البته اینکه سلمان فارسی دارای شخصیت فوقالعاده و والایی است شکی نیست و صاحب کرامات خاص در پرتو بندگی و پیروی از مسیر ولایت که در سخنان پیامبر (ص) و معصومین منعکس شده است، اما بیان چنین کراماتی که در فضای مجازی نقل می شود در منابع معتبر تاریخی وجود ندارد .
برای جناب سلمان کرامتی نقل شد که روزی ابوذر غفاری به دیدن سلمان رفت. دیگ غذای سلمان روی آتش بود، به هنگام سخن، دیگ غذا وارونه شد ولی از آب گوشت آن چیزی نریخت، ابوذر بسیار تعجب کرد.
سلمان دیگ را برداشت و روی آتش نهاد، برای بار دوم در حین سخن، دیگ سرازیر شد، ولی باز هم چیزی از آن نریخت، ابوذر که شگفت زده شده بود، از منزل خارج شد و در این باره فکر می کرد. ناگاه با علی علیه السلام برخورد کرد، علی علیه السلام از او پرسید: «چرا از منزل سلمان بیرون آمدی؟ و چرا ناراحتی هستی؟»
ابوذر ماجرا را گفت. امیرمؤمنان علی علیه السلام فرمود: «ای ابوذر! اگر آنچه سلمان می داند برای تو بازگو کند (چون اندیشه ی تو کشش آن را ندارد) خواهی گفت: خدا قاتل سلمان را رحمت کند (که مثلا خیال می کنی که او این کارها را به وسیله ی سحر و جادو انجام می دهد).
ای ابوذر! سلمان از باب های الهی است، کسی که او را درست بشناسد و بپذیرد، مؤمن است و کسی که او را انکار کند و فضایل او را نپذیرد کافر است و سلمان از ما اهلبیت است.»
بیان چنین کرامتی اگر منبع و ماخذ صحیحی داشته باشد به ظاهر خلاف نظام خلقت و نظام طبیعت است که احتیاج به حجت و برهان دارد، که البته گاهی برای انبیاء و معصومین و اولیاء الهی اتفاق می افتد که خارج از ظرفیت و گنجایش ذهنی ما و افراد عادی است .
برای مطالعه بیشتر در باره شخصیت سلمان به منابع زیر مراجعه نمایید :
– عاملی، سید جعفر مرتضی، سلمان فارسی، ترجمه: سید محمد حسینی، قم، جامعه مدرسین، 1370
– صادقی اردستانی، احمد، سلمان فارسی، استاندار مدائن، قم، دفتر تبلیغات، 1376.
– محدثی، جواد، آشنایی با اسوه ها: سلمان فارسی، قم، دفتر تبلیغات اسلامی، .
– جعفری، حسین، مهاجر حقیقت: پژوهشی در زندگانی سلمان فارسی، قم، مرکز پژوهش های اسلامی صدا و سیما، 1385.
– ماهرویی، محمدرضا، سیمای سلمان فارسی، قم، معارف، 1382.
-. زرگری نژاد، غلامحسین، سلمان فارسی، تهران، همراه، 1375
برای جناب سلمان کرامتی نقل شد که روزی ابوذر غفاری به دیدن سلمان رفت. دیگ غذای سلمان روی آتش بود، به هنگام سخن، دیگ غذا وارونه شد ولی از آب گوشت آن چیزی نریخت، ابوذر بسیار تعجب کرد.
سلمان دیگ را برداشت و روی آتش نهاد، برای بار دوم در حین سخن، دیگ سرازیر شد، ولی باز هم چیزی از آن نریخت، ابوذر که شگفت زده شده بود، از منزل خارج شد و در این باره فکر می کرد. ناگاه با علی علیه السلام برخورد کرد، علی علیه السلام از او پرسید: «چرا از منزل سلمان بیرون آمدی؟ و چرا ناراحتی هستی؟»
ابوذر ماجرا را گفت. امیرمؤمنان علی علیه السلام فرمود: «ای ابوذر! اگر آنچه سلمان می داند برای تو بازگو کند (چون اندیشه ی تو کشش آن را ندارد) خواهی گفت: خدا قاتل سلمان را رحمت کند (که مثلا خیال می کنی که او این کارها را به وسیله ی سحر و جادو انجام می دهد).
ای ابوذر! سلمان از باب های الهی است، کسی که او را درست بشناسد و بپذیرد، مؤمن است و کسی که او را انکار کند و فضایل او را نپذیرد کافر است و سلمان از ما اهلبیت است.»
بیان چنین کرامتی اگر منبع و ماخذ صحیحی داشته باشد به ظاهر خلاف نظام خلقت و نظام طبیعت است که احتیاج به حجت و برهان دارد، که البته گاهی برای انبیاء و معصومین و اولیاء الهی اتفاق می افتد که خارج از ظرفیت و گنجایش ذهنی ما و افراد عادی است .
برای مطالعه بیشتر در باره شخصیت سلمان به منابع زیر مراجعه نمایید :
– عاملی، سید جعفر مرتضی، سلمان فارسی، ترجمه: سید محمد حسینی، قم، جامعه مدرسین، 1370
– صادقی اردستانی، احمد، سلمان فارسی، استاندار مدائن، قم، دفتر تبلیغات، 1376.
– محدثی، جواد، آشنایی با اسوه ها: سلمان فارسی، قم، دفتر تبلیغات اسلامی، .
– جعفری، حسین، مهاجر حقیقت: پژوهشی در زندگانی سلمان فارسی، قم، مرکز پژوهش های اسلامی صدا و سیما، 1385.
– ماهرویی، محمدرضا، سیمای سلمان فارسی، قم، معارف، 1382.
-. زرگری نژاد، غلامحسین، سلمان فارسی، تهران، همراه، 1375