منظور از نورانیت دل بر طرف شدن و یا رقیق شدن حجاب ها و پرده های گناهان و غفلت هایی است که دل انسان را در بر گرفته است.نتیجه چنین حجاب هایی تاریکی و ظلمت دل و روح آدمی و محرومیت او از دریافت انوار الهی و معنوی است . عبادات خالصانه و تلاوت قرآن و به طور کلی هر عمل خیر و خدا پسندی که با قصد قربت و جلب رضای خداوند انجام گیرد موجب نازک شدن و گاهی بر طرف شدن این حجاب ها می گردد و انسان در خود احساس صفا و معنویت و سبکی روح می کند و این همان نورانیت دل است که امری یافتنی و وجدانی است و انسان مومن و نیکو کارآن را در خود می یابد واحساس می کند و نمی توان آن را به درستی و به طور کامل توصیف و بیان کرد .