قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
فرارو- کارشناسان می‌گویند تبلیغ “پنگ لیوآن” به عنوان بانوی اول توسط چین یک استراتژی عمدی برای تلطیف وجهه شی است. پروفسور گوئو می‌گوید که در طول سالیان متمادی شی به “یکی از نامحبوب‌ترین رهبران جهان در غرب” تبدیل شده است و پنگ در نرم‌تر کردن وجهه او نقشی بسیار حیاتی داشته است.
به گزارش فرارو به نقل از شبکه‌ای بی سی استرالیا؛ “پنگ لیوآن” مدت‌ها از مدت‌ها پیش می‌دانست که به دنبال چه نوع شوهری بوده است. در مصاحبه‌ای در سال ۱۹۹۹ میلادی در برنامه‌ای تاک شو در هنگ گنگ این خواننده مشهور فولکلور گفته بود که مردی را می‌خواهد که در “رابطه موفق، جاه طلب و رئیس باشد”. هنگامی که از پنگ پرسیده شد که آیا همسرش “شی جین پینگ” که هنوز از اوج رهبری چین دور بود خواسته‌های او را برآورده می‌کند پنگ دریغ نکرد و گفت:”بیش از یک دهه است که با او ازدواج کرده ام البته او موفق است”.
ایمان پنگ به آینده شوهرش درست بود. پس از این که شی در سال ۲۰۱۲ میلادی به عنوان رهبر حزب کمونیست چین انتخاب شد و در سال بعد به ریاست جمهوری چین رسید پنگ بانوی اول این کشور شد. او شی را در کنفرانس‌های بین المللی و بازدید‌های دیپلماتیک از جمله در سازمان ملل متحد و رویداد‌های خیریه جهانی همراهی می‌کرد و سخنرانی‌هایی را نیز انجام داد. او هم چنین نیروی محرکه‌ای بود که به شوهرش کمک کرد تا از حمایت ۱.۴ میلیارد نفر برخوردار شود که اکنون راه او را برای رسیدن به سومین دوره قدرت هموار می‌کند.
پیش از آن که شی در سال ۲۰۱۲ میلادی رئیس جمهور شود پنگ یکی از محبوب‌ترین خواننده‌های چین و بسیار مشهورتر از همسرش بود. پنگ در سال ۱۹۶۲ میلادی متولد شد و از خانواده‌ای هنرمند در استان شاندونگ بود. مادر او یک بازیگر معروف اپرای کلاسیک چینی بود. پنگ در سال ۱۹۸۴ میلادی به گروه موسیقی ارتش آزادیبخش خلق چین پیوست که به دلیل منابع غنی و فرصت‌های اجرای متعدد خانه موسیقیدانان و هنرمندان برتر چین بوده است.
گزارش شده که او برای نیروی نظامی که اعتراضات میدان تیان آن من را در ژوئن ۱۹۸۹ میلادی با خشونت سرکوب کردند برنامه هنری اجرا کرده بود. پنگ به طور پیوسته درجات ترقی را طی کرد و در سال ۲۰۰۹ میلادی به یک ژنرال سرلشکر ارتش تبدیل شد. زمانی که بانوی اول شد او رئیس آکادمی هنر ارتش آزادیبخش خلق چین بود.
علاوه بر اجرا برای ارتش و در مراسم مهم پنگ هم چنین به طور مکرر در پربیننده‌ترین برنامه تلویزیونی ویژه چین در شب سال نو ظاهر شد. او در سرتاسر چین اجرا داشت و هر جا که می‌رفت جمعیت زیادی را به سوی خود جذب می‌کرد. او هم چنین از درگیر شدن در سیاست هراسی نداشته و چندین کارزار را برای افزایش آگاهی چینی‌ها در مورد ایدز و ویروس اچ آی وی رهبری کرد.
“جورج گوئو” پروفسور سیاست چینی کالج گیلفورد می‌گوید:” پنگ به دلیل جذابیت و کاریزمای شخصی اش از حمایت عمومی مردم برخوردار است”.
او می‌گوید که محبوبیت پنگ در ارتش تاثیر زیادی بر حرفه شی به ویژه زمانی که برای اولین بار در سال ۲۰۱۰ میلادی به رهبری مرکزی ارتش پیوست داشته است”.
پروفسور گوئو می‌افزاید: “او به عنوان یکی از مهم‌ترین شخصیت‌هایی تلقی می‌شود که رابطه آرام بین شی و ارتش آزادیبخش خلق را تقویت کرده است. به خصوص در سالیان اخیر پنگ به طور فزاینده‌ای در کمک به رئیس حزب به عنوان یک رهبر خیرخواه با عشق، مهربانی و شفقت برای مردم نقش داشته است”.
همکاران شی در دپارتمان تبلیغات حزب کمونیست چین از زمانی که او در سال ۲۰۱۳ میلادی به قدرتمندترین مرد آن کشور تبدیل شده از رابطه او با پنگ برای تبلیغات درباره وجهه وی استفاده کرده اند. رسانه‌های دولتی چین داستان‌های عاشقانه‌ای را پیرامون رابطه شی و همسرش ساخته اند که حرکتی بسیار غیرعادی برای رهبری از حزب کمونیست چین محسوب می‌شود چرا که برای دهه‌ها زندگی شخصی رهبران پیشین آن حزب از مردم چین پنهان مانده بود. شی جین پینگ اولین حاکم چینی بود که زندگی شخصی خود را علنی ساخت و آشکارا در مورد عشق خود به پنگ لیوآن صحبت کرد.
در سال ۱۹۸۶ میلادی پنگ که در آن زمان ۲۴ سال داشت توسط یکی از دوستان اش با شی که آن زمان ۳۳ ساله و معاون شهردار در استان فوجیان بود ملاقات کرد. پنگ در آن دیدار “شلوار ارتشی گشاد” پوشید تا ببیند آیا شی تنها به خاطر ظاهر و شهرت اش به او علاقه دارد یا خیر.
با این وجود، پنگ گفت که یک پرسش مطرح شده از سوی شی باعث شد تا بلافاصله عاشق اش شود. شی از او پرسیده بود:”چند نوع آواز وجود دارد”؟ آن زمان بود که پنگ فهمید شی او را به خاطر استعدادش فردی با ارزش می‌داند. شی بعدا به پنگ گفته بود که او نیز در اولین قرار ملاقات شان عاشق او شد. شی گفته بود:”من در ۴۰ دقیقه نخست ملاقات مان شما را به عنوان همسر آینده خود شناختم”.
شی جین پینگ به طور مکرر دست همسرش را در ملاء عام می‌گیرد که اقدامی غیرعادی برای یک رئیس جمهور چین محسوب می‌شود. این زوج در سال ۱۹۸۷ ازدواج کردند و در سال ۱۹۹۲ میلادی “شی مینگزه” دخترشان متولد شد. این زوج دختر خود را از دید عموم پنهان کرده اند، اما گاهی پنگ از دختر کوچک اش در مخافل عمومی یاد می‌کند. رسانه‌های دولتی گزارش دادند که درست مانند سایر مادران چینی پنگ از اینکه دخترش اغلب از تمرین یک ساعت پیانو در روز خودداری می‌نمود ناامید بود.
گفته شده که این زوج دخترشان را به ایالات متحده فرستادند جایی که او تا سال ۲۰۱۴ میلادی در دانشگاه هاروارد در رشته روانشناسی تحصیل کرد جزئیاتی که هرگز در چین گزارش نشده است.
پنگ اغلب در سفر‌های دیپلماتیک به خارج از کشور همسرش را همراهی کرده و به همسران رهبران دیگر در جلسات بین المللی پیوسته و به عنوان فرستاده ویژه یونسکو برای آموزش دختران و زنان فعالیت کرده است. پنگ قانون نانوشته‌ای را شکست که بانوی اول چین هنگام بازدید همسرش از کشور‌های سوسیالیست در خانه می‌ماند. این قانون از دهه ۱۹۵۰ میلادی به این سو در جریان بود. اگر سفر رهبران چین به یک کشور غیر سوسیالیستی بود همسر آنان می‌توانست در آن سفر همراهی شان کند.
در تاریخ جمهوری خلق چین هرگز بانوی اولی مانند پنگ وجود نداشته است. تنها در سال ۱۹۶۱ میلادی بود که چین ارزش دیپلماسی بانوی اول را که الهام گرفته از زرق و برق ناشی از قدرت نرم همسران روسای جمهور امریکا بود دریافت. در سال ۱۹۶۳ میلادی “وانگ گوانگمی” همسر “لیو شائوچی” رئیس جمهور وقت چین برای بازدید از اندونزی به همسرش و دیگر دیپلمات‌ها پیوست. با این وجود، لیو بعدا توسط مائو تسه تونگ در جریان انقلاب فرهنگی به زندان افتاد و در سال ۱۹۶۹ درگذشت. از آن زمان، در حالی که همسران روسای جمهور چین به سفر‌های دیپلماتیک خارج از کشور می‌پیوندند هیچ یک مانند پنگ توجه بین المللی را به خود جلب نکرده است.
کارشناسان می‌گویند تبلیغ “پنگ لیوآن” به عنوان بانوی اول توسط چین یک استراتژی عمدی برای تلطیف وجهه شی است. پروفسور گوئو می‌گوید که در طول سالیان متمادی شی به “یکی از نامحبوب‌ترین رهبران جهان در غرب” تبدیل شده است و پنگ در نرم‌تر کردن وجهه او نقشی بسیار حیاتی داشته است.
پروفسور گوئو می‌افزاید:”پنگ مولفه فرهنگی قدرت نرم شی بوده و نقشی مثبت در پیشبرد دیپلماسی خارجی چین ایفا کرده است”. پنگ نقش بانوی اول چین را تغییر داده است تا به طور فزاینده‌ای شبیه نقش همسران روسای جمهور آمریکا شود.
در سالیان ابتدایی زمامداری شی، پنگ با “میشل اوباما” بانوی اول پیشین ایالات متحده پیوند نزدیکی برقرار کرد. “جوی چین چونگ چائو” استاد دانشگاه نبراسکا اوما‌ها می‌گوید:”من فکر می‌کنم میشل اوباما و پنگ لیوآن رابطه‌ای کارآمد با یکدیگر داشتند”. با این وجود، در حالی که هر دو زن به عنوان دیپلمات‌های بدون دریافت دستمزد برای کشور‌های شان خدمت می‌کردند پروفسور “چائو” می‌گوید که توجه به این نکته مهم است که قدرت پنگ محدودتر از همتای آمریکایی او خواهد بود.
او به زمانی در سال ۲۰۱۳ میلادی اشاره می‌کند که “میشل اوباما” از همراهی به همسرش برای دیدار از چین خودداری کرد. پروفسور چائو می‌گوید:”میشل اوباما در واقع از دیدار با “پنگ لیوآن” خودداری ورزید، زیرا روز تولد دخترش بود”.
او می‌افزاید:”بعید است که پنگ بتواند چنین تصمیمی بگیرد، زیرا از او انتظار می‌رود نقش خود را به عنوان همسر رئیس جمهور در اولویت قرار دهد”.
پروفسور چائو می‌گوید که انتظار می‌رود بانوان اول در سراسر جهان در محدوده نقش‌های جنسیتی سنتی باقی بمانند و زنانگی، مادری و وفاداری خود را به همسرشان نشان دهند.
در چین پنگ را “ماما پنگ” خطاب می‌کنند در حالی که شی را “شی دادا” نامیده اند که می‌تواند به معنای “پاپا شی” یا “عمو شی” باشد. دکتر “مینگ شیه” از دانشگاه A&M در تگزاس می‌گوید:” این اصطلاح نقش او را در دیدگاه مردم چین نشان می‌دهد. پنگ مادر کل ملت است”. در سال ۲۰۱۴ میلادی یک موزیک ویدئو که به طور گسترده توسط رسانه‌های دولتی چین به اشتراک گذاشته شد حاوی این شعر بود:”مرد‌ها باید از پاپا شی یاد بگیرند زنان باید از ماما پنگ بیاموزند”.
در این ویدئو آمده است: “خانواده‌ها شکوفا می‌شوند تا کشور و جهان شکوفا شود”.
کارشناسان می‌گویند مراقبت زیادی صورت می‌گیرد تا اطمینان حاصل شود که پنگ هرگز بر شوهرش سایه نمی‌اندازد حتی اگر در بین مردم محبوبیت بیش تری داشته باشد.
“جیانگ چینگ” خطرات را برای بانوی اولی که قدرت زیادی در چین بدست می‌آورد نشان می‌دهد. جیانگ همسر چهارم مائو یک بازیگر سابق بود که به قدرت رسید و به شخصیت اصلی “باند چهار نفره” تبدیل شد یک جناح سیاسی که در طول انقلاب فرهنگی بر حزب کمونیست چین حکومت می‌کرد. او در سال ۱۹۷۶ میلادی پس از مرگ همسرش بازداشت شد.
پروفسور گوئو می‌گوید:”در انقلاب فرهنگی مائو به کسی نیاز داشت که به او اعتماد کند و معتمد او اساسا جیانگ چینگ بود”.
شی جین پینگ از پسر یک اصلاح طلب محترم چین گرفته تا رهبر دائمی حزب کمونیست چین سیاست داخلی و نظم‌های بین المللی چین را در دهه گذشته تغییر داده است و کارشناسان پیش بینی می‌کنند چین در پنج سال آینده رویکردی تهاجمی‌تر و سلطه جویانه‌تر داشته باشد.
پروفسور “گوئو” می‌گوید که “دنگ شیائوپینگ” که پس از آن که ریاست حزب را به دست گرفت تصمیم گرفته بود تا “هنجار‌های حزب را در برابر به اصطلاح همسرانی که در امور دولتی دخالت می‌کنند، تقویت کند”.
او می‌افزاید:” اتاق‌های حزب محدودیت‌هایی را برای نقش همسر رهبر در سیاست حزب ایجاد می‌کند. این موضوع نه تنها برای شی به عنوان اولین مقام عالی رتبه حزب کمونیست چین بله برای کل اعضای زنجیره فرماندهی حزب مطرح است و صدق می‌کند”.
با این وجود، با توجه به اینکه شی اکنون سومین دوره تاریخی خود را آغاز کرده پروفسور گوئو انتظار دارد که پنگ در پنج سال آینده همچنان نقش مهمی در ارتقای نقش و جایگاه همسرش داشته باشد. او می‌گوید:” جالب است که ببینیم آیا نفوذ سیاسی فزاینده پنگ لیوآن در حزب کمونیست چین می‌تواند او را به مشارکت فزاینده در سیاست حزب وادار کند یا خیر”.
دکتر شیه معتقد است است که پنگ یک دارایی بزرگ برای شی است. او می‌گوید:”پنگ به دلیل تجربه اش واقعا می‌داند که چگونه نقش خود را در مقابل عموم بازی کند. او هنوز هم تاثیر مثبت زیادی بر نحوه نگاه مردم به رهبر عالی ما دارد و در مقایسه با شی بیش‌تر به افکار عمومی نزدیک است”.
با این وجود، هم او و هم پروفسور چائو می‌گویند علیرغم ظهور پنگ سیاست چین هنوز مکان خوشایندی برای زنان نیست. در پنج سال گذشته، حتی یک زن نیز در گروه هفت نفره رهبری نخبگان حزب وجود نداشته است. تنها یک زن در دفتر سیاسی ۲۵ نفره انتخاب شد. هم چنین، چین در بحبوحه یک بحث داغ در مورد نوع رفتار با زنان در خانه و خیابان است.
در ماه ژانویه، ویدئویی از یک زن زنجیر شده که ادعا می‌شد قربانی قاچاق انسان است در رسانه‌های اجتماعی چین منتشر شد و ده‌ها مخالف با امضای نامه‌ای سرگشاده به سازمان ملل خواستار کنار گذاشتن پنگ از مقام نماینده یونسکو در امور دختران و حقوق زنان شدند. پروفسور چائو می‌گوید:”چین یک جامعه جنسیتی است و هر فردی باید نقش‌های جنسیتی را ایفا کند تا انتظارات جامعه برآورده شود. در حزب کمونیست چین نیز مردان بر امور مسلط هستند”.
