این عبارت درست نیست وامام حسین علیه السلام یاور وحامی برادرش امام حسن مجتبی علیه السلام بودند چه در زمان شش ماه خلافت برادرشان وچه در زمان صلح ایشان با معاویه در مطیع بودن امام حسین (ع ) نسبت به امام حسن علیهما السلام این داستان شهادت می دهد:یک روز که معاویه , در حضور امام حسن (ع ( وامام حسین (ع ) دهان آلوده اش را به بدگویى نسبت به امام حسن (ع ) و پدر بزرگوارشان امیرمؤمنان (ع ) گشود, امام حسین (ع ) به دفاع برخاست تا سخن در گلوى معاویه بشکند و سزاى ناهنجاریش را به کنارش بگذارد, ولى امام حسن (ع ) او را به سکوت و خاموشى فراخواند, امام حسین (ع ) پذیرا شد و به جایش بازگشت , آن گاه امام حسن (ع ) خود به پاسخ معاویه برآمد, و با بیانى رسا و کوبنده خاموشش ساخت .(1)همچنین عدم قیام امام حسین در زمان معاویه نشانگر این است که ایشان حتی در زمان امامت نیز پایبند به عهد نامه برادرشان بودند و نسبت به صلح وفاداری نشان دادند ، این سکوت امام حسین علیه السلام در مقابل معاویه آنهم بعد از شهادت امام حسن علیه السلام نمی تواند از روی ترس باشد چون ایشان وقتی که معاویه از مردم براى ولایتعهدى یزید, بیعت می گرفت و عهد نامه ر انقض نمود به شدت با اومخالفت کرد, و هرگز تن به بیعت یزید نداد و ولیعهدى او را نپذیرفت و حتى گاهى سخنانى تند به معاویه گفت و یا نامه اى کوبنده براى او نوشت که نشان می دهد مدارای امام حسین علیه السلام جهت پایبندی به تعهد برادر یوده و هنگام نقض تهعد از طرف مقابل ایشان اعتراض می نمایند .(2)پی‌نوشت:

1.ارشاد مفید, ص 173.
2.رجال کشى , ص 94 – کشف الغمة , ج 2, ص 206.