قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
پوشیدن لباس سیاه کراهت دارد و در عبا و عمامه و چادر کراهت هم ندارد. دلیل آن بر اساس روایاتی است که در منابع روایی مانند وسائل الشیعه , ج 4, ص 382 آمده است. در سیره عملی و گفتاری پیامبر اکرم(ص) و ائمه معصومین (ع) هم آمده است که ایشان بیشتر از لباس سفید و رنگ های روشن استفاده می کردند و رنگ های تیره را توصیه نمی کردند.
1. علی بن محمد از امام صادق(ع) پرسید: «اُصّلی فی القلنسوه السوداء فقال: لا تصّل فانّها لباس اهل النار؛ آیا با کلاه مشکی نماز بخوانیم؟ فرمود: با کلاه مشکی نماز نخوان که لباس اهل آتش است.»(وسایل، ج3، ص280، باب کراهته الصلواه فی القلنسوه)
2. در روایت دیگر امام صادق(ع) می فرماید: « نماز را در لباس مشکی برگزار نکنید اما- پوشیدن- پاپوش، عبا و عمامه مشکی مانعی ندارد.»(همان)
مشهور فقهاء پوشیدن لباس مشکی را جز در مواردی که استثناء شده مکروه دانسته اند و لیکن باید یادآوری نمود که این روایات چادر مشکی خانم ها و عزاداری ها را شامل نمی شود و با این فرض که شمول هم داشته باشد، جز بر کراهت دلالت ندارد و روشن است که هر جا مصلحت بالاتری وجود داشته باشد کراهت آن برطرف می شود.
از همین رو صاحب جواهر روایات مربوط به کراهت سیاه پوشی را شامل زنان ندانسته و می فرماید: «طبق تصریح کتاب های متعددی از علمای امامیه، کراهت پوشش سیاه مختص مردان است، زیرا شارع مقدس پوشش غلیظ تر و بیشتری برای زنان هنگام مواجهه با نامحرم قرار داده است، و رنگ مشکی در مقایسه با رنگ های دیگر به نحو بهتری پوشش غلیظ تر و بیشتر را تأمین می کند.»(جواهر، ج8 ص235)
امروزه در روان شناسی رنگ ها، این که رنگ مشکی رنگی صامت و غیرفعال است و باعث تحریک و جلب توجه نمی شود یک واقعیت مسلم است. در کتاب روانشناسی رنگ ها، دکتر ماکس لوتر ترجمه و یدا ابی زاده، ص97) بنابراین، فردی که در مقابل نامحرم و در بیرون از منزل، از حجاب مشکی استفاده می کند با این کار، مرز مطلق و کاملی بین خود و افراد نامحرم ایجاد می نماید. وقتی که خانمی در بیرون منزل چادر مشکی بر سر می کند می خواهد نشان می دهد که نامحرم حق ندارد به این حریم نزدیک شود، زیرا این حریم، حریم حیا و عفت است و نه جای بی حیایی و هرزگی.
در مورد عزاداریها نیز از برخی روایات استفاده می شود که ائمه(ع) خود نیز گاهی لباس مشکی می پوشیده اند:
ابن ابی الدنیا در کتاب مقاتل الامام امیرالمؤمنین می نویسد: « حسن بن علی پس از درگذشت پدرش علی(ع) برفراز منبر کوفه در جامعه های سیاه برای ما خطبه خواند.»(شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، ج16، ص22، ذیل وصیت نامه امام علی(ع) به امام حسن(ع)
1. علی بن محمد از امام صادق(ع) پرسید: «اُصّلی فی القلنسوه السوداء فقال: لا تصّل فانّها لباس اهل النار؛ آیا با کلاه مشکی نماز بخوانیم؟ فرمود: با کلاه مشکی نماز نخوان که لباس اهل آتش است.»(وسایل، ج3، ص280، باب کراهته الصلواه فی القلنسوه)
2. در روایت دیگر امام صادق(ع) می فرماید: « نماز را در لباس مشکی برگزار نکنید اما- پوشیدن- پاپوش، عبا و عمامه مشکی مانعی ندارد.»(همان)
مشهور فقهاء پوشیدن لباس مشکی را جز در مواردی که استثناء شده مکروه دانسته اند و لیکن باید یادآوری نمود که این روایات چادر مشکی خانم ها و عزاداری ها را شامل نمی شود و با این فرض که شمول هم داشته باشد، جز بر کراهت دلالت ندارد و روشن است که هر جا مصلحت بالاتری وجود داشته باشد کراهت آن برطرف می شود.
از همین رو صاحب جواهر روایات مربوط به کراهت سیاه پوشی را شامل زنان ندانسته و می فرماید: «طبق تصریح کتاب های متعددی از علمای امامیه، کراهت پوشش سیاه مختص مردان است، زیرا شارع مقدس پوشش غلیظ تر و بیشتری برای زنان هنگام مواجهه با نامحرم قرار داده است، و رنگ مشکی در مقایسه با رنگ های دیگر به نحو بهتری پوشش غلیظ تر و بیشتر را تأمین می کند.»(جواهر، ج8 ص235)
امروزه در روان شناسی رنگ ها، این که رنگ مشکی رنگی صامت و غیرفعال است و باعث تحریک و جلب توجه نمی شود یک واقعیت مسلم است. در کتاب روانشناسی رنگ ها، دکتر ماکس لوتر ترجمه و یدا ابی زاده، ص97) بنابراین، فردی که در مقابل نامحرم و در بیرون از منزل، از حجاب مشکی استفاده می کند با این کار، مرز مطلق و کاملی بین خود و افراد نامحرم ایجاد می نماید. وقتی که خانمی در بیرون منزل چادر مشکی بر سر می کند می خواهد نشان می دهد که نامحرم حق ندارد به این حریم نزدیک شود، زیرا این حریم، حریم حیا و عفت است و نه جای بی حیایی و هرزگی.
در مورد عزاداریها نیز از برخی روایات استفاده می شود که ائمه(ع) خود نیز گاهی لباس مشکی می پوشیده اند:
ابن ابی الدنیا در کتاب مقاتل الامام امیرالمؤمنین می نویسد: « حسن بن علی پس از درگذشت پدرش علی(ع) برفراز منبر کوفه در جامعه های سیاه برای ما خطبه خواند.»(شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، ج16، ص22، ذیل وصیت نامه امام علی(ع) به امام حسن(ع)