راستش من دانشجوی ترم دوم کتابداری هستم احساس می کنم از موقعی که آمده ام دانشگاه ایمانم تضعیف شده است از این بابت بسیار ناراحت هستم خواهش می کنم مرا راهنمایی کنید.

لازم است در همین جا عشق و محبت شما به رشد و کمال و معنویت را ستایش کنیم و براى حفظ این روحیه و گسترش آن بین تمام جوانان و دانشجویان از خداوند متعال طلب کمک و یارى کنیم. مسلما حفظ ایمان و ارزش هاى آن در محیط نامساعد بسى دشوار است ولى ارزش افزون ترى دارد. خداوند در سوره «تحریم» آیه 11 نمونه اى را براى این گونه افراد یادآورى مى نماید. خداوند براى مؤمنان آسیه همسر فرعون را مثال و نمونه مى آورد هنگامى که از شوهرش بیزارى جست و عرضه داشت: خدایا! من از قصر فرعون و زیورهاى دنیوى گذشتم و تو خانه اى در بهشت براى من بنا کن و مرا از شر فرعون و کردارش و قوم ستمکار نجات بخش.
محیط دانشگاه ما متاسفانه محیطی است که گرایش های دنیوی در آن قوی است و برای بیشتر دانشجویان دنیا زده، تنها لذت های مادی مهم است به خاطر اینکه تربیت دینی آنها ضعیف بوده و مدیران فعلی نیز از قدرت معنوی لازم برای مدیریت معنوی جو دانشگاه برخوردار نیستند و اغلب دانشجویان نسبت به معنویت و لذت های معنوی هیچ تصور و درک روشنی ندارند. راهکار مبارزه با عوامل انحراف و دنیا زدگی در چنین محیطی این است که برنامه های معنوی خود را تقویت نمایید و بیشتر به نماز اول وقت و دعا و مجالس مذهبی اهمیت بدهید و سعی کنید ارتباط و انس خود را با خداوند تقویت نمایید و با دوستان معنوی معاشرت و انس داشته باشید و از اهل دنیا کناره گیری نمایید.
در این راستا گفتنی است: حفظ ارزش ها در محیط مناسب و مساعد هنر نیست. هنر آن است که در تندباد ضد ارزش ها ارزش ها مطرح شود. بنابراین سعى کنید با اعتماد به خدا و یقین به درستى راه دین و ایمان خود را حفظ نموده و همواره آن را تقویت کنید. از مطالعه قرآن و توجه به معانى آن و همچنین کتاب هاى سودمند دیگر و شرکت در مجالس وعظ و دیگر محافل دینى غفلت نکنید. باید بدانید که خداوند قدرت و توان مقابله با گناه را در وجود شما قرار داده است، لیکن با عزم و همتى سترگ باید به مبارزه با گناه برخیزید و همواره کوشش کنید که براى اولین بار که میل به گناه آمد با جدیت تمام در برابر آن مقاومت کنید، آن گاه به تدریج مبارزه آسان خواهد شد. بنابراین اگر جاى یک جوان امروزى بودم به این نکات و دستورالعمل ها توجه مى کردم: 1- ارتباط معنوى خود را با خداى متعال حفظ و توسعه مى دادم، نمازهاى یومیه ام را سعى مى کردم در اول وقت و به جماعت مى خواندم. زیرا نماز همانطور که قرآن فرموده (اگر با توجه و حضور قلب خوانده شود) انسان را از فحشاء و منکرات باز مى دارد. 2- هر روز صبح پس از نماز صبح آیاتى از قرآن را تلاوت و درباره معانى آن خوب تفکر مى کردم. 3- با اراده اى محکم به آنچه از حقایق دین و دستورات اخلاقى مى دانستم عمل مى کردم و هر روز در پایان روز قبل از خواب، به محاسبه آنچه در طول روز انجام داده ام مى پرداختم و بر لغزش ها و خطاها و گناهان چشم و گوش و زبان و سایر اعضاء بدن خود را مؤاخذه و تنبیه مى کردم و نسبت به انجام واجبات، خدا را شکر مى کردم. 4- در انتخاب دوستان و هم اتاقى هاى خود دقت کافى را بعمل مى آوردم. دوستانى را انتخاب مى کردم که قابل اعتماد، دلسوز، مؤدب، اهل نماز و مسجد و نماز جماعت، رازنگه دار و اهل مطالعه باشند. 5- با شرکت در جلسات مذهبى، تفسیر قرآن، نهج البلاغه و نظایر آن به تقویت باورهاى مذهبى و اعتقادات دینى ام مى پرداختم. بنابراین اگر چه انتظارات ما از یک جامعه اسلامى و آنچه افراد مسلمان باید انجام دهند به وقوع نرسیده است، اما مى توانیم حداقل از خودمان شروع کنیم و به عنوان یک دانشجوى مسلمان مسؤولیت پذیر، با عمل خود الگوى دیگران باشیم و از این که تنها هستیم ناامید نشویم، زیرا تمام مصلحان نخست یک تنه اصلاح گرى را شروع کردند.