۱۳۹۶/۰۷/۲۳
–
۱۲۰۳ بازدید
باسلام…خواب دیدن و صحت آن در آینده چقدر درست است بستگی به چه چیزی دارد؟اگر هرچند وقت یه بار آن رویا را ببینیم میشه گفت صد درصد اتفاق میفته؟؟ممنون میشیم ازجوابتان
پاسخ: در پاسخ به نکاتی توجه کنید :
1 . نکته ای که در زمینه تعبیر خواب اهمیت دارد این است که هر خوابی که دیده می شود، کاملا شخصی است و نیازمند تعبیر خاص است. هر کس تحت شرایط خاص و ویژه ای که دارد ، خواب می بیند ، بنابراین شخصا باید به معبر رجوع نماید و از تعبیر خواب خود آگاه شود .
2 . به طور کلی معبران واقعی و صادق خواب کم هستند هر چند مدعیان آن فراوانند .
3 . تعبیر خواب موهبتی الهی است که خداوند به خاطر پاکی و طهارت برخی بندگانش به آنها عنایت می کند .
4- کتاب هایی که در این زمینه وجود دارد احیانا شامل روایاتی در این باب است که نمی توان گفت: تمامی آنها به طور کلی معتبر نیستند، ولی در هر صورت از آن جهت که خوابها شخصی هستند و باید به صورت خاص تعبیر شوند، نمی شود به آنها رجوع نمود و برای تعبیر خواب حجیت ندارند.
5 . خواب یکى از نشانه هاى خداوند متعال به شمار مى آید و آیات گوناگون در آن نهفته است.
6 . انسان در خواب، به جهت اقتضاى قوانین و سنن حاکم بر آن، از بدن مادى خود منصرف مى شود و با توجّه به عالم غیب حقایقى را مشاهده مى کند؛بدین سبب خواب را از راه هاى ارتباط با غیب شمرده اند.امّا آیا، مشاهده حقایق عالم برتر و فهم آن هیچ پیش شرطى ندارد؟ آیا هر خوابى را مى توان داراى خصیصه گزارش دهى از عوالم دیگر دانست؟
اولیاى الاهى، با استفاده از آیات و روایات، فرموده اند: چنان که در عالم بیدارى دستیابى به اسرار عالم و آیات غیبى به «مراقبه» نیاز دارد – یعنى براى دریافت حقایق و باطن جهان هستى، باید مراقب اعضا، جوارح و اعمال خویش باشیم تا ظرفیت ادراک و فهم آیات الاهى را به دست آوریم – در عالم خواب نیز «مراقبه» لازم است. اگر کسى مى خواهد در عالم رؤیا حقایق را چنان که هستند، بفهمد و از هدایت ها، اشارات و ارشادهاى آن ها سود جوید، باید مراقبه داشته باشد. این مراقبه با مراقبت در بیدارى و رعایت آداب خواب که در متون روایى ذکر شده است، حاصل خواهد گشت. نظافت، طهارت، محاسبه اعمال روزانه، قرائت قرآن و برخى از دعاها، کیفیت و چگونگى قرار گرفتن بدن هنگام خواب و… کم ترین آدابِ مراقبه است که رعایت آن، براى درک حقایق و الهامات الاهى در خواب، ضرورت دارد.
7 . البته هر خوابى نمى تواند گزارشگر حقایق عوالم برتر و الهامات الاهى باشد. خواب، با توجّه به آنچه انسان در عالم رؤیا مى بیند و نیز مقام و رتبه وجودى انسان که دریافت کننده حقایق است، اقسام گوناگون دارد.خوابى که در مزاج طبیعى و بدنى انسان یا اخلاقیات روحى اش ریشه دارد، هرگز نمى تواند حکایتگر الهامات الاهى باشد؛ سرچشمه چنین خوابى خودِ آدمى است؛ نفس انسانى فراتر از خود نرفته، از علائق روحى و جسمى خود جدا نمى گردد. در این موقعیت عالم مثال وقوه خیال متصل که مرتبه اى از نفس آدمى است، در درون خویش صورت هایى مى سازد و در عالم خواب مى نمایاند؛ مثلاً کسى که مزاجش گرم است خواب هایى پر از اضطراب مى بیند، انسانى که فعل یا شخصى را دوست یا دشمن مى دارد، او را در خواب شادمان یا در حال جدال و خصومت مى بیند. این امور به مزاج و خلقیات و ملکات اخلاقى انسان مستند است و بیانگر ارتباط با عوالم دیگر نیست.
8 . گاه نفس انسانى از عالم دنیوى گذشته، با توجّه به مسانخت و همانندى که با عالم مثال و مجرد مى یابد، با آن عوالم مرتبط مى گردد. این خوابى حقیقى و رؤیایى صادق و پلى براى ارتباط آدمى با عالم غیب است. چنین خوابى گاه مانند خواب حضرت ابراهیم(ع) در کشتن فرزندش یا خواب حضرت رسول(ص) درباره ورود مسلمانان به مسجد الحرام – در حالى که موى سر را تراشیده و ناخن هایشان را کوتاه کرده اند- واضح و روشن است و انسان به آسانى مطلب را در مى یابد؛ و زمانى غیر صریح و به بیانى «به لباس در آمده» که وصول به حقیقت و معناى اصلى اش دشوار است؛ مانند خواب حضرت یوسف که یازده ستاره و خورشید و ماه را در حال سجده بر خود مشاهده کرد.
9 . از آن جا که اصولاً الهامات غیبى در عالم رؤیا غیر صریح و در لباس ویژه ظاهر مى شوند، باید براى فهم رهنمودها و حقایق این خواب ها به «معبّر» رجوع کرد. البته معبّرى که از علم تعبیر خواب آگاه باشد؛ یعنى اجمالات، حروف و نظام خواب را دریابد، القائات شیطانى را از غیر شیطانى باز شناسد و از خواب هاى آشفته و غیر آشفته، به لباس در آمده و به لباس در نیامده و رازهاى تعبیر آگاه باشد.«معبّر» یعنى «عبور دهنده». کار معبّر عبور دادن است. معبّر خواب بیننده را از صورتى که در خواب دیده مى گذراندو به معنایش مى رساند. بنابراین، معبّر باید با صورت، کم و کیف و انواع خواب و نیز معنا و مناسبات میان معنا و صورت آشنا باشد. متأسفانه چنین اشخاصى در زمان حاضر نایابند.P
10 . پس براى تشخیص صادق بودن رؤیا باید:
الف . منشأ آن را دریافت که مزاج بدنى یا خلقیات روحى است یا غیر آن.
ب . دقّت شود رؤیا با شرایط و آداب خواب و در یک کلمه مراقبه حاصل گشته است یا خیر؟
ج . به معبّرى معتبر و آگاه براى تفسیر و تعبیر خواب و تشخیص الهامات الهى و شیطانى رجوع کرد.
11 . به طور کلى خواب و رؤیا بر سه قسم است، چنان که رسول گرامى اسلام(ص) مى فرماید: «الرؤیا ثلاثة: بشرى من الله، و تحزین من الشیطان، والذین یحدث به الانسان نفسه فیراه فى منامه؛ خواب و رؤیا سه گونه است. گاهى بشارتى از ناحیه خداوند است، گاه وسیله غم و اندوه از سوى شیطان و گاه مسائلى است که انسان در فکر خود مى پروراند و آن را در خواب مى بیند»، (میزان الحکمه، ج 4، ص 16، انتشارات مکتبه الاسلامى).
برخی از رؤیاها ناشی از تأثیر اسباب و عوامل خارجی مانند گرما و سرما و یا عوامل داخلی مثل مریضی و وضع مزاج و پر بودن معده و ناراحتی و … بر روی قوه متخیله انسان و در نتیجه رؤیا و خواب انسان مؤثر است. همچنین اخلاق و خصوصیات انسانی تأثیر زیادی در نوع تخیل انسان دارد مانند دوست داشتن شدید کسی یا کاری به همین جهت، اغلب خواب ها ناشی از تخیلات نفسانی است که برآمده از همین تأثیر اسباب و عوامل خارجی یا داخلی است که در حقیقت حاکی از کیفیت عمل و اثر این اسباب است و حقیقتی در پس آن نیست. اما همه خواب ها اینگونه نیست بلکه خواب های صادقه و رؤیاهایی هم هست که کاشف ازحقایق و حوادث خارجی است.زمان خواب دیدن مثل سر شب یا وسط شب یا آخر شب یا بعد از نماز صبح فرق دارد. معمولاً خواب هاى صادقه نیمه هاى شب مى باشد و معمولاً خواب هاى بعد از نماز صبح قابل تعبیر نیست، حتى فصل هاى سال هم در تعبیرخواب تأثیر دارد؛ مثلاً فردى در پاییز ببیند که درختان او میوه کرده است، این دلالت بر ضرر وى دارد و اگر هنگام بهار ببیند دلالت بر منفعت او دارد. حتى شخصى که خواب مى بیند فرق دارد مثلاً اگر کاسب خواب ببیند کاسه شیر مى نوشد دلالت بر کسب مال دارد؛ ولى اگر دانشجو و طالب علم چنین خوابى ببیند، دلالت به تحصیل علم دارد و… .به هر ترتیب تشخیص این که چه خوابى صادق است کار دشوارى است و اساسا تعبیر نمودن خواب جنبه الهامى دارد و با صفاى باطنى به دست مى آید.در هر صورت اگر رؤیا صادقه باشد بیانگر واقعیت است و از گذشته یا آینده به درستی خبر می دهد و یافتن برخی پاسخ ها و دستیابی به منابع می تواند از این نمونه باشد.نکته آخر آن که خواب، به هر شکلی که باشد هیچ گونه الزام و تکلیفی برای انسان درست نمی کند مگر خواب پیامبران که گاهی جنبه وحی دارد مثل خواب حضرت ابراهیم(ع) که در قرآن کریم آمده است (آیات 102 تا 110 سوره صافات).به هر حال خواب های افراد بر حسب روحیات معنویشان تفاوت هایی با هم دارند که برآمده از کردار و رفتارشان می باشد؛ اگر با ایمان و عمل صالح زندگی کنند و در رعایت آداب دینی کوشا باشند قطعا خواب هایی که می بینند که از صفای باطنی آنها حکایت دارد و گاهی هم به ثمر می نشیند و اگر در رعایت دیانت سست بوده و خدای ناخواسته اهل گناه باشند؛ خواب های مخوف و پریشان و بیهوده خواهند دید که می تواند برای انسان هشدار دهنده باشد چنان که خواب های خوب بشارت بخش است .
1 . نکته ای که در زمینه تعبیر خواب اهمیت دارد این است که هر خوابی که دیده می شود، کاملا شخصی است و نیازمند تعبیر خاص است. هر کس تحت شرایط خاص و ویژه ای که دارد ، خواب می بیند ، بنابراین شخصا باید به معبر رجوع نماید و از تعبیر خواب خود آگاه شود .
2 . به طور کلی معبران واقعی و صادق خواب کم هستند هر چند مدعیان آن فراوانند .
3 . تعبیر خواب موهبتی الهی است که خداوند به خاطر پاکی و طهارت برخی بندگانش به آنها عنایت می کند .
4- کتاب هایی که در این زمینه وجود دارد احیانا شامل روایاتی در این باب است که نمی توان گفت: تمامی آنها به طور کلی معتبر نیستند، ولی در هر صورت از آن جهت که خوابها شخصی هستند و باید به صورت خاص تعبیر شوند، نمی شود به آنها رجوع نمود و برای تعبیر خواب حجیت ندارند.
5 . خواب یکى از نشانه هاى خداوند متعال به شمار مى آید و آیات گوناگون در آن نهفته است.
6 . انسان در خواب، به جهت اقتضاى قوانین و سنن حاکم بر آن، از بدن مادى خود منصرف مى شود و با توجّه به عالم غیب حقایقى را مشاهده مى کند؛بدین سبب خواب را از راه هاى ارتباط با غیب شمرده اند.امّا آیا، مشاهده حقایق عالم برتر و فهم آن هیچ پیش شرطى ندارد؟ آیا هر خوابى را مى توان داراى خصیصه گزارش دهى از عوالم دیگر دانست؟
اولیاى الاهى، با استفاده از آیات و روایات، فرموده اند: چنان که در عالم بیدارى دستیابى به اسرار عالم و آیات غیبى به «مراقبه» نیاز دارد – یعنى براى دریافت حقایق و باطن جهان هستى، باید مراقب اعضا، جوارح و اعمال خویش باشیم تا ظرفیت ادراک و فهم آیات الاهى را به دست آوریم – در عالم خواب نیز «مراقبه» لازم است. اگر کسى مى خواهد در عالم رؤیا حقایق را چنان که هستند، بفهمد و از هدایت ها، اشارات و ارشادهاى آن ها سود جوید، باید مراقبه داشته باشد. این مراقبه با مراقبت در بیدارى و رعایت آداب خواب که در متون روایى ذکر شده است، حاصل خواهد گشت. نظافت، طهارت، محاسبه اعمال روزانه، قرائت قرآن و برخى از دعاها، کیفیت و چگونگى قرار گرفتن بدن هنگام خواب و… کم ترین آدابِ مراقبه است که رعایت آن، براى درک حقایق و الهامات الاهى در خواب، ضرورت دارد.
7 . البته هر خوابى نمى تواند گزارشگر حقایق عوالم برتر و الهامات الاهى باشد. خواب، با توجّه به آنچه انسان در عالم رؤیا مى بیند و نیز مقام و رتبه وجودى انسان که دریافت کننده حقایق است، اقسام گوناگون دارد.خوابى که در مزاج طبیعى و بدنى انسان یا اخلاقیات روحى اش ریشه دارد، هرگز نمى تواند حکایتگر الهامات الاهى باشد؛ سرچشمه چنین خوابى خودِ آدمى است؛ نفس انسانى فراتر از خود نرفته، از علائق روحى و جسمى خود جدا نمى گردد. در این موقعیت عالم مثال وقوه خیال متصل که مرتبه اى از نفس آدمى است، در درون خویش صورت هایى مى سازد و در عالم خواب مى نمایاند؛ مثلاً کسى که مزاجش گرم است خواب هایى پر از اضطراب مى بیند، انسانى که فعل یا شخصى را دوست یا دشمن مى دارد، او را در خواب شادمان یا در حال جدال و خصومت مى بیند. این امور به مزاج و خلقیات و ملکات اخلاقى انسان مستند است و بیانگر ارتباط با عوالم دیگر نیست.
8 . گاه نفس انسانى از عالم دنیوى گذشته، با توجّه به مسانخت و همانندى که با عالم مثال و مجرد مى یابد، با آن عوالم مرتبط مى گردد. این خوابى حقیقى و رؤیایى صادق و پلى براى ارتباط آدمى با عالم غیب است. چنین خوابى گاه مانند خواب حضرت ابراهیم(ع) در کشتن فرزندش یا خواب حضرت رسول(ص) درباره ورود مسلمانان به مسجد الحرام – در حالى که موى سر را تراشیده و ناخن هایشان را کوتاه کرده اند- واضح و روشن است و انسان به آسانى مطلب را در مى یابد؛ و زمانى غیر صریح و به بیانى «به لباس در آمده» که وصول به حقیقت و معناى اصلى اش دشوار است؛ مانند خواب حضرت یوسف که یازده ستاره و خورشید و ماه را در حال سجده بر خود مشاهده کرد.
9 . از آن جا که اصولاً الهامات غیبى در عالم رؤیا غیر صریح و در لباس ویژه ظاهر مى شوند، باید براى فهم رهنمودها و حقایق این خواب ها به «معبّر» رجوع کرد. البته معبّرى که از علم تعبیر خواب آگاه باشد؛ یعنى اجمالات، حروف و نظام خواب را دریابد، القائات شیطانى را از غیر شیطانى باز شناسد و از خواب هاى آشفته و غیر آشفته، به لباس در آمده و به لباس در نیامده و رازهاى تعبیر آگاه باشد.«معبّر» یعنى «عبور دهنده». کار معبّر عبور دادن است. معبّر خواب بیننده را از صورتى که در خواب دیده مى گذراندو به معنایش مى رساند. بنابراین، معبّر باید با صورت، کم و کیف و انواع خواب و نیز معنا و مناسبات میان معنا و صورت آشنا باشد. متأسفانه چنین اشخاصى در زمان حاضر نایابند.P
10 . پس براى تشخیص صادق بودن رؤیا باید:
الف . منشأ آن را دریافت که مزاج بدنى یا خلقیات روحى است یا غیر آن.
ب . دقّت شود رؤیا با شرایط و آداب خواب و در یک کلمه مراقبه حاصل گشته است یا خیر؟
ج . به معبّرى معتبر و آگاه براى تفسیر و تعبیر خواب و تشخیص الهامات الهى و شیطانى رجوع کرد.
11 . به طور کلى خواب و رؤیا بر سه قسم است، چنان که رسول گرامى اسلام(ص) مى فرماید: «الرؤیا ثلاثة: بشرى من الله، و تحزین من الشیطان، والذین یحدث به الانسان نفسه فیراه فى منامه؛ خواب و رؤیا سه گونه است. گاهى بشارتى از ناحیه خداوند است، گاه وسیله غم و اندوه از سوى شیطان و گاه مسائلى است که انسان در فکر خود مى پروراند و آن را در خواب مى بیند»، (میزان الحکمه، ج 4، ص 16، انتشارات مکتبه الاسلامى).
برخی از رؤیاها ناشی از تأثیر اسباب و عوامل خارجی مانند گرما و سرما و یا عوامل داخلی مثل مریضی و وضع مزاج و پر بودن معده و ناراحتی و … بر روی قوه متخیله انسان و در نتیجه رؤیا و خواب انسان مؤثر است. همچنین اخلاق و خصوصیات انسانی تأثیر زیادی در نوع تخیل انسان دارد مانند دوست داشتن شدید کسی یا کاری به همین جهت، اغلب خواب ها ناشی از تخیلات نفسانی است که برآمده از همین تأثیر اسباب و عوامل خارجی یا داخلی است که در حقیقت حاکی از کیفیت عمل و اثر این اسباب است و حقیقتی در پس آن نیست. اما همه خواب ها اینگونه نیست بلکه خواب های صادقه و رؤیاهایی هم هست که کاشف ازحقایق و حوادث خارجی است.زمان خواب دیدن مثل سر شب یا وسط شب یا آخر شب یا بعد از نماز صبح فرق دارد. معمولاً خواب هاى صادقه نیمه هاى شب مى باشد و معمولاً خواب هاى بعد از نماز صبح قابل تعبیر نیست، حتى فصل هاى سال هم در تعبیرخواب تأثیر دارد؛ مثلاً فردى در پاییز ببیند که درختان او میوه کرده است، این دلالت بر ضرر وى دارد و اگر هنگام بهار ببیند دلالت بر منفعت او دارد. حتى شخصى که خواب مى بیند فرق دارد مثلاً اگر کاسب خواب ببیند کاسه شیر مى نوشد دلالت بر کسب مال دارد؛ ولى اگر دانشجو و طالب علم چنین خوابى ببیند، دلالت به تحصیل علم دارد و… .به هر ترتیب تشخیص این که چه خوابى صادق است کار دشوارى است و اساسا تعبیر نمودن خواب جنبه الهامى دارد و با صفاى باطنى به دست مى آید.در هر صورت اگر رؤیا صادقه باشد بیانگر واقعیت است و از گذشته یا آینده به درستی خبر می دهد و یافتن برخی پاسخ ها و دستیابی به منابع می تواند از این نمونه باشد.نکته آخر آن که خواب، به هر شکلی که باشد هیچ گونه الزام و تکلیفی برای انسان درست نمی کند مگر خواب پیامبران که گاهی جنبه وحی دارد مثل خواب حضرت ابراهیم(ع) که در قرآن کریم آمده است (آیات 102 تا 110 سوره صافات).به هر حال خواب های افراد بر حسب روحیات معنویشان تفاوت هایی با هم دارند که برآمده از کردار و رفتارشان می باشد؛ اگر با ایمان و عمل صالح زندگی کنند و در رعایت آداب دینی کوشا باشند قطعا خواب هایی که می بینند که از صفای باطنی آنها حکایت دارد و گاهی هم به ثمر می نشیند و اگر در رعایت دیانت سست بوده و خدای ناخواسته اهل گناه باشند؛ خواب های مخوف و پریشان و بیهوده خواهند دید که می تواند برای انسان هشدار دهنده باشد چنان که خواب های خوب بشارت بخش است .