قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
۱۳۹۵/۱۲/۰۲
–
۵۲۱ بازدید
راه رسیدن به برکات قرآن چیست؟
راه استفاده از قرآن و و رسیدن به برکات آن، قرآنی شدن و سنخیت پیدا کردن با کلام الهی است. هر چند آشنایی با آیات قرآن، ترجمه و مفاهیم و تفسیر آن در استفاده از برکات قرآن نقش اساسی دارند؛ اما برای بهره‌مند شدن از روح قرآن و دسترسی به حقیقت آن که از سنخ لفظ و کلام نیست، باید طهارت قرآنی کسب کرد تا اجازه ورود و غواصی در دریای بی‌کران آن به انسان داده شود و با قرآن محرم شود.
قران کتاب نور و پاکی و طهارت است و برای استفاده از این کتاب پاک و مطهر باید مانند آن پاک و مطهر شد و با آن سنخیت پیدا کرد تا بتوان از گوهرهای ناب صدف های درخشان آن بهره‌مند شد .
قرآن کریم درسوره مبارکه واقعه آیات 77 تا 79 در این باره می‌فرماید : «إِنَّهُ لَقُرْآنٌ کَرِیمٌ * فِی کِتابٍ مَکْنُونٍ * لا یَمَسُّهُ إِلاَّ الْمُطَهَّرُونَ »
درباره نوع ارتباط با قرآن که در آیه آخر به آن اشاره شده است، هم به مسّ ظاهری تفسیر شده هم معنوی، و تضادی با هم ندارند، و در مفهوم کلّی آیه جمعند.
در قسمت اول در روایات اهل بیت از جمله از امام علی بن موسی الرضا (ع) نقل شده که فرمودند:
«المصحف لا تمسّه علی غیر طهر، و لا جنبا، و لا تمسّ خطه و لا تعلقه، ان اللَّه تعالی یقول: لا یَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ ؛ قرآن را بدون وضو مس نکن، و نه در حال جنابت، و دست بر خط آن در این حال مگذار، و آن را حمایل نکن، چرا که خداوند متعال فرموده: جز پاکان آن را مس نمی کنند»[ واقعه ایه 79].
همین معنی در حدیث دیگری از امام باقر(ع) با مختصر تفاوتی نقل شده است.
و در منابع اهل سنت نیز از طرق مختلف نقل شده که پیغمبر(ص) فرمودند: «لایمسّ القرآن الاّ طاهر؛ قرآن را جز افراد پاک نباید مس کند»[ ابن مالک، الموطا، باب لا یمسّ القرآن الاّ طاهرج 1 ص90].
و در مورد مس معنوی نیز از ابن عباس از پیغمبر گرامی اسلام(ص) نقل شده که فرمودند:
«إِنَّهُ لَقُرْآنٌ کَرِیمٌ فِی کِتابٍ مَکْنُونٍ قال: عند اللَّه فی صحف مطهّره لا یَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ، قال: المقربون؛ این قرآن کریمی است که در کتاب پنهان (لوح محفوظ) قرار دارد، فرمود نزد خداوند در صفحات پاکیزه ای است و جز پاکان آن را مس نمی کند، فرمود یعنی مقربان!»[ سیوطی، در المنثور، جلد 6 صفحه 162.]
این مطلب از طریق عقل نیز قابل استدلال است، زیرا گرچه قرآن مجید برای هدایت عموم است اما می دانیم افراد زیادی بودند که قرآن را از لب‌های مبارک پیامبر (ص) می شنیدند و این آب زلال حقیقت را در سرچشمه وحی می دیدند؛ اما چون آلوده به تعصب و عناد و لجاجت بودند کمترین بهره ای از آن نگرفتند، اما کسانی که اندکی خود را پاک کردند و با روح حقیقت جویی و تحقیق به سراغ آن آمدند، هدایت یافتند. بنا بر این هر قدر پاکی و تقوای انسان بیشتر شود به مفاهیم عمیق‌تر و بیشتری از قرآن مجید دست می یابد.
خلاصه این که آیه در هر دو بعد جسمی و روحانی صادق است. ناگفته پیداست که در اینجا شخص پیامبر(ص) و ائمه معصومین(ع) روشن ترین و کامل ترین مصداق پاکان هستند.[ ر. ک: تفسیر نمونه، ج 23، ص 272 . ]
قران کتاب نور و پاکی و طهارت است و برای استفاده از این کتاب پاک و مطهر باید مانند آن پاک و مطهر شد و با آن سنخیت پیدا کرد تا بتوان از گوهرهای ناب صدف های درخشان آن بهره‌مند شد .
قرآن کریم درسوره مبارکه واقعه آیات 77 تا 79 در این باره می‌فرماید : «إِنَّهُ لَقُرْآنٌ کَرِیمٌ * فِی کِتابٍ مَکْنُونٍ * لا یَمَسُّهُ إِلاَّ الْمُطَهَّرُونَ »
درباره نوع ارتباط با قرآن که در آیه آخر به آن اشاره شده است، هم به مسّ ظاهری تفسیر شده هم معنوی، و تضادی با هم ندارند، و در مفهوم کلّی آیه جمعند.
در قسمت اول در روایات اهل بیت از جمله از امام علی بن موسی الرضا (ع) نقل شده که فرمودند:
«المصحف لا تمسّه علی غیر طهر، و لا جنبا، و لا تمسّ خطه و لا تعلقه، ان اللَّه تعالی یقول: لا یَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ ؛ قرآن را بدون وضو مس نکن، و نه در حال جنابت، و دست بر خط آن در این حال مگذار، و آن را حمایل نکن، چرا که خداوند متعال فرموده: جز پاکان آن را مس نمی کنند»[ واقعه ایه 79].
همین معنی در حدیث دیگری از امام باقر(ع) با مختصر تفاوتی نقل شده است.
و در منابع اهل سنت نیز از طرق مختلف نقل شده که پیغمبر(ص) فرمودند: «لایمسّ القرآن الاّ طاهر؛ قرآن را جز افراد پاک نباید مس کند»[ ابن مالک، الموطا، باب لا یمسّ القرآن الاّ طاهرج 1 ص90].
و در مورد مس معنوی نیز از ابن عباس از پیغمبر گرامی اسلام(ص) نقل شده که فرمودند:
«إِنَّهُ لَقُرْآنٌ کَرِیمٌ فِی کِتابٍ مَکْنُونٍ قال: عند اللَّه فی صحف مطهّره لا یَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ، قال: المقربون؛ این قرآن کریمی است که در کتاب پنهان (لوح محفوظ) قرار دارد، فرمود نزد خداوند در صفحات پاکیزه ای است و جز پاکان آن را مس نمی کند، فرمود یعنی مقربان!»[ سیوطی، در المنثور، جلد 6 صفحه 162.]
این مطلب از طریق عقل نیز قابل استدلال است، زیرا گرچه قرآن مجید برای هدایت عموم است اما می دانیم افراد زیادی بودند که قرآن را از لب‌های مبارک پیامبر (ص) می شنیدند و این آب زلال حقیقت را در سرچشمه وحی می دیدند؛ اما چون آلوده به تعصب و عناد و لجاجت بودند کمترین بهره ای از آن نگرفتند، اما کسانی که اندکی خود را پاک کردند و با روح حقیقت جویی و تحقیق به سراغ آن آمدند، هدایت یافتند. بنا بر این هر قدر پاکی و تقوای انسان بیشتر شود به مفاهیم عمیق‌تر و بیشتری از قرآن مجید دست می یابد.
خلاصه این که آیه در هر دو بعد جسمی و روحانی صادق است. ناگفته پیداست که در اینجا شخص پیامبر(ص) و ائمه معصومین(ع) روشن ترین و کامل ترین مصداق پاکان هستند.[ ر. ک: تفسیر نمونه، ج 23، ص 272 . ]