هر چند این کتاب شریف برای بیان آنچه در هدایت انسان لازم است نازل گردیده، اما به دلیل عظمت آن و اتصال به عالم قدس و مخزن علم الهی، از آثار جسمانی نیز خالی نمی‌باشد.

در برخی احادیث برای خواندن قرآن آثار درمانی بیان شده است، برخی از این احادیث مطلق است، یعنی به طور کلی گفته‌اند درمان دردها و بیماری های خود را از قرآن بجویید، و دسته دوم برای خواندن برخی سوره ها یا آیات خواصی را ذکر کرده‌اند.

در کتاب بحار الانوار از معصوم (ع) نقل می‌کند: « فِی الْقُرْآنِ شِفَاءٌ مِنْ کُلِّ دَاءٍ؛در قران شفاء هر دردی است.»[ طب الأئمة علیهم السلام (شبر)، ص383 . ]

یا از رسول اکرم (ص) نقل شده است: « الْقُرْآنُ هُوَ الدَّوَاءُ؛ قرآن درمان درد است.»[ نهج الفصاحة (مجموعه کلمات قصار حضرت رسول صلی الله علیه و آله)، ص602 ، ح 2108 . ].

هر چند ممکن است این روایات را این گونه معنا کرد که در محتوای قرآن، راه درمان بیماری ها بیان شده است و ممکن است این بیماری ها مختص به بیماری های روحی و روانی باشد نه جسمانی، اما در برخی روایات تصریح شده است که در خود الفاظ قرآن و قرائت آن آثار درمانی وجود دارد، مثلا روایت شده که امام صادق(ع) از پدران بزرگوارش از رسول خدا(ص) نقل کردند: است: « أَنَّهُ شَکَی إِلَیْهِ رَجُلٌ وَجَعاً فِی صَدْرِهِ، فَقَالَ(ص): اسْتَشْفِ بِالْقُرْآنِ فَإِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ یَقُولُ وَ شِفاءٌ لِما فِی الصُّدُورِ؛ شخصی از دردی که در سینه داشت به رسول خدا شکایت کرد، ایشان فرمودند: با قرآن شفا طلب کن، چرا که خداوند عز وجل می‌فرماید: (قرآن) شفا برای آنچه در سینه‌هاست.» [ کافی، ج 4، ص598، ح 3479/ 7. ]

استدلال رسول خدا(ص) برای شفا بخش بودن قرآن در درد ظاهری سینه، به این آیه که ظهور اولیه آن این است که قرآن شفای دردهای درونی است، نشان می‌دهد که قرآن علاوه بر آثار باطنی، دارای آثار ظاهری جسمانی نیز هست.

و نیز از پیامبر اکرم(ص) نقل گردیده : «شِفَاءُ أُمَّتِی فِی ثَلَاثٍ آیَةٍ مِنْ کِتَابِ اللَّهِ أَوْ لُعْقَةٍ مِنْ عَسَلٍ أَوْ شَرْطَةِ حَجَّامٍ؛ شفای امت من در سه چیز است: آیه‌ای از کتاب خدا، قاشقی از عسل، نیشتر حجامت گر»[ بحار الأنوار ، ج 89، ص176، ذیل حدیث 5؛ عدّة الداعی و نجاح الساعی، ص292. ]

از کنار هم قرار گرفتن آیه قرآن با قاشقی از عسل و حجامت، معلوم می‌شود مراد حضرت اثر جسمانی آیه قرآن بوده است.

خصوصا اگر این روایات را در کنار احادیث دسته دوم قرار دهیم که در آنها به آثار جسمانی برخی آیات و سوره های قرآن اشاره می‌شود، تاثیرات جسمانی خواندن قرآن آشکارتر می‌شود:

مثلا درباره خواندن سوره حمد روایات فراوانی وجود دارد که آثار شفا بخش آن را ذکر کرده‌اند:

از امام صادق (ع) نقل شده است: «اگر کسی سوره حمد را هفتاد بار بر صاحب دردی بخواند، آن درد دوا می‌شود»[ کلینی، اصول کافی، ج2، ص606 کتاب فضل القران، حدیث2.].

نظیر این روایتها در مورد سوره های دیگر قرآن هم چون انعام، نحل، سجده، منافقون، کافرون، ناس و … ذکر شده است.[ جهت اطلاع بیشتر ر. ک:

مفاتیح الجنان (باب ششم ، در خواص بعض سور و آیات)؛ اسلام و طب جدید با معجزات علمی قرآن، عبدالعزیز اسماعیل پاشا، ترجمه سید غلامرضا سعیدی؛ استعانت از قرآن کریم در شفای جسمانی، علیرضا نیکبخت نصرآبادی؛ تاثیر قرآن در جسم و روح، نعمت الله صالحی حاجی آبادی؛ فصل منابع و مراکز در آخر همین کتاب.]