با توجه به وسعت لایتناهی عالم، چرا فقط در روی کره زمین حیات وجود داشته و در قرآن هم به طور مرتب به زمین اشاره شده است؟

در برخی از روایات آمده که غیر از منظومه شمسی، منظومه های دیگری هست که در برخی از کرات آنها، موجودات زنده ای وجود دارند. ظاهر برخی از آیات قرآن نیز چنین است؛ مثلاً در آیه 29 سوره «شوری» می فرماید:ومن آیاته خلق السموات والارض و مابث فیهما من دابه؛ و از نشانه های او است آفرینش آسمان ها و زمین و آنچه از جنبندگان در آن دو پراکنده ساخته است». چنان که مشاهده می شود، در این آیه یکی از نشانه های خداوند، آفرینش و پراکندن جانداران در زمین و آسمان ها قلمداد شده است.
برای آگاهی بیشتر ر.ک: «قرآن، تورات، انجیل و علم»، دکتر موریس بوکای، ترجمه: مهندس ذبیح اللّه دبیر.