مشهور میان مورخان این است که تعداد فرزندان حضرت علی ـ علیه السّلام ـ بیست و هفت (27) نفر بوده اند، دوازده پسر و شانزده دختر، به ترتیب زیر: الف. حضرات امام حسن[1] و امام حسین ـ علیهم السّلام ـ و زینب کبری[2] و زینب صغری که کنیة او أم کلثوم می‌باشد، مادر آنان حضرت زهرا ـ سلام الله علیها ـ است[3]. ب. محمد حنفیّه، مادر وی خوله بنت جعفر بن قیس حنفیّه است. ج. عمر و رقیه که دوقلو به دنیا آمدند، مادرشان ام حبیب (ام حبیبة) بنت ربیعه است. د. عباس و جعفر وعثمان و عبدالله، هر چهار برادر کربلا در رکاب حضرت سید الشهداء ـ علیه السّلام ـ به شهادت رسیدند، مادرشان أمّ البین ـ سلام الله علیها ـ دختر خرام بن خالد کلابیّه است. هـ . ابوبکر محمد اصغر و عبیدالله[4]، هر دو نفر در کربلا شهید شدند، مادر آنان لیلی دختر مسعود نهشلی از تیرة تمیم است. و. یحیی مادر وی اسماء بنت عمیس است. ز. أم الحسن و رملة، مادرشان أم مسعود (أم سعید) دختر عروة بن مسعود ثقفی است. ح. نفیسه، زینت صغری و رقیه صغری و امّ هانی و أمّ الکرام و جمانة (أمّ جعفر) و اُمامة و امّ سلمه و خدیجه و فاطمه از چند مادر.[5] لازم به یاد آوری است شیخ مفید(ره) که در آغاز کلام خود، تعداد فرزندان حضرت علی ـ علیه السّلام ـ را بیست و هفت (27) فرزند ذکر کرده است، وجود پسری به نام «محسن» سقط شده را به نظر گروهی از شیعیان نسبت می‌دهد[6]. از این رو و به علت وجود اختلافات گسترده تاریخی نمی توان به طور قطع و برای همه فرزندان آن حضرت سن و زمان ازدواج آنها را مشخص نمود. اما بر اساس برخی شواهد مانند ازدواج امام حسین با شهربانو که در زمان عمر اتفاق افتاده است می توان گفت امام حسن(ع) و امام حسین(ع) در زمان شهادت حضرت علی(ع) ازدواج کرده بودند.[7][1] التنبیه والإشراف/ترجمه، ص:224[2] سید احمد موسوی. فضائل زینب. ص ۸۰ ؛ سیره ابن اسحق ص .232[3] زندگی نامه حضرت زهراء، سید جعفر شهیدی ؛ طبری ، ج3، ص13-14[4] ابی أبی الحدید از «عبیدالله» به نام «عبدالله» یاد کرده است؛ ابن أبی الحدید، شرح نهج البلاغه، متوفای 655 هـ، دار احیاء التراث العربی، چ دوم، 1386 هـ، جزء 9، ص 242.[5] الشیخ المفید، الارشاد، متوفای 413 هـ ، المؤتمر العالمی لألفیة الشیخ المفید، چ اول، 1413 هـ، ج 1، صص 355 ـ 354؛ ابن أبی الحدید، شرح نهج البلاغه، متوفای 655 هـ، دار احیاء التراث العربی، بیروت، چ دوم، 1386 هـ، جزء 9، صص 242 ـ 243؛ طبری، ابوجعفر محمد بن جریر، ‌تاریخ الطبری، متوفای 310 هـ، دار المعارف، مصر، چ دوم، ج 5، صص 153 ـ 154. [6] الشیخ المفید، همان، همان صفحه.[7] مادر امام سجاد (ع)، کوثر ، بهار 1382، شماره 57