هـنـگـامی که مرگ کافران و گنهکاران فرا می رسد و دیگر از زندگی در دنیا نومیدمی شوند , از گـذشـت خودشان پشیمان می گردند و اظهار ایمان و توبه از گناهانشان می کنند, ولی هرگز چنین ایمان و توبه ای پذیرفته نخواهد شد . قـرآن کریم دراین باره می فرماید: «یوم یاتی بعض آیات ربک لا ینفع نفسا ایمانها لم تکن آمنت من قـبـل او کسبت فی ایمانها خیرا ( انعام / 158 )؛ روزی که بعضی از آیات پروردگار ظاهر شـود , ایـمـان کسی که قبلا ایمان نیاورده یا در حال ایمانش کار خیری انجام نداده است , سودی برای او نخواهد بخشید»، «و لیست التوبه للذین یعملون السیئات حتی اذا حضر احدهم الموت قال انی تبت الان ( نساء / 18) توبه برای کسانی نیست که کارهای بد را انجام می دهند تاهنگامی که مرگ یکی از ایشان فرا رسد گوید : اکنون توبه کردم» و از قول فرعون نقل می کند که هنگامی که مشرف به غرق شد , گفت : «آمـنـت انـه لااله الا الذی آمنت به بنو اسرائیل و انا من المسلمین ( یونس / 90 ) ایمان آوردم به اینکه خدایی نیست به جز همان خدایی که بنی اسرائیل به او ایمان آورده اند , و من از اهل اسلامم» و در پاسخ وی می فرماید : الان و قد عصیت قبل و کنت من المفسدین ( یونس / 91 ) آیا اکنون در حالی که قبلا عصیان کرده و ازمفسدان بوده ای؟
کسی به این دلیل که مشرف به مرگ است توبه کند نه به این خاطر که واقعا نادم و پشیمان است توبه اش اثری ندارد . . به عبارت دیگرتوبه‌ی کسی که مرگ خود را ببیند یعنی در حال مرگ باشد و به تعبیر دیگر در حال سکرات موت باشد». پذیرفته نیست مانند فرعون که وقتی مرگ را به چشم خود دید، در حال غرق شدن اظهار توبه کرد و خداوند توبه‌ی او را نپذیرفت. اما اگر کسی حتی یک ساعت دیگر زنده باشد و توبه حقیقی کند و از گذشته حقیقتاً نادم و پشیمان باشد، خداوند توبه‌ی او را می‌پذیرد.