و قانون گرایی عامل اصلی پیروزی و موفقیت انسان در زندگی است.