منظور امام صادق (ع ) خوابیدن در بین الطلوعین است و خواب بعداز طلوع کامل خورشید اشکالی ندارد .
بین الطلوعین, یعنی بین دو طلوع, طلوع فجر و طلوع خورشید. بین الطلوعین به زمانی که میان طلوع فجر (سپیده) که همان وقت اذان صبح است و طلوع خورشید، گفته می شود. خواب بین الطلوعین مکروه است ولی حرام نیست، علاوه بر آیات قرآن که در توصیف افراد متقى فرموده: وَ بِالْأَسْحارِ هُمْ یَسْتَغْفِرُونَ ؛ در سحرها به استغفار مى پردازند (ذاریات، آیه 18). در روایات متعددى نیز خواب بین الطلوعین موجب فقر و پریشانى دانسته شده است. امام صادق(ع) فرمود: «خواب صبحگاهان شوم است. رزق را دور و رنگ چهره را زرد و زشت مى کند و این خواب شومى است»، (بحارالانوار، ج 86، ص 129). بیداری بین الطلوعین دارای آثار و فواید بسیار است مانند نشاط درونی، طول عمر، برکت و وسعت روزی … باید دانست برکت و وسعت روزی حتی برای کسانی که حقوق ثابت دارند نیز مطرح است به طور مثال خرج های بی مورد، ضررها، بیماری ها و موفقیت تحصیلی فرزندان و … همگی می تواند بسیار پر هزینه باشد که برکت بهره های معنوی چه بسا این گونه هزینه ها به سراغ فرد نیاید. جهت توضیح بیشتر درباره اهمیت سرحخیزی توجه شما را به مطالب زیر جلب می کنیم: یکی از بهترین و نافع ترین لحظات عمر انسان هنگامه سحر و صبح است. به همین دلیل برنامه ریزی برای آن نیز از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است. بهترین حالت آن است که انسان مومن در هنگامه شب , غذای سبکی بخورد و مقداری زودتر بخوابد تا بتواند در هنگام سحر برخیزد و نماز صبح را نیز در وقت فضیلت آن اقامه نماید و پس از آن نخوابد و وقت خویش را در قرائت قرآن, مطالعه و تفکر سپری نماید.