خانه » همه » مذهبی » فلسفه اینکه وقتی ما دعا می کنیم و بعد دست های خود را به صورت می مالیم چیست؟

فلسفه اینکه وقتی ما دعا می کنیم و بعد دست های خود را به صورت می مالیم چیست؟

پیامبر اکرم(ص) در خطبه شعبانیه فرمود: وارفعوا ایدیکُم بالدّعاء فى اوقات صلواتکم، فانّها افضلُ السّاعاتِ ینظراللّه تعالى فیها بالرّحمة الى عباده. هنگام نماز دست ها را به دعا بلند کنید که بهترین لحظاتى که خدا با رحمت به بندگانش مى نگرد، این لحظات است. اگر کسى خدا را مناجات کرد و او هم جوابش را مى دهد(یُجیبهم اذا ناجَوهُ).
و اگر بنده اى احساس دورى کرد و ندا داد، خداوند او را لبیک مى گوید(و یُلبّیهم اذا نادَوه).
وقتى انسان دست به دعا برداشت طبق روایات و سنت معصومین(ع) مستحب است آن را به سر و صورت خود بکشد؛ براى این که لطف خدا به این دست پاسخ داده است، دستى که به سوى خدا دراز مى شود، یقیناً خالى برنمى گردد و دستى که عطاى الهى را دریافت کرد، گرامى است. لذا خوب است آن را به صورت یا به سر بکشد(فلاح السائل، ص 187).
در صدقه دادن نیز چنین تعبیرى هست که بعد از صدقه دادن دست خود را به صورت و سر بکشید یا آن را ببوئید و ببوسید. نقل شده امام سجاد(ع) بعد از صدقه دست خود را مى بویید و مى فرمود: این دست به دست الهى رسیده، چون خداوند فرموده: هو یقبلُ التوبة عن عباده و یأخذُ الصدقاتخداوند توبه بندگانش را مى پذیرد و صدقه ها را دریافت مى کند(توبه، آیه ى 104).
کتاب شریف «حکمت عبادات» از استاد آیة اللّه جوادى آملى را مطالعه بفرمائید.

دیدگاهتان را ثبت کنید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد