این سلام که بخشی از زیارت امیرالمومنین(علیه السلام) است در کتاب المزار الکبیر(، ص ۲۱۵ ح ۵) بیان شده است.
کتاب «اَلْمَزارُ الْکَبیر»، کتابی است عربی تألیف محمد بن جعفر مشهدی (متوفای ۶۱۰ق) که جامع انواع و اقسام زیارات است که در مشاهد مشرّفه معصومین (علیهم السلام) قرائت می‌شود. المزار هشت بخش دارد که هر کدام دارای ابوابی است. این اثر، یکی از قدیمی‌ترین منابع اسلامی درباره زیارت، آداب و ادعیه اماکن مقدسه و برخی ماههای قمری است که بسیاری از عالمان بزرگ شیعه به این کتاب اعتماد کرده و روایات، زیارات، اعمال و ادعیه آن را در کتاب‌های خود آورده‌اند.
کتاب المزارالکبیر ابن مشهدی از قدیمی‌ترین کتب است که عالمان بزرگی نظیر سید بن طاووس در مصباح الزائر، عبدالکریم بن طاووس در فرحة الغری، مجلسی در بحارالانوار و دیگران بر آن اعتماد کرده‌اند. علامه مجلسی آنرا «المزار الکبیر» نامیده و گفته از روایات آن فهمیدم که کتاب معتبری است.
ظاهراً مراد از «اصل» در «الاصل القدیم» نقطه ی آغاز امامان(علیهم السلام) است و مراد از قدیم بودن این اصل، قدمت حقیقی، یعنی ازلی بودن آن نیست بلکه قدمت نسبی و نسبت به سایر خلایق است؛ زیراً اولین مخلوق الهی، خلقت نور پیامبر اکرم(صل الله علیه و آله وسلم) بوده که آفریده شد و پس از آن، نور امیر مؤمنان(علیه السلام) که از همان نور مشتق گردید.
اما در مورد «فرع کریم» قابل توضیح است که کریم از هرجنسی به معنای بهترین، پسندیده ترین و شایسته ترین فرد از آن جنس است و بی شک شجره ی مبارکه ی پیامبر و امام علی(صلّ الله علیهما و آلهما) کریم ترین شاخسارانند و اطلاق «الفرع الکریم» بر آنان شاید از آن رو باشد که در خلقت نوری، بر دیگران سبقت وجودی دارند ولی در پیدایش و وجودشان در این نشئه که از گذرگاه تناسل است از تبار انبیا و اصفیاء هستند و وارث تمام کرامت های پیشینیان.
بعلاوه، خداوند کرامتی به این خاندان اختصاص داد که هیچ فرشته ی مقرب و هیچ پیامبر مرسلی احتمال وصول به آن را نمی دهد و به دستیابی به آن طمع نمی ورزد.
همچنین احتمال دارد مراد از «الفرع الکریم» این باشد که امام علی(علیه السلام) شاخساری کریم و طیب از اصل و شجره ی نبوی است. در دعای ندبه می خوانیم: « انا و علی من شجرة واحدة و سائر الناس من شجر شتّی؛ من و علی از یک درخت و بقیه ی مردم از درخت های گوناگون هستند.»