آیه 247سوره بقره که در مورد فرماندهی طالوت و داوود (ع) است از جمله آیاتی است که بر لزوم اطاعت از فرمانده دلالت دارد . در این آیه برخی معیارها و ملاک های فرماندهی بیان شده است . در روایتی از امیرالمومنین(ع) آمده است : آفه الجند مخالفه القاده (تصنیف غررالحکم, ح 7674)، یعنی آفت لشکر و سپاه مخالفت کردن با فرمانده و اطاعت نکردن از او است . در روایتی دیگر از آن حضرت آمده است : اطع من فوقک یطعک من دونک ؛ یعنی از ما فوقت اطاعت کن تا زیر دستت از تو اطاعت کند . ( عیون الحکم و المواعظ، اللیثی الواسطی، ص 86)
پس از فتح مکه پیامبر اسلام (ص) با وجود مشایخ و بزرگان عرب عتاب بن اسید را که بیش از 21 سال نداشت به فرمانداری مکه انتخاب کرد و چون قدرت اداره را در این جوان می دید به اعتراض دیگران توجه ننمود .
همچنین رسول خدا در واپسین روز های عمر خود لشکر عظیمی را برای جنگ با روم آماده کرد و با وجود شخصیت های با سابقه از مهاجر و انصار در میان لشکر، آن حضرت اسامه بن زید را که هجده سال داشت به فرماندهی منصوب کرد و از همه افسران و سربازان خواست تا از فرمانده لایق و شایسته خود پیروی کنند .
جهت اطلاع بیشتر ، ر.ک :
– مدیریت و فرماندهی در اسلام، آیت الله ناصر مکارم شیرازی.
– نگرشی بر مدیریت اسلامی ، سید رضا تقوی دامغانی .