کسی که تند میرود بالاخره از نفس می افتد و ممکن است بنشیند و یا ممکن است از ادامه راه پشیمان شود. ما در تاریخ انقلاب هم از این موارد زیاد داشتیم، افرادی بودند که هیچکس جز خودشان را قبول نداشتند و در نهایت سقوط کردند و از طرف دیگر افرادی که متهم میشدند به غیر انقلابی ، بعدا تاریخ نشان داد که موجّه ترند، همانند مرحوم آیت ا…مهدوی کنی که به او اتهام اسلام آمریکایی میزدند و بالاخره تاریخ نشان داد که ایشان استاد اخلاق و تربیت و مصداق «رهرو آن است که آهسته و پیوسته رود» می باشد.
بالا رفتن سن این طیف باعث میشود که آن ها خیلی زود دچار تناقض بشوند و این تناقض یا آن ها را به ورطه واقع گرایی صرف می کشاند یا از نسبت به گذشته و عملکرد خود ابراز پشیمانی میکنند و همین امر باعث میشود که پیوسته تغییر ریل بدهند و مکرر در مکرر مواضع خود را تغییر بدهند و همین کافی است که اعتماد عمومی از آنها سلب شود.
23302