از علت تا درمان بیماری لایم
بیماری لایم
بیماری لایم یا LYME DIS توسط چهار باکتری اصلی با نام های Borrelia burgdorferi و Borrelia mayonii Borrelia afzelii و Borrelia garinii به وجود می آید که دو باکتری borrelia garinii و borrelia afzelii دلایل اصلی شیوع بیماری لایم در اروپا و آسیا هستند.
شایع ترین علت انتقال این بیماری گزش کنه سیاه آلوده است. اگر در چمنزارها و جنگل زارها زندگی می کنید احتمال ابتلا به این بیماری تا حد قابل توجهی افزایش خواهد یافت. زیرا بهترین مکان برای رشد و شیوع این بیماری چنین مناطقی است. در نتیجه باید در چنین مناطقی مراقبت ابتلا به این بیماری بوده و از بروز ان جلوگیری کنید.1
علت بیماری لایم
در ایالات متحده آمریکا، بیماری لایم توسط باکتری های Borrelia burgdorferi و Borrelia mayonii ایجاد می شود که عمدتا توسط کنه های پا سیاه یا گوزنی به افراد سالم انتقال پیدا می کنند. این کنه ها به قدری کوچک هستند که نمی توان با چشم آن ها را دید. در بیشتر موارد فرد مبتلا به بیماری حتی متوجه گزش کنه نشده است.
برای بروز بیماری لایم، کنه آلوده حتماً باید فرد سالم را بگزد تا این بیماری منتقل شود. این باکتری ها از طریق نیش وارد پوست فرد سالم شده و در نهایت وارد جریان خون خواهند شد. برای انتقال بیماری لایم، کنه باید به مدت 36 تا 48 ساعت روی پوست بدن باقی بماند. در نتیجه از بین بردن سریع کنه از روی سطح پوست اهمیت زیادی دارد. حتی می تواند از ابتلا به این بیماری جلوگیری کند.1
علائم بیماری لایم
علائم این بیماری عبارت است را می توان یک برآمدگی پوستی کوچک قرمز (پاپول) بر روی پوست ران، باسن یا زیر بغل که معمولاً رشد آن با پاک شدن قسمت مرکزی ضایعه همراه است، دانست. همچنین این ضایعه ممکن است به صورت متعدد ظاهر شود.
در مراحل بعد بروز هریک از موارد زیر قابل پیش بینی است:
• درد و ناراحتی عضلانی
• درد پشت
• تهوع و استفراغ
• گلودرد
• خستگی و خوابآلودگی
• تب و لرز
• نقص گردنی همراه سردرد
• بزرگی طحال یا غدد لنفاوی
• بزرگی قلب و اختلالات ریتم قلب
• درد مفصلی مهاجر، که نهایتاً با قرمزی و گرمی مفصل همراه است.2
عوامل خطر LYME DIS
محل زندگی یا جایی که برای تعطیلات به آنجا سفر کرده اید می تواند احتمال ابتلا به بیماری لایم را تا حد قابل توجهی افزایش دهد. در نتیجه تفریحات یا حرفه شما می تواند منجر به بروز بیماری لایم شود.
به طور کلی عوامل خطرناک و بسیار شایع ابتلا به بیماری لایم عبارتند از:
گذراندن زمان یا زندگی مناطق جنگلی یا چمنزار
در ایالات متحده آمریکا، کنه های گوزنی بیشتر در مناطقی جنگلی شمال شرقی و میانه غربی این کشور یافت می شوند. کودکانی که زمان زیادی را در خارج از خانه و در این مناطق می گذرانند، بیشتر از دیگران در معرض ابتلا به این بیماری قرار خواهند داشت. البته این فقط مختص کودکان نبوده و بزرگسالانی که مشاغل و محیط کارشان در فضای باز و جنگلی قرار دارد نیز در معرض بیماری لایم قرار خواهند داشت.
نپوشاندن پوست
کنه ها موجوداتی هستند که به راحتی به پوست می چسبند. اگر در منطقه ای هستید که کنه های زیادی در آن جا زندگی می کنند، با پوشیدن لباس آستین بلند و شلوار پوشیده، از خود و فرزندان خود در برابر این کنه هامحافظت کنید. اجازه ندهید حیوانات خانگی تان در داخل مناطق و نواحی جنگلی گشت و گذار کنند.
از بین نبردن سریع کنه ها از سطح پوست
در صورتی که کنه به مدت 36 تا 48 ساعت یا بیشتر به پوست فرد بچسبد، باکتری های ناقل بیماری لایم وارد جریان خون او خواهند شد. در نتیجه اگر بلافاصله بعد از چسبیدن کنه به پوست، آن را از سطح پوست جدا کنید احتمال انتقال این بیماری به حداقل خواهد رسید.1
بیماری لایم چگونه تشخیص داده می شود؟
تشخیص بیماری لایم با ارزیابی سابقه سلامتی شما و یک امتحان فیزیکی آغاز می شود. تست های خون بیش از چند هفته پس از عفونت اولیه که آنتی بادی در آن ها وجود دارد، قابل اعتماد هستند. پزشک شما ممکن است تست های زیر را تجویز کند:
ا ELISA، برای تشخیص آنتی بادی در برابر ب. بورگدورفری مورد استفاده قرار گرفت.برای تایید یک تست ایمنی مثبت می توان از لکه های غربی استفاده کرد؛ همچنین برای حضور آنتی بادی در ب. بورگدورفری چک می شود.واکنش زنجیره ای پلی مری (PCR) برای ارزیابی افراد مبتلا به التهاب مفاصل و یا علایم عصبی سیستم عصبی به کار می رود. بر روی مایع یا مایع مفاصل انجام می شود.3
درمان بیماری لایم
بیماری لایم در مراحل اولیه بهتر درمان می شود. درمان های اولیه یک دوره 14 تا 21 روزه با آنتی بیوتیک های خوراکی است که تمام علائم عفونت را از بین می برند. داروهایی که برای درمان بیماری های لایم مورد استفاده قرار می گیرند، عبارتند از:
دوکسیسلین برای بزرگسالان و کودکان بزرگ تر از 8 سال
سفوروکسیم و آموکسی سیسیلین برای بزرگسالان، کودکان کوچک تر، و زنان شیرده.
بیماری مزمن لایم مزمن یا مداوم با آنتی بیوتیک های وریدی در مدت 14 تا 21 روز تحت درمان است. اگر چه این درمان عفونت را از بین می برد، اما علائم شما آهسته تر بهبود می یابند.
مشخص نیست که چرا علائمی، مانند درد مفاصل، بعد از تخریب باکتری ها ادامه دارند. برخی پزشکان معتقدند که علائم مداوم در افرادی رخ می دهد که مستعد بیماری خود ایمنی هستند.3
عوارض بیماری لایم
از جمله عوارض بیماری لایم می توان به موارد زیر اشاره کرد:
• نارسایی احتقانی قلب
• آسیب مغزی دایمی (نادر)
• تغییر شکل دایمی مفصل
• اختلال اعصاب خارج مغزی (نوروپاتی محیطی).2
پیشگیری بیماری لایم
بهترین راه برای جلوگیری از ابتلا به بیماری لایم، جلوگیری از قرار گرفتن در مناطق جنگلی و چمنزارهای است که کنه های گوزنی در آن شایع هستند.
با اقدامات احتیاطی بسیار ساده می توانید خطر ابتلا به بیماری لایم را تا کاهش دهید:
پوست خود را بپوشانید
هنگامی که در مناطق جنگلی یا چمن زارها قدم میزنید حتماً کفش ساق بلند لباس آستین بلند و شلوار پوشیده و کلاه و دستکش همراه خود داشته باشید. تا حد امکان سعی کنید از مسیرهای پیاده روی حرکت کرده و از پیاده روی در میان بوته های کم ارتفاع و چمنزارهای بلند بپرهیزید. حتماً سگ و حیوانات خانگی خود را با افسار داخل جنگل ببرید.
از دافع حشرات استفاده کنید
برای جلوگیری از چسبیدن کنه روی پوست خود کافی است از دافع حشرات بر روی پوست خود استفاده کنید. والدین می توانند از دافع حشرات بر روی تمامی قسمت های پوست کودک خود به غیر از دست ها، دهان و چشم ها استفاده کنند.
به خاطر داشته باشید که مواد دافع حشرات شیمیایی ممکن است سمی باشند، در نتیجه بهتر است طبق دستورالعمل های درج شده بر روی محصول از آن استفاده کنید. محصولات با پرمترین را بر روی لباس بمالید و یا لباس های آماده شده خریداری نکنید. می توانید برای پاشیدن دافع حشرات روی پوست خود از آب پاش استفاده کنید.
از تکثیر کنه ها جلوگیری کنید
بهتر است از رشد و تکثیر کنه ها در محل زندگی خود جلوگیری کنید. به عنوان مثال:
لباس، بدن خود یا فرزند و حیوانات خانگی خود را برای وجود کنه بررسی کنید.
اگر حیاط منزلتان چمن یا درخت دارید، به طور منظم با دستگاه چمنی چمن ها را کوتاه کرده یا برگ های ریخته از درختان را جمع کنید.
اگر قصد انبار کردن الوار در منزل یا محل کارتان دارید، حتماً آن ها را زیر نور خورشید قرار دهید تا از رشد کنه ها تا حد امکان جلوگیری شود.
پس از بازگشت از سفر نواحی جنگلی یا چمنزارها بهتر است لباس های خود را به خوبی شسته و بدن حیوانات، کودک و خودتان را برای وجود احتمالی هر گونه کنه بر روی سطح پوست مورد بررسی قرار دهید. دقت کنید که اندازه کنه ها بسیار کوچک است و باید این کار را با دقت انجام دهید.
دوش گرفتن به محض ورود به منزل
کنه ها معمولاً قبل از چسبیدن به سطح پوست چند ساعتی روی آن باقی خواهند ماند. در نتیجه دوش گرفتن در ساعات اولیه انتقال کنه، می تواند باعث از بین رفتن و شسته شدن کنه از سطح پوست شود.
به خاطر این که یکبار دچار این بیماری شده و سپس درمان شده اید، دلیل نمی شود که دیگر تا آخر عمرتان ایمن بوده و مبتلا به لایم نخواهید شد. سعی کنید با استفاده از موچین کنه را از قسمت سر یا دهان اش گرفته و با دقت به سمت بیرون بکشید. بعد از برداشتن کنه نیز سعی کنید از الکل برای ضد عفونی محل گزش استفاده کنید.1
پینوشتها
1.www.pezeshket.com
2.www.tabnak.ir
3.www.namnak.com