عده ای این وجوب را به معنی سزاوار بهشتی بودن تلقی کرده و می گویند: اگر کسی بر اثر گناه و مسائل دیگر مانعی برای خود ایجاد نکند، با زیارت سزاوار بهشت خواهد بود. اما نظر صحیح آن است که معنی این حدیث، همانطور که از ظاهرش نیز برمی آید آن است که با زیارت حضرت معصومه علیها السلام بهشت بر شخص واجب می شود و او قطعاً اهل بهشت خواهد بود. بنابراین فضیلت زیارت به اعتبار خود زیارت شونده است و این ثواب بزرگ – با توجه به کرامات ذاتی و نفسانی حضرت معصومه علیها السلام و فضایل اکتسابی آن حضرت مانند جهاد و هجرت و دفاع از ولایت و مسائل دیگری که بر ما پوشیده است – از طرف خداوند به ایشان عنایت گردیده است. البته بدیهی است مکافات عمل در دنیا، هنگام مرگ، برزخ و مواقف قیامت دامن گیر خطاکاران می شود، امّا بالاخره حضرت فاطمه(س) بهشتی می شود. پس بنابر این زیارت حضرت معصومه(س) در حالی که زائر عارف به حق حضرت باشد به منزله توبه از گناه یا مستلزم شفاعت قطعی ایشان است و شناخت حق و منزلت ایشان نیز مطالبی است که در شأن و عظمت ذاتی و اکتسابی حضرت در این نوشتار ذکر نمودیم.در نتیجه زائر حضرت حتماً وارد بهشت خواهد شد حتی اگر با تحمّل برخی سختی ها در مواقف دنیا، برزخ و قیامت جهت پاک شدن کامل باشد.