۱۳۹۵/۱۲/۰۲
–
۱۲۵ بازدید
سوال من در مورد تأثیر اعمالی است که به دعا نویسی مشهور است. چگونه است که با نوشتن آیاتی از قرآن مجید به صورتی خاص، زندگی مشترک دو نفر متزلزل میشود یا گمشدهای پیدا میشود یا از محل مال به سرقت رفته، اطلاع به دست میآید و … ؟ آیا آیات شریفه خود قرآن، دارای چنین خاصیتی است یا به ضرب و زور کارهایی دیگر یا ارتباط با جایی دیگر، این نتایج حاصل میشوند و اصولاً نحوه اثر بخشی اعمال رمالها و دعانویسها و پیشگوها و غیره چگونه است و به کجا برمی گردد؟ متأسفانه امروزه بسیاری از مردم، متکی به این روشها هستند.
سحر و جادو از نظر قرآن کریم و احادیث واقعیت دارد. در آیه 102 سوره بقره و آیات سوره فلق و ناس به این امر اشاره شده است. از برخی آیات و روایات استفاده میشود که گاهی سحر در برخی افراد اثر میگذارد. همچنان که آیه 102 سوره بقره میفرماید: «برخی سحرهایی را فرا میگرفتند که میان زن و شوهر جدایی میافکند.»
علامه طباطبایی(ره) در وجود داشتن چنین اموری مینویسند: «… در این میان افعال، کارهای خارق العاده دیگری است که مستند به هیچ کدام از سببها از اسباب طبیعی و عادی نیست، مانند خبر دادن از پنهانی ها و مانند ایجاد محبت یا دشمنی و گشودن گره ها و گره زدن ها و خواب کردن و احضار و حرکت دادن اشیاء با اراده و از این قبیل کارهایی که مرتاض ها انجام میدهند که به هیچ وجه قابل انکار نیست، یا خودمان بعضی از آنها را دیده ایم و یا برایمان آن قدر نقل کردهاند که دیگر قابل انکار نیست.»
یکی از اصول اساسی توحید، این است که همه قدرت ها در این جهان از قدرت پروردگار سرچشمه میگیرد، حتی سوزندگی آتش و برندگی شمشیر بیاذن فرمان او نمیباشد. منتها مفهوم این بیان مجبور بودن افراد در کار خود نیست.
نظام آفرینش، نظام علت و معلول و اسباب و مسببات است. اراده حکیمانه خداوند بر این تعلق گرفته است که هر پدیده و حادثهای از علت ویژه خود صادر گردد و درعین حال، نظام علت و معلول ها همگی به خدا منتهی شده و از او قدرت و نیرو گیرند. اوست که سبب را میآفریند و به آن قدرت و نیرو میبخشد و آن را برای ایجاد معلول ویژه خود آماده میسازد. در حقیقت مؤثر واقعی، در تمام نظام جهان یکی است و نظام جهان که به صورت اسباب و مسببات جلوهگری دارند، همگی از او استمداد گرفته و به او منتهی میشوند.[ ر. ک: اصالت روح، ایت الله سبحانی، ص 241، مؤسسه امام صادق .] در تأثیر سحر و جادو نیز وضع چنین است. خداوند متعال با قدرت خویش، چنین اراده و نیرویی را در افراد به ودیعت نهاده است. انسان ها با بهرهگیری از این اراده و تقویت آن میتوانند به کارهای شگفت انگیزی دست زنند. برخی مانند اولیای خداوند از آن نیرو و در مسیر مناسب، استفاده میکنند و عدهای دیگر، با سوء استفاده از آن به کارهای ناشایست اقدام میکنند؛ پس، در واقع اصل وجود این نیرو در نهاد آدمی از آن خداوند و به فرمان او است، منتها چگونگی بهرهگیری از آن به عهده خود انسان نهاده شده است و او در چگونگی بهرهگیری از آن مسئول است.
شایان ذکر است که گرچه سحر و جادو واقعیت دارد ولی غالب آنچه امروزه در میان مردم در این باره شایع است، بی اساس می باشد و اکثر کسانی که به این امور می پردازند کلاه بردارانی هستند که از این طریق قصد اخاذی و پر کردن جیب خود را دارند. ولی اگر بر فرض موردی پیدا شد که سحری در کار بود راه هایی برای بطلان آن وجود دارد، مانند:
1. استعاذه به خداوند و خواندن سوره های فلق و ناس؛ 2. خواندن و نوشتن آیات 75 تا 82 سوره یونس؛ 3. خواندن آیه 102 سوره بقره «واتّبعوا ما تتلوا الشیاطین…» تا آخر آیه؛ 4. خواندن آیه 100 سوره نسا «و مَن یُهاجر فی سبیل الله…» تا آخر؛ 5. دعا وتضرع به درگاه خداوند؛ 6. درخواست دعا از اولیای الهی؛ 7. صدقه دادن و تداوم صدقه ؛ 8. خواندن سوره یس؛ 9. خواندن «آیه الکرسی»، آیه « فالله خیرً حافظا و هو ارحم الراحمین»، آیه «و ان یکاد» و «چهار قل».
علامه طباطبایی(ره) در وجود داشتن چنین اموری مینویسند: «… در این میان افعال، کارهای خارق العاده دیگری است که مستند به هیچ کدام از سببها از اسباب طبیعی و عادی نیست، مانند خبر دادن از پنهانی ها و مانند ایجاد محبت یا دشمنی و گشودن گره ها و گره زدن ها و خواب کردن و احضار و حرکت دادن اشیاء با اراده و از این قبیل کارهایی که مرتاض ها انجام میدهند که به هیچ وجه قابل انکار نیست، یا خودمان بعضی از آنها را دیده ایم و یا برایمان آن قدر نقل کردهاند که دیگر قابل انکار نیست.»
یکی از اصول اساسی توحید، این است که همه قدرت ها در این جهان از قدرت پروردگار سرچشمه میگیرد، حتی سوزندگی آتش و برندگی شمشیر بیاذن فرمان او نمیباشد. منتها مفهوم این بیان مجبور بودن افراد در کار خود نیست.
نظام آفرینش، نظام علت و معلول و اسباب و مسببات است. اراده حکیمانه خداوند بر این تعلق گرفته است که هر پدیده و حادثهای از علت ویژه خود صادر گردد و درعین حال، نظام علت و معلول ها همگی به خدا منتهی شده و از او قدرت و نیرو گیرند. اوست که سبب را میآفریند و به آن قدرت و نیرو میبخشد و آن را برای ایجاد معلول ویژه خود آماده میسازد. در حقیقت مؤثر واقعی، در تمام نظام جهان یکی است و نظام جهان که به صورت اسباب و مسببات جلوهگری دارند، همگی از او استمداد گرفته و به او منتهی میشوند.[ ر. ک: اصالت روح، ایت الله سبحانی، ص 241، مؤسسه امام صادق .] در تأثیر سحر و جادو نیز وضع چنین است. خداوند متعال با قدرت خویش، چنین اراده و نیرویی را در افراد به ودیعت نهاده است. انسان ها با بهرهگیری از این اراده و تقویت آن میتوانند به کارهای شگفت انگیزی دست زنند. برخی مانند اولیای خداوند از آن نیرو و در مسیر مناسب، استفاده میکنند و عدهای دیگر، با سوء استفاده از آن به کارهای ناشایست اقدام میکنند؛ پس، در واقع اصل وجود این نیرو در نهاد آدمی از آن خداوند و به فرمان او است، منتها چگونگی بهرهگیری از آن به عهده خود انسان نهاده شده است و او در چگونگی بهرهگیری از آن مسئول است.
شایان ذکر است که گرچه سحر و جادو واقعیت دارد ولی غالب آنچه امروزه در میان مردم در این باره شایع است، بی اساس می باشد و اکثر کسانی که به این امور می پردازند کلاه بردارانی هستند که از این طریق قصد اخاذی و پر کردن جیب خود را دارند. ولی اگر بر فرض موردی پیدا شد که سحری در کار بود راه هایی برای بطلان آن وجود دارد، مانند:
1. استعاذه به خداوند و خواندن سوره های فلق و ناس؛ 2. خواندن و نوشتن آیات 75 تا 82 سوره یونس؛ 3. خواندن آیه 102 سوره بقره «واتّبعوا ما تتلوا الشیاطین…» تا آخر آیه؛ 4. خواندن آیه 100 سوره نسا «و مَن یُهاجر فی سبیل الله…» تا آخر؛ 5. دعا وتضرع به درگاه خداوند؛ 6. درخواست دعا از اولیای الهی؛ 7. صدقه دادن و تداوم صدقه ؛ 8. خواندن سوره یس؛ 9. خواندن «آیه الکرسی»، آیه « فالله خیرً حافظا و هو ارحم الراحمین»، آیه «و ان یکاد» و «چهار قل».