در روایات معصومان شرائط و آداب خاصی برای خواندن حدیث کساء بیان نشده است، اما در نظر داشتن شرائط عام جلسات دعا و توسل، که در همان حالت تضرع و خشوع و انقطاع از همه کس و همه چیز به سوی خدا است، می تواند بر تأثیر این توسل بیفزاید.
اگر به شرائطی که برخی از علما و بزرگان برای خواندن این حدیث بیان کرده اند توجه کنیم، در می یابیم که این شرائط از جمله آداب عمومی خواندن دعاها و توسلات است و این احتمال وجود داردکه تجربیات آن عالم یا الهامات خاصی که به برخی شده، دلیل سفارش به بعضی ازآداب خواندن حدیث کساء باشد.
برای مثال مرحوم آیت الله بهاء الدینی سفارش می کردند برای خواندن حدیث کساء چند نفر، پس از نماز مغرب و عشاء دور هم جمع شوند و 14 هزار صلوات بفرستند و حدیث کساء را بخوانند و حاضران در جلسه را اطعام کنند.
محمد جواد یزدی شیبانی نیز در مقدمۀ کتاب خود می نویسد: چون ذکر حدیث کساء جهت رفع بلیات و قضای حاجات منویات و فیوضات از جملۀ مجربات است و تمام این آثار به برکت واسطه ها ی الهی برای جلسات حدیث کساء وجود دارد ، سزاوار است که افرد علاقه مند به شرکت در جلسات حدیث کساء به نحوی در این مجالس شرکت کنندکه گویا آن بزرگواران در جلسه حاضر و ناظر می بینند» (یزدی شیبایی، محمد جواد، تذکر المصائب ص 1 .» )
رو به قبله نشتن و مؤدب به آداب اسلامی بودن و … از آدابی است که جناب شیبانی برشمرده است. از دیگر آداب جلسات حدیث کساء ، سفارش آیت الله سید علی قاضی به سوزاندن چوب عود در جلسۀ حدیث کساء است.