طلسمات

خانه » همه » مذهبی » اهل سنت می گویند اگر ابوبکر و عمر آدم های بدی بودند پس چرا پیامبر با دخترانشان ازدواج کرد؟ یا چرا امام علی(ع) دختر خود را به عمر داد؟

اهل سنت می گویند اگر ابوبکر و عمر آدم های بدی بودند پس چرا پیامبر با دخترانشان ازدواج کرد؟ یا چرا امام علی(ع) دختر خود را به عمر داد؟

به دو نکته توجه کنید:اول :پیامبر به این دلیل با آنان ازدواج کرد که با طایفه آنان پیوند داسته باشد و در آن زمان بهترین راه برای پیوند و از بین بردن دشمنیها ازدواج بود و پیامبر با این ازدواج با این طوایف خویشاوندگردید و این برای پیامبر بسیار مفید بود .(1)
دوم: ازدواج عمر با دختر امیرمومنان (ع) نیز بیش از هزار سال دست مایه طرح در متون تاریخی و کلامی بوده است ؛ تفصیل این ماجرا در صحاح سته موجود نیست و این موضوع تنها در کتاب طبقات ابن سعد مندرج است که اعتبار آن مشکوک است . در متون شیعی نیز این مساله اختلافی است و دستخوش روایات متعارض غیرصریح است . از این رو می توان آن را از دروغ های بزرگ در تاریخ اسلام برشمرد..
در این باره چند نظر قابل طرح وجود دارد:
1. مشخص نیست که امیرمومنان (ع) دختر ی به نام ام کلثوم از فاطمه زهراء (ع) داشته باشد؛ بعضی از محققان مدعی اند که امیرمومنان از حضرت زهرا(ع) دختری به نام زینب با کنیه ام کلثوم داشت .(1)
2. شیخ مفید (متوفی 413ق.) در رساله ای خاص ، به تحقیق این موضوع پرداخته است و چنین ازدواجی را انکار می کند. او می گوید: ازدواج این دو را زبیر بن بکار نقل کرده است در حالی که سخن و روایت او به دلیل دشمنی اش با امیرمومنان (ع) مورد اعتماد نیست . (2)
3. ام کلثومی که با عمر ازدواج کرده او ربیبه(نادختری ) امام می باشد . اودختر اسما بنت عمیس بود که پس از فوت همسر اسماء ، و ازدواج او با امیرمومنان(ع) ، همراه مادرش به خانه امام آمد و در آنجا بزرگ شد .(3)
4 .برخی با اذعان به این ازدواج ، تهدید و زور خلیفه را عامل این ازدواج می شمارند (4) لازم به ذکر است که چنین پیوندهایی را ، در فرض انجام، همچون برخی از نامگذاری ها ، در صدر اسلام عادی می بایست شمرد . زیرا برخی انگیزه های ازدواج بر محور ثزوت ، قدرت، وضع ظاهری آن زن و یا به خاطر دفع شر است .
برای آگاهی بیشتر ر.ک: جزوه «تزویج ام کلثوم من عمر»، سید علی حسینی میلانی؛ حسنى،على اکبر، تاریخ تحلیلى و سیاسى اسلام، ج 2، ص 57 – 60.
پی نوشت:
1.باقر شریف قرشی ، حیات فاطمه الزهرا(ع)، ص 219.
2.سبحانی، راهنمای حقیقت، ص 613.
3.ابوالفرج اصفهانی، الاغانی، ج16،ص 103.
4. ر.ک: کلینی، فروع کافى، ج 5، ص 346.

دیدگاهتان را ثبت کنید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد