۱۳۹۶/۰۵/۱۵
–
۲۲۹۷ بازدید
آیا این حدیث معتبر است؟ منظور از آن چیست؟
پیامبر(ص) فرمود: اگر در ظرف شما مگسی افتاد آن را در آب فرو ببرید که یکی از بالهای مگس دارای بیماری و بال دیگرش دارای شفای بیماری است و مگس آن بالی را که بیماری و مرض در آن است در ظرف فرو میبرد، پس همه ظرف را در آب فرو ببرید و سپس آن را بیرون بیندازید. با تشکر
این روایت که به حدیث ذُباب (مگس) معروف است در منابع اهل سنت مثل صحیح مسلم و بخاری نقل شده و از طرف آنها نیز رد شده و دروغ شمرده شده است .
ابوریّه گوید: بخاری و ابن ماجه از ابوهریره روایت کردهاند که پیغمبر صلی الله علیه وآله وسلّم گفت:
إذَا وَقَعَ الذُّبَابُ فِی إنَاءِ أحَدِکُمْ فَلْیَغْمِسْهُ کُلَّهُ فَإنَّ فِی أحَدِ جَنَاحَیْهِ دَاءً وَالآخَرِ شِفَاءً.
«چون مگس در ظرف یکی از شما افتاد باید تمام بدن مگس را در غذا و یا آب آن ظرف فرو برد. به علّت آنکه در یکی از دو بال آن، درد است و در دیگری شفاء!»
این روایت را با ألفاظ مختلفی روایت کردهاند از جمله آنکه:
فِی أحَدِ جَنَاحَیْهِ سَمٌّ وَ فِی الآخَرِ شِفَاءٌ، وَ إنَّهُ یُقَدِّمُ السَّمَّ وَ یُوخِّرُ الشِّفَاءَ.
«در یکی از دو بال آن سمّ است و در دیگری شفا. و تحقیقاً مگس بالی را که در آن سمّ میباشد مقدّم میدارد و آن بالی را که در آن شفا میباشد موخّر میدارد!»
و از جمله آنکه: إنَّ تَحْتَ جَنَاحِ الذُّبَابِ الایْمَنِ شِفَاءً وَ تَحْتَ جَنَاحِهِ الایْسَرِ سَمّاً. فَإذَا سَقَطَ فِی إنَاءٍ أوْ فِی شَرَابٍ أوْ فِی مَرَقٍ فَاغْمِسُوهُ فِیهِ، فَإنَّهُ یَرْفَعُ عَنْهُ ذَلِکَ الْجَنَاحَ الَّذِی تَحْتَهُ الشِّفَاءُ، وَ یَحْفَظُ الَّذِی تَحْتَهُ السَّمُّ.
«تحقیقاً در زیر بال راست مگس شفاء وجود دارد، و در زیر بال چپ مگس سمّ. بنابراین اگر مگسی در ظرفی، یا در آشامیدنی، یا در آبگوشت و خورش بیفتد آن را در آن غوطه دهید. به جهت آنکه مگس بالی را که در آن شفا میباشد از آن ظرف بالا نگه میدارد و بالی را که در آن سمّ میباشد در آن میافکند!»
ابوریّه گوید: بخاری و ابن ماجه از ابوهریره روایت کردهاند که پیغمبر صلی الله علیه وآله وسلّم گفت:
إذَا وَقَعَ الذُّبَابُ فِی إنَاءِ أحَدِکُمْ فَلْیَغْمِسْهُ کُلَّهُ فَإنَّ فِی أحَدِ جَنَاحَیْهِ دَاءً وَالآخَرِ شِفَاءً.
«چون مگس در ظرف یکی از شما افتاد باید تمام بدن مگس را در غذا و یا آب آن ظرف فرو برد. به علّت آنکه در یکی از دو بال آن، درد است و در دیگری شفاء!»
این روایت را با ألفاظ مختلفی روایت کردهاند از جمله آنکه:
فِی أحَدِ جَنَاحَیْهِ سَمٌّ وَ فِی الآخَرِ شِفَاءٌ، وَ إنَّهُ یُقَدِّمُ السَّمَّ وَ یُوخِّرُ الشِّفَاءَ.
«در یکی از دو بال آن سمّ است و در دیگری شفا. و تحقیقاً مگس بالی را که در آن سمّ میباشد مقدّم میدارد و آن بالی را که در آن شفا میباشد موخّر میدارد!»
و از جمله آنکه: إنَّ تَحْتَ جَنَاحِ الذُّبَابِ الایْمَنِ شِفَاءً وَ تَحْتَ جَنَاحِهِ الایْسَرِ سَمّاً. فَإذَا سَقَطَ فِی إنَاءٍ أوْ فِی شَرَابٍ أوْ فِی مَرَقٍ فَاغْمِسُوهُ فِیهِ، فَإنَّهُ یَرْفَعُ عَنْهُ ذَلِکَ الْجَنَاحَ الَّذِی تَحْتَهُ الشِّفَاءُ، وَ یَحْفَظُ الَّذِی تَحْتَهُ السَّمُّ.
«تحقیقاً در زیر بال راست مگس شفاء وجود دارد، و در زیر بال چپ مگس سمّ. بنابراین اگر مگسی در ظرفی، یا در آشامیدنی، یا در آبگوشت و خورش بیفتد آن را در آن غوطه دهید. به جهت آنکه مگس بالی را که در آن شفا میباشد از آن ظرف بالا نگه میدارد و بالی را که در آن سمّ میباشد در آن میافکند!»