۱۳۹۶/۱۰/۰۵
–
۲۴۲ بازدید
سلام آیا کسی که گناه کبیره انجام داده باشد و بعد از آ توبه کند ,,آیا باید ب همسر آیندش بگویید؟؟؟
از ارتباط و حُسن اعتماد شما با «مجموعه پرسمان» صمیمانه تشکر میکنیم. اگر شما در گذشته مرتکب گناهانی شده اید مطمئناً اگر توبه کنید گناهان تان بخشیده خواهد شد، اما در هر صورت مجاز به خودافشایی و اقرار به گناه پیش دیگران خصوصاً همسر آینده تان نیستید.
هر انسانی به صورت طبیعی در زندگی اسرار و رازهای مگویی در زندگی دارد که نباید همه آنها را با نزدیک ترین فرد زندگی اش هم مطرح نماید؛ بنابراین الزامی وجود ندارد که شما همه چیز را به همسر آینده تان بگویید. خصوصاً خطاها و گناهان و هر آنچه که باعث خدشه دار ساختن آبرو خود و دیگران شود را اصلاً نباید به همسر آینده تان و دیگران حتی اگر وی ناراحت شود و یا اصرار نماید، بگویید؛ چون بردن آبروی مؤمن حرام است؛ بنابراین شما تنها می توانید به همسر آینده تان چیزهایی را بگویید که باعث بردن آبرو خود و دیگران نشود و مفسده ای به دنبال نداشته باشد. به قول معروف: «جز راست نباید گفت و هر راست نشاید گفت»؛ «دروغ مصلحتآمیز به ز راست فتنهانگیز».
هرگز نباید در خصوص خطاها و گناهان گذشته خود خودافشاری کنید و آبرو و حیثیت خود و دیگران را خدشه دار سازید.
امام صادق (علیه السلام) می فرماید: «إِنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ فَوَّضَ إِلَى الْمُؤْمِنِ أُمُورَهُ کُلَّهَا وَ لَمْ یُفَوِّضْ إِلَیْهِ أَنْ یَکُونَ ذَلِیلًا» (1)؛ «خداوند همه امور بنده اش را به او واگذار کرده (که هر گونه ای بخواهد رفتار کند) مگر شرف و کرامت اش را؛ هیچ انسانی حق ندارد، کرامت و حرمت خود را زیر پا بگذارد و خود را ذلیل کند».
همواره موفق و کامروا باشید.
پینوشت:
1. حر عاملى، محمد بن حسن ، وسائل الشیعة، قم : مؤسسة آل البیت علیهم السلام، 1409ق، ج16، ص156.
هر انسانی به صورت طبیعی در زندگی اسرار و رازهای مگویی در زندگی دارد که نباید همه آنها را با نزدیک ترین فرد زندگی اش هم مطرح نماید؛ بنابراین الزامی وجود ندارد که شما همه چیز را به همسر آینده تان بگویید. خصوصاً خطاها و گناهان و هر آنچه که باعث خدشه دار ساختن آبرو خود و دیگران شود را اصلاً نباید به همسر آینده تان و دیگران حتی اگر وی ناراحت شود و یا اصرار نماید، بگویید؛ چون بردن آبروی مؤمن حرام است؛ بنابراین شما تنها می توانید به همسر آینده تان چیزهایی را بگویید که باعث بردن آبرو خود و دیگران نشود و مفسده ای به دنبال نداشته باشد. به قول معروف: «جز راست نباید گفت و هر راست نشاید گفت»؛ «دروغ مصلحتآمیز به ز راست فتنهانگیز».
هرگز نباید در خصوص خطاها و گناهان گذشته خود خودافشاری کنید و آبرو و حیثیت خود و دیگران را خدشه دار سازید.
امام صادق (علیه السلام) می فرماید: «إِنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ فَوَّضَ إِلَى الْمُؤْمِنِ أُمُورَهُ کُلَّهَا وَ لَمْ یُفَوِّضْ إِلَیْهِ أَنْ یَکُونَ ذَلِیلًا» (1)؛ «خداوند همه امور بنده اش را به او واگذار کرده (که هر گونه ای بخواهد رفتار کند) مگر شرف و کرامت اش را؛ هیچ انسانی حق ندارد، کرامت و حرمت خود را زیر پا بگذارد و خود را ذلیل کند».
همواره موفق و کامروا باشید.
پینوشت:
1. حر عاملى، محمد بن حسن ، وسائل الشیعة، قم : مؤسسة آل البیت علیهم السلام، 1409ق، ج16، ص156.