اشرافیگری برخی از مسئولان، با عدالت اسلامی سازگار نیست و این یکی از آسیب هایی است که باید با آن برخورد مناسب بشود. کارگزار حکومت اسلامی، نباید زندگی اشرافی داشته باشد. مقام معظم رهبری خودشان زندگی بی آلایش و ساده ای دارند و پرهیز از اشرافی گری و دنیا طلبی همواره یکی از مطالبات ایشان از مسئولان بوده و هست.اما متأسفانه در میان مسئولان، برخی از آموزه های اسلامی فاصله گرفته و دچار اشرافی گری شده اند در عین حال این گونه نیست که مسئولان کشور همه دچار این آسیب شده باشند، اما رفتار این دسته از مسئولان، عملکرد سایر مسئولان را تحت الشعاع خود قرار داده است. باید با این آسیب برخورد لازم بشود که در این راستا آئیننامه رسیدگی به اموال و دارایی مسئولان نظام تصویب و ابلاغ شده است که امیدواریم با دقت کامل اجرا بشود .(ر.ک: متن آئیننامه اجرایی قانون رسیدگی به دارایی مقامات، مسئولان و کارگزاران جمهوری اسلامی ایران؛www.tasnimnews.com/fa/news/1398/03/21/2029560) مقام معظم رهبری خطاب به مسئولان فرمودند: «از جمله چیزهایی که روند حرکت به سمت عدالت را در جامعه کُند میکند، نمود اشرافیگری در مسؤولان بالای کشور است؛ از این اجتناب کنید. اشرافیگری دو عیب دارد؛ عیب دومش از عیب اوّلش بزرگتر است. عیب اوّلِ اشرافیگری، اسراف است – اشرافیگریِ حلال را میگوییم؛ یعنی آن چیزی که پولش از راه حلال و به حق به دست آمده – اما عیب دوم بدتر است و آن این است که فرهنگسازی میکند؛ یعنی چیزی برای مسابقه دادن همه درست میکند. البته در این زمینه مسؤولان درجه یک بسیار نقش دارند؛ تلویزیون بسیار نقش دارد؛ منش من و شما هم بسیار نقش دارد.
(بیانات در دیدار رئیس جمهوری و اعضای هیأت دولت؛80/6/5)
همچنین فرمودند:«اولین ضعف ما گرایش به دنیاطلبی بود که گریبان بعضی از ماها را گرفت. بعضی از ما مسئولین دچار دنیاطلبی شدیم، دچار مادیگرائی شدیم؛ برای ما ثروت، تجمل، آرایش، تشریفات و اشرافیگری یواش یواش از قبح افتاد. وقتی ما اینجور شدیم، این سرریز میشود به مردم. میل به اشرافیگری، میل به تجمل، میل به جمع ثروت و استفادهی از ثروت به شکل نامشروع و نامطلوب، به طور طبیعی در خیلی از انسانها هست. وقتی ما خودمان را رها کردیم، ول کردیم، دچار شدیم، این سرریز میشود به مردم؛ در مردم هم این مسئله پیدا می شود. (خطبه های نماز جمعه تهران؛ 90/11/14)
« روش انقلاب و انقلابیون به تبع آموزش اسلام، اعراض از زندگی رفاهطلبانه برای خود بود. برای مردم هرچه می توانید، رفاه ایجاد کنید؛ هرچه می توانید، درآمد ملی را زیاد کنید؛ هرچه می توانید، در کشور ثروت تولید کنید؛ اما خودتان نه. مسئولین لااقل تا وقتی مسئولند، به زندگی رفاهطلبی رو نکنند.»(بیانات در دیدار مسئولان نظام؛ 90/5/16)
(بیانات در دیدار رئیس جمهوری و اعضای هیأت دولت؛80/6/5)
همچنین فرمودند:«اولین ضعف ما گرایش به دنیاطلبی بود که گریبان بعضی از ماها را گرفت. بعضی از ما مسئولین دچار دنیاطلبی شدیم، دچار مادیگرائی شدیم؛ برای ما ثروت، تجمل، آرایش، تشریفات و اشرافیگری یواش یواش از قبح افتاد. وقتی ما اینجور شدیم، این سرریز میشود به مردم. میل به اشرافیگری، میل به تجمل، میل به جمع ثروت و استفادهی از ثروت به شکل نامشروع و نامطلوب، به طور طبیعی در خیلی از انسانها هست. وقتی ما خودمان را رها کردیم، ول کردیم، دچار شدیم، این سرریز میشود به مردم؛ در مردم هم این مسئله پیدا می شود. (خطبه های نماز جمعه تهران؛ 90/11/14)
« روش انقلاب و انقلابیون به تبع آموزش اسلام، اعراض از زندگی رفاهطلبانه برای خود بود. برای مردم هرچه می توانید، رفاه ایجاد کنید؛ هرچه می توانید، درآمد ملی را زیاد کنید؛ هرچه می توانید، در کشور ثروت تولید کنید؛ اما خودتان نه. مسئولین لااقل تا وقتی مسئولند، به زندگی رفاهطلبی رو نکنند.»(بیانات در دیدار مسئولان نظام؛ 90/5/16)