سوال کننده محترم اشاره شما به بخشی از آیه 89 سوره اعراف و عکس العمل قوم شعیب(علیه السلام) است که قوم او در برابر سخنان منطقى این پیامبر بزرگ بیان شده است، و از آنجا که اشراف متکبر و مغرور زمان او، از نظر ظاهر بسیار نیرومند بودند، عکس العمل آنها نیز شدیدتر از دیگران بود. آنها نیز مانند همه متکبران مغرور، روى زور و قدرت خویش تکیه کرده، به تهدید شعیب و یارانش پرداختند، چنان که قرآن مى فرماید: «اشراف زورمند و مستکبر قوم شعیب به او گفتند: سوگند یاد مى کنیم که قطعاً هم خودت و هم کسانى را که به تو ایمان آورده اند، از شهر خود بیرون خواهیم راند، مگر این که هر چه زودتر به آئین ما بازگردید»(آیه 88 اعراف)در حقیقت شبهه شما اشاره به این نکته دارد که مگر ممکن است حضرت شعیب (علیه السلام) یا سایر انبیاء قبلا بت پرست بودند؟! یا به بت پرستی برگردند؟! پاسخ چنین است که ممکن است از: از ظاهر این تعبیر ((بازگشت به آئین ما)) بعضى چنین تصور کنند که شعیب(علیه السلام) قبلاً در صف بت پرستان بود، در حالى که چنین نیست، بلکه چون شعیب(علیه السلام) قبلاً مأموریت تبلیغ نداشته، و در برابر وضع آنها ساکت بوده، آنها چنین پنداشته اند که پیرو آئین بت پرستى است. و نداشتن مأموریت تبلیغ علیه بت پرستی، باعث شده که مردم زمان او گمان کنند ایشان نیز به آیین بت پرستی راضی است و یا خود نیز بت پرست است!در حالى که هیچ یک از پیامبران بت پرست نبوده اند، و این نکته خلاف عصمت آنان است که گمان کنیم برخی از انبیاء (علیهم السلام) قبلا از ابلاغ رسمی نبوت و مأموریت خود، بت پرست بوده یا به آیین آن رضایت داشته است.به علاوه اینکه در این آیه، روى سخن تنها به حضرت شعیب(علیه السلام) نیست وایشان تنها مخاطب آیه نیستند بلکه همه مؤمنان و پیروان او را نیز شامل مى گردد و ممکن است این تعبیر به خاطر آنها باشد.
البته تهدید مخالفان تنها همین نبوده است، تهدیدهاى دیگرى نیز داشته اند که در سایر آیات مربوط به حضرت شعیب (علیه السلام) بیان شده است.
برای مطالعه بیشتر به تفسیر نمونه اثر حضرت آیت الله مکارم شیرازی جلد6 ص 253 یا تفاسیر دیگر ذیل آیات سوره اعراف مراجعه کنید.