حضرت در پاسخ پرسش نصر بن علی جهضمی درباره حیات فاطمه(سلام الله علیها)، چنین فرمودند: «فاطمه(سلام الله علیها) پنج سال بعد از بعثت، هنگامی که قریشیان کعبه را می ساختند، متولد شدند و هنگام وفات هجده سال داشتند. هشت سال با حضرت رسول(صلی الله علیه و آله و سلم) در مکه زندگی کردند. ده سال پس از هجرت نیز در مدینه با پدر بزرگوارشان زیستند و 75 روز بعد از وفات پیغمبر(صلی الله علیه و آله و سلم) در دنیا باقی بودند. در یازده سالگیِ ایشان، حسن بن علی(علیه السلام) متولد شدند.»[ موالید الائمة، ص 3. ] ابونصر بزنطی از حضرت رضا(علیه السلام) در محل دفن حضرت فاطمه(علیهم السلام) سؤال کرد.
امام در پاسخ فرمودند: عیسی بن موسی در مجلسی حاضر بود. مردی از جعفر [بن محمد همین نکته را] پرسید؛ اما عیسی پاسخ مرد را داد و گفت: «فاطمه(سلام الله علیها) در بقیع دفن شدند.»
آن مرد [دوباره از جعفربن محمد] پرسید: «نظر شما چیست؟»
فرمودند: «عیسی جوابت را داد.»
آن مرد گفت: «با عیسی کاری ندارم. نظر شما چیست؟ پدرانتان در این زمینه چه گفته اند؟»
فرمودند:
«دُفنت فی بیتها»[ قُرب الاسناد، ص 161. ]؛ «فاطمه در خانه ی خود دفن شد».
در نقل دیگر، حضرت رضا(علیه السلام) در پاسخ بزنطی فرمودند:
«دفنت فی بیتها، فلما زادت بنو امیّة فی المسجد صارت فی المسجد»[ کافی، ج1، ص 461. ]؛ «فاطمه در خانه ی خود دفن شد و هنگامی که بنی امیه مسجد را بزرگ کردند، قبرش داخل مسجد افتاد.»