اصلی ترین دلیل محرومیت ما از وجود امام زمان(عج)

خبرگزاری شبستان: مدعیان تشیع، در بزنگاه ها و سر فرصت، خوب عمل نمی کنند و عرصه را فورا به دشمن واگذار می کنند.

به گزارش گروه مهدویت خبرگزاری شبستان، حجت الاسلام والمسلمین رحیم کارگر، عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی در کانال آینده نگاری ایرانیان می نویسد:

اصلی ترین علت محرومیت ما از وجود امام زمان(عج) و درک عصر نورانی ظهور، شکل گیری فرهنگ خمودگی و خیانت است. ظهور در بستری از اعتماد، قدرت، ایثارگری و مجاهده شکل می گیرد و انقلاب جهانی مهدوی به پیروزی می رسد. سستی و بدعهدی ما، منافی با ظهور امام زمان(عج) است و باعث طولانی شدن آن می شود.

وقتی به جامعه شیعی در طول تاریخ نگاه می کنیم در بیشتر مواقع شاهد دو چالش و نقص بزرگ در آن هستیم:

یکم، ضعف و سستی و بی ارادگی عجیب عموم مدعیان تشیع و ولایت است؛ بخصوص در جایی که حکومت و قدرت را هم در دست دارند و باید نهایت جدیت و مجاهدت و تلاش را داشته باشند و بر اقتدار و توانایی های خود بیفزایند.

دوم، خیانت و عهدشکنی آنها در طول تاریخ بخصوص از سوی خواص و نخبگان! این خیانت دردناک ترین و ویرانگرتر مساله ای است که در میان عموم مدعیان شیعه است. به طوری که بعد از شهادت امام حسین، هیچ یک از امامان اعتمادی به وعده ها و دعوت ها و امکانات شیعیان نداشتند و هیچ قیامی را با تکیه به ادعاهای شیعیان شروع نکردند.

در واقع این مدعیان تشیع، در بزنگاه ها و سر فرصت، خوب عمل نمی کنند و عرصه را فورا به دشمن واگذار می کنند. در فتنه ها و ابتلاها و آزمایش ها، به سرعت مردود می شوند و نیروی انقلابی و مبارز را به تحلیل می برند و امید هر رهبری را بر باد می دهند. آنان به راحتی گرفتار تزویر و دروغ و عوام فریبی و دنیا گرایی می شوند و به همه آرمان ها و اهداف والای دینی پشت می کنند. به همین جهت معتقد به خنگی تاریخی آنان هستم.

متاسفانه عموم مردم در این دو مشکل ( خمودگی و خیانت) تابع و پیرو نخبگان و خواص جامعه هستند که بزرگ ترین ضربه ها را به کیان شیعه وارد کرده اند. این مساله تاثیر مستقیم و منفی در ظهور امام زمان دارد. یعنی همان طور که بد عهدی و عدم اقدام به موقع شیعیان و ضعف و فتور آنها ، باعث غیبت امام زمان شده ، موجب طولانی شدن آن هم گشته است.

در واقع باید پرسید امام زمان(عج) با تکیه و اعتماد به کدام نیرو و فرهنگ، قیام کند و به یاری و نصرت چه کسی مطمئن باشد؟ ما که آشکارا دنیا را بر امام خود ترجیح می دهیم …