قبل از نزول سوره مبارکه «والضحی» بر قلب نازنین پیامبر(ص) مدتی وحی بر آن حضرت(ص) نازل نشد که این مدت در برخی نقل ها 12 روز و در برخی 15 روز ذکر شده است. مشرکان مکه به پیامبر طعنه و زخم زبان می زدند که پروردگارت از تو ناراحت و خشمگین است و تو را رها کرده و توجهی به تو ندارد.رسول خدا(ص) از شماتت و سرزنش دشمنان اندوهگین شد. در این هنگام سوره مبارکه «ضحی» بر قلب آن حضرت نازل گردید و حضرت تکبیر گفتند. به همین دلیل است که گفتن تکبیر هنگام قرائت قرآن از سوره ضحی تا آخر قرآن جزء آداب و مستحبات قرائت شمرده شده است. یعنی مستحب است از سوره ضحی به بعد هنگام شروع به قرائت سوره، ابتدا «الله اکبر» گفته شود و سپس آن سوره قرائت گردد ظاهرا در برخی نقل ها آمده است که حضرت رسول(ص) علاوه بر تکبیر، تهلیل «لا اله الا الله» و تحمید را «الحمد لله» نیز هنگام نزول سوره ضحی بر زبان مبارکشان جاری کرده اند.برای آگاهی بیشتر ر.ک: الاتقان فی علوم القرآن، جلاء الدین سیوطی، جزء اول، ص 383، منشورات رضی، بیدار، چاپ دوم، 1363 ش.