این پیشرفت توسط یک تیم تحقیقاتی از دانشگاه کنت در انگلیس تحت هدایت «بن گولت» و «جن هیسکوک» استادان این دانشگاه بدست آمده است.
خانواده جدید از مواد مبتنی بر پروتئین که TSAM (مواد جذب کننده شوک تالین) نام دارد، اولین نمونه شناخته شده از مواد SynBio (یا زیست شناسی مصنوعی) است که قادر به جذب ضربه های پرتابه مافوق صوت (سوپرسونیک) است. این پیشرفت راه را برای توسعه و ساخت نسل بعدی زرههای ضد گلوله و مواد شکار پرتابه هموار میسازد تا امکان مطالعه برخوردهای با سرعت بالا در فضا و جو فوقانی (اخترفیزیک) را فراهم کند.
پروفسور بن گولت در این خصوص توضیح داد: «کار روی پروتئین تالین که ضربهگیر طبیعی سلولها است، نشان داده است این مولکول حاوی یک رشته از حوزههای سوئیچ با دو وضعیت پایدار است که تحت فشار یا کشش باز میشوند و پس از افت تنش دوباره تا میشوند.»
وی افزود: «این پاسخ به نیرو به تالین خاصیت جذب شوک مولکولی میدهد و از سلولهای ما در برابر اثرات تغییرات نیروی بزرگ محافظت میکند. هنگامی که تالین را از طریق پلیمریزه کردن به یک ماده جاذب شوک تالین (TSAM ) تبدیل کردیم متوجه شدیم که خاصیت جذب شوک مونومرهای تالین باعث ایجاد خواص باورنکردنی در این ماده شده است.»
علاوه بر این، توانایی مواد جاذب شوک در گرفتن و حفظ پرتابهها پس از برخورد، این مواد را در بخش هوافضا قابل کاربرد میسازد؛ یعنی جایی که نیاز به مواد اتلاف کننده انرژی برای جمعآوری موثر زبالههای فضایی، گرد و غبار فضایی و ریزشهابواره ها برای مطالعات علمی بیشتر وجود دارد.
علاوه بر این، این پرتابه های گرفته شده (captured ) طراحی تجهیزات هوافضا را تسهیل می کند و همچنین ایمنی فضانوردان و طول عمر تجهیزات پرهزینه هوافضا را بهبود می بخشد. در اینجا مواد جاذب شوک تالین میتوانند جایگزینی برای «هواژل ها» (یا آئروژلها aerogels ) استاندارد صنعتی باشند که به علت افزایش دمای ناشی از برخورد پرتابه ممکن است ذوب شوند.
۵۸۵۸