خداوند متعال به جهت گرامى داشت رسول خدا(ص)، حرمت نهادن به زنان آن حضرت را نیز ضرورى دانسته است و آنان را «امّهات المؤمنین»، (سوره احزاب، آیه ۶، «النّبى اولى بالمؤمنین من انفسهم و ازواجه امّهاتهم») یعنى مادران مؤمنین قلمداد نموده است. واضح است که آنها حقیقتا مادران واقعى مؤمنین نیستند، بلکه مراد خداوند متعال ارج نهادن به آنان بسان احترام به مادران خود مى باشد و ناگفته پیداست که کسى با مادر خود ازدواج نمى کند، (سوره نساء، آیه ۲۳ «حرّمت علیکم امّهاتکم و بناتکم و اخواتکم») . و اصلاً این کار نسبت به ساحت مقدس رسول اکرم(ص) جسارت و بى ادبى است که کمترین التفات از این سنخ به همسران آن حضرت داشته باشیم.
لذا خداوند متعال در قرآن کریم مى فرماید: شما حق ندارید رسول خدا را اذیت و آزار رسانید و هرگز حق ندارید بعد از آن حضرت با همسران آن حضرت ازدواج کنید این کار نزد خداوند متعال بسیار بزرگ است «… و ما کان لکم ان تؤذوا رسول الله و لا ان تنکحوا ازواجه من بعده أبدا ان ذلکم کان عندالله عظیما»، (سوره احزاب، آیه ۵۳) . بلکه حتى براى خود همسران پیامبر نیز محدودیت هایى قرارداده شده است که براى سایر بانوان منظور نکرده است، (سوره احزاب، آیات ۲۹ تا ۳۴).
استاد شهید مطهرى ضمن اشاره به این نکته، به بعد سیاسى آن نیز توجه داشته مى فرماید: در قرآن کریم درباره زنان پیامبر، دستورهاى خاصى وارد شده است. «یا نساء النبى لستُنَّ کأحد من النساء» ؛ «شما با سایر زنان فرق دارید ».
اسلام عنایت خاصى داشته است که زنان پیغمبر، چه در زمان حیات آن حضرت و چه بعد از وفات ایشان، در خانه هاى خود بمانند، و در این جهت بیشتر منظورهاى اجتماعى و سیاسى در کار بوده است.
قرآن کریم صریحا به زنان پیغمبر مى گوید: ((و قرن فی بیوتکن ; در خانه های خود بمانید)). اسلام می خواسته است ((امهات المؤمنین)) که خواه ناخواه احترام زیادی در میان مسلمانان داشتند از احترام خود سوء استفاده نکنند و احیانا” ابزار عناصر خودخواه و ماجراجو در مسائل سیاسی و اجتماعی واقع نشوند. و چنانکه می دانیم یکی از امهات المؤمنین (عایشه) که از این دستور تخلف کرد ماجراهای سیاسی ناگواری برای جهان اسلام به وجود آورد. خود او همیشه اظهار تأسف می کرد و می گفت دوست داشتم فرزندان زیادی از پیغمبر می داشتم و می مردند اما به چنین ماجرایی دست نمی زدم.
سر اینکه زنان پیغمبر ممنوع شدند از این که بعد از آن حضرت با شخص دیگری ازدواج کنند به نظر ما همین است; یعنی شوهر بعدی از شهرت و احترام زنش سوء استفاده می کرد و ماجراها می آفرید. بنابراین اگر درباره زنان پیغمبر دستور اکیدتر و شدیدتری وجود داشته باشد بدین جهت است.
بنابراین فلسفه حرمت ازدواج با زنان پیامبر; احترام به رسول خدا(ص ) و جلوگیری از سوء استفاده احتمالی دشمنان از نام و اعتبار کسانی است که به جهت قرابت با پیامبر منزلتی در میان مسلمانان یافتند.