باید توجه داشت که اصلاح خود مقدم بر اصلاح جامعه است، کسی که قادر به ایجاد تغییر در خود نیست، هرگز نمی تواند جامعه را به سوی خیر و صلاح پیش برد. ابتدا باید انسان خودش را تغییر دهد تا صلاحیت و توان لازم و کافی برای ایجاد تغییر مثبت در جامعه را پیدا کند. در این زمینه داستان زیبایی نقل شده است که اشاره می کنیم: بر سر گور کشیشی در کلیسای وست مینستر نوشته شده است: کودک که بودم می خواستم دنیا را تغییر دهم. بزرگ تر که شدم متوجه شدم دنیا خیلی بزرگ است من باید انگلستان را تغییر دهم. بعدها انگلستان را هم بزرگ دیدم و تصمیم گرفتم شهرم را تغییر دهم. در سالخوردگی تصمیم گرفتم خانواده ام را متحول کنم. اینک که در آستانه مرگ هستم می فهمم که اگر روز اول خودم را تغییر داده بودم، شاید می توانستم دنیا را هم تغییر دهم! بنابراین هرگز ناامید نشوید و سعی کنید با خودسازی به تغییر خود اقدام نمایید و مطمئن باشید که اگر توانستید خود را تغییر دهید و انسان خوبی شوید توان تغییر جامعه هم در شما فعال می شود و در این زمینه توانا خواهید شد. تغییر جامعه در حقیقت مربوط به بخش عبادت اجتماعی از نظر اسلام است، عبادت در دین ما اقسام فراوانی دارد که ما در این قسمت مختصری درباره عبادت اجتماعی صحبت خواهیم کرد. عبادت اجتماعی:
چند قسم عبادت داریم که همه آنها انسان را به خدا نزدیک می کند. عبادت فردی، عبادت اجتماعی، عبادت جامعه و عبادت تاریخی!
عبادت گاهی فردی است، یعنی فرد در تنهایی خود رفتارهای عبادی و پرستشی انجام می دهد و خود را به خدا نزدیک می نماید، مانند علم آموزی و انجام وظایف واجب و مستحب بندگی مانند نماز و روزه و حج و مانند آن.
عبادت فردی همان مناسک و اعمالی است که انسان مومن در قالب شریعت در جهت قرب به خداوند انجام می دهد و تقریبا همه ما با عبادت فردی آشنایی داریم.
اما عبادت اجتماعی، بسیار گسترده است. تمام کارهایی که یک مسلمان در سطح اجتماع و در جهت تعالی نظام اسلامی و مبارزه با دشمنان خدا و کافران و مشرکان انجام می دهد، عبادت اجتماعی است.
البته اصل انقلاب اسلامی و قیام امام حسین (ع) و حرکت های بزرگی مانند آن فراتر از عبادت اجتماعی است. این حرکت های تاریخی عبادت جامعه است. عبادت جامعه جزئی از عبادت تاریخی تمام موحدان در طول تاریخ محسوب می شود، اما تلاش ها و مبارزات مردمی ای که در قالب انقلاب توحیدی انجام می شود، خداپرستی اجتماعی است.
عبادت اجتماعی، یعنی حضور اجتماعی و مشارکت انسان مومن در پیشبرد اهداف و ایده ال های جامعه توحیدی و شرکت در مبارزات اجتماعی با قدرت های مادی و کافران و مشرکان در سطح کلان جامعه.
لذا حرکت های سازنده و مبارزاتی یک مسلمان مومن، در سطح جامعه انجام می دهد، عبادت اجتماعی محسوب می شود و علاوه بر تاثیرات مثبت و سازنده اجتماعی و ثواب اخروی، در ساخته شدن و کمال فردی خود انسان در این دنیا نیز بسیار موثر است.
انسان مومن و مجاهد در صحنه عبادت و مبارزه و جهاد است که ساخته می شود و به خصوص جهاد و مبارزات اجتماعی با دشمنان اسلام و انقلاب توحیدی، نقش بسیار موثری در رشد و کمال انسان دارد.
کسب تخصص و ایفای نقش اجتماعی و خدمت رسانی به مردم و ایفای نقش موثر در مدیریت جامعه و تبعیت و یاری رهبری انقلاب و امام جامعه توحیدی، عبادت های بسیار مهم اجتماعی هستند که هم برای جامعه سازنده است، هم برای فردی که در این امور مشارکت می کند.
تمام تلاش هایی که مردم در زمان انقلاب انجام می دادند، مانند پخش اعلامیه و شرکت در تظاهرات و مقاومت در مقابل نیروهای نظام شاهی و تحمل شکنجه ها و جهاد ها و شهادت ها همه در قالب عبادت اجتماعی تعریف می شود. عبادت اجتماعی هم نزدیک کننده فرد به خداوند است، هم نزدیک کننده جامعه به کمال و سعادت می باشد.
امروز هم به طور مثال شرکت در تظاهرات بیست و دوم بهمن ماه و یا روز قدس در هر سال یک عبادت اجتماعی بزرگ است و در پیشبرد اهداف انقلاب توحیدی و شکست و عقب نشینی دشمنان کافر و مستکبر این نظام الهی نقش فراوان دارد.