در قرآن نیز از این عمل شیطانی نام برده شده است، همجنس گرایی عملی شیطانی است و خداوند از آن در آیه 80 سوره اعراف، به عنوان عمل «فاحشه» یاد می کند، نگاه کنید : « وَ لُوطاً إِذْ قالَ لِقَوْمِهِ أَ تَأْتُونَ الْفاحِشَةَ ما سَبَقَکُمْ بِها مِنْ أَحَدٍ مِنَ الْعالَمینَ – أَإِنَّکُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجالَ شَهْوَةً مِنْ دُونِ النِّساءِ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ مُسْرِفُون « و (به خاطر آورید) لوط را، هنگامى که به قوم خود گفت: «آیا عمل بسیار زشتى را انجام مى دهید که هیچیک از جهانیان، پیش از شما انجام نداده است؟! – آیا شما از روى شهوت به سراغ مردان مى روید، نه زنان؟! شما گروه اسرافکار (و منحرفى) هستید! ” شما جمعیت اسراف کارید” یعنى از حدود الهى قدم بیرون گذارده و در سنگلاخ انحراف و تجاوز از مرز فطرت سرگردان شده اید!ودلیل این که صراحة نام لواط را نبرده، دلایلی دارد مثلا ممکن است به دلیل قبح و زشتی بیش از اندازه آن باشد و آیه 80 سوره اعراف ،کاملا گویای همان لواط است که به کنایه از آن یاد شده است !
گناهی مانند لواط از گناهان کبیره است که خدا را به خشم آورده و نظر رحمت خدا را بر می گرداند و شخص مرتکب لواط اگر بی توبه از دنیا برود عذاب سختی را خواهد کشید! لواط کننده ، عملا با خدا جنگ کرده و نهی او را زیر پا گذاشته است!
اما اینکه بایستی «حد» بخورد تا بخشیده شود، این درست است و اگر چه توبه کند، تا وقتی «حد» نخورد، معلوم نیست که بخشیده شود، و حد لواط نیز کشته شدن است ، لذا اگر کسی لواط کرد و حد هم نخورد و پشیمان شد بایستی تا آخر عمر، همواره توبه کند و البته امیدش را به بخشیده شدن از دست ندهد و در همان حال، بایستی همواره این گناه در ذهنش باشد و بداند که این عمل از زنا سنگین تر است و تاوان آن را باید بدهد ! اگر کسی گناه به این بزرگی را فراموش کند، بداند که از رحمت خدا دورشده! زیرا در صورت فراموش نکردن ، همواره برای این عمل ، توبه و استغفار می کند و ان شاء الله بالاخره ممکن است خدا او را ببخشد، ولی در اثر فراموش کردن، توبه و استغفاری نیست و در نتیجه آمرزشی هم نخواهد بود و به عذاب الهی گرفتار خواهد شد!
آثار اخروی لواط
لواط از گناهانی است که به کبیره بودنش تصریح شده است، بلکه چنانچه از حضرت امام صادق و امام حضرت رضا ـ علیهما السّلام ـ رسیده که حرمت و عقوبت آن از زنا شدیدتر است. از حضرت صادق ـ علیه السّلام ـ روایت شده است که: «حرمت لواط از زنا بیشتر است، به درستی که خداوند قومی را برای عمل لواط هلاک فرمود (قوم لوط) ولی کسی را برای زنا هلاک نفرمود».
از حضرت رسول اکرم ـ صلّی الله علیه و آله ـ مروی است که فرمود: «کسی که با پسری جمع شود روز قیامت جنب وارد محشر می‌شود و آب دنیا او را پاک نمی‌کند و خشم خدا بر او است و او را لعنت فرموده، دوزخ را برایش آماده می‌فرماید و بد جایگاهی است». سپس فرمود: «هرگاه کسی لواط کند، عرش خدا بلرزه درآید و خداوند او را لعنت و غضب فرموده و جهنم را برایش آماده می‌فرماید و ملوط (مفعول) را در کنار جهنم نگه می‌دارند تا خلایق از حساب فارغ شوند، پس او را در جهنم می‌اندازند و در طبقات دوزخ همیشه معذب خواهد بود».
از حضرت صادق ـ علیه السّلام ـ مروی است که: نیست بنده‌ای که عمل قوم لوط را حلال بداند (و در روایت دیگر کسی که بر لواط کردن اصرار داشته باشد) نمی‌میرد مگر اینکه در آن ساعت خداوند بر او سنگی از همان سنگ‌های عذابی که بر قوم لوط بارید، می‌اندازد و مرگ وی در خوردن همان سنگ است و برای اینکه رسوا نشود، خداوند آن سنگ را از نظر خلق پوشیده است.
در قرآن مجید سه نوع عذاب برای قوم لوط بیان فرموده: صیحه باریدن سنگ عذاب بر آنها، و زیر و رو شدن شهرهای آنها بعد می‌فرماید: عذابی که بر قوم لوط نازل شد از ظلم کنندگان دور نیست.
غلامی که مولایش را کشت: در زمان عمر، ‌غلامی که مولای خودش را کشته بود پس از اقرار، عمر امر به کشتنش نمود، حضرت امیر المؤمنین ـ علیه السّلام ـ از غلام پرسید چرا مولای خودت را کشتی؟ عرض کرد به زور با من لواط کرد پس او را کشتم آن حضرت از اولیای مقتول پرسید آیا او را دفن کرده‌اید؟ گفتند: آری هم اکنون از دفنش می‌آییم پس به عمر فرمود غلام را تا سه روز نگهدار و پس از سه روز اولیای مقتول حاضر شوند.
پس از گذشتن سه روز آن حضرت به اتفاق عمر و اولیای مقتول بر سر قبرش آمدند از اولیایش پرسیدند این قبر صاحب شماست؟ گفتند: آری، سپس فرمود قبر را بشکافید تا به لحد برسید، چون به لحد رسیدند و آن را برداشتند جنازه را ندیدند، پس آن حضرت تکبیر گفت و فرمود: به خدا قسم دروغ نگفتم شنیدم از رسول خدا ـ صلّی الله علیه و آله و سلّم ـ فرمود: هر کس از امت من، عمل قوم لوط را مرتکب شود و بدون توبه از دنیا برود پس در قبرش بیش از سه روز نمی‌ماند تا اینکه زمین او را فرو می‌برد و به جایی که قوم لوط هستند و هلاک گردیده‌اند ملحق می‌نماید پس در زمره‌ی ایشان محشور می‌شود.
حضرت رضا ـ علیه السّلام ـ فرمود: بترس و ترک کن زنا و لواط را و لواط بدتر از زنا است و این دو گناه موجب هفتاد و دو گونه درد در دنیا و آخرت برای صاحبش می‌شود.
در قرآن مجید چنانچه از زنا به فاحشه تعبیر فرموده این عمل شنیع را هم فاحشه خوانده چنانچه در سوره اعراف می‌فرماید: «لوط به قوم خود گفت آیا کاری را می‌کنید که در نهایت زشتی است، پیش از شما کسی از افراد بشر گرد چنین کار زشتی نگشته، آیا شما با مردان جمع می‌شوید در هنگام شهوت و زنان را رها می‌کنید بلکه شما اسراف کنندگانید».
چه اسرافی بدتر از اینکه جوانی عمر خود را در معصیت اواط وعواقبی که از آن ایجاد می شود تباه کند، درحالی که می توانست عمر را در طاعت الهی و یا کسب دانش سپری کندو ازانسان بودنش بهره ببرد! برای تهدید دیگران از نزدیک شدن به این عمل خلاف انسانی در سوره‌های اعراف و هود و نمل و عنکبوت و قمر و نجم، ‌قوم لوط را یادآوری و کیفیت عذاب ایشان را متذکر می‌شود. باشد که دیگران اندرزی بگیرند.
حد لواط
چون حرمت و فساد لواط بیشتر از زنا است حدش شدیدتر است و آن کشتن می‌باشد، هرگاه لواط کننده و دهنده هر دو عاقل و بالغ باشند هر دو را باید کشت و فاعل را به وسیله‌ی شمشیر یا سنگسار کردن یا زنده به آتش سوزانیدن یا از بالای بلندی مانند کوه پرتاب کردن با دست و پای بسته شده، بایستی کشت و انتخاب نوع قتل به نظر حاکم جامع الشرایط است. از حضرت امیر المؤمنین ـ علیه السّلام ـ مروی است که: پس از کشتن، بدنش را به آتش بسوزانید. (آیت الله شهید دستغیب- تلخیص از کتاب گناهان کبیره ، ج1، ص203)
از شرایط توبه از این گناه این است که مصمم باشد که به این گناه دیگرنزدیک نشود و اینکه آیا از فرد مفعول هم بایستی رضایت بگیرد یا نه ، بستگی دارد که خود فرد مفعول نیز راضی به این عمل بوده یا نه که اگر راضی بوده باشد خود او هم مانند فاعل است در عذاب و وجوب توبه و اگر راضی نبوده و لی خود را در معرض این کار قرار داده باز هم گناه کار است و اگر به زور این کار با او انجام شده ، بله بایستی از او هم رضایت گرفت خصوصا اگر آسیب بدنی به او وارد شده باشد بایستی آن آسیب را جبران کند!