خانه » همه » مذهبی » صبر

صبر


صبر

۱۳۹۶/۰۸/۳۰


۳۳۰ بازدید

منظور از این که میگویند صبر احترام به حکمت خداست چیست؟آیا این صبر تنها منحصر به زمان میباشد؟ و تا چه مدت باید صبر کرد!

الف ) صبر
معنای لغوی صبر این است که انسان در هنگام ناملایمات، بی‌تابی نکند به این شکل که در درون ملتهب نشود، زبان به شکایت نگشاید و حرکاتی که غیر معمول است انجام ندهد.معنای صبر: خویشتن داری و شکیبائی بر انجام واجب و تکلیف و مرتکب نشدن معصیت و حرام.صبر در حقیقت از مقامات دین و منازل سالکین الی الله در مسیر خدایی شدن است و خدای متعال به صابران وعده بهشت و اجر بدون حساب داده است. انما یوفى الصابرون اجرهم بغیر حساب (زمر, 10)
صبر ایمان به قضا و قدر و حکمت خداوند است (بداند برای سنت الهی تبدیل و تحویلی نیست و آنچه از دست رفته باز نمی گردد پس بی صبری فایده ندارد) اگر انسان همه چیز خود را از خدا بداند دیگر در حوادث و یا جایی که چیزی از او گرفته می شود، گویی اتفاقی نیفتاده و همواره این شعار را الگوی رفتار خویش نماید (ما از خدائیم و به او باز می گردیم) ، دنیا فانی دانسته و به این نتیجه می رسد که آفریده شده تا با آزمایش های مختلف الهی وجودش را صیقل داده و مستعدّ زندگی جاودانه نماید. و خداوند انسان را در رنج و سختی آفریده و شادی و سلامت بدون غم و بیماری نیست.
در این زمینه به نکاتی توجه کنید :
1- در روایات صبر بر سه شعبه تقسیم شده است که عبارت است از صبر بر طاعت و صبر بر معصیت و صبر بر مصیبت .
2- در هر کدام از این سه نوع صبر اگر انسان صابر نباشد به گناه خاص آن نوع مبتلا می شود . مثلا اگر براطاعت از دستورات الهی صبور نباشد و بار تکلیف و مسئولیت را نسبت به اطاعت ازفرامین الهی به دوش نکشد نتیجه آن ترک دستورات الهی است که گناهی بزرگ است . انسانی که مجهز به سلاح صبر و استقامت نیست از حدود الهی تجاوز می کند و برای رسیدن به خواست خود و تامین نیاز خود مرتکب حرام خواهد شد . در مورد صبر بر معصیت روشن است که صابر نبودن مستلزم ارتکاب گناه و شکستن حریم الهی است که زمینه ساز انجام بسیاری از گناهان و آلوده شدن به انواع مفاسد است . در مورد صبر بر مصیبت نداشتن صبر منجر به عدم رضایت از مشیت و مقدرات و خواست و قضای الهی است که ممکن است به کفر منجر گردد .
3- صبر هرگز به معنى تحمل بدبختیها و تن دادن ذلت و تسلیم در برابر عوامل شکست نیست، بلکه صبر و شکیبایى به معنى پایدارى و استقامت در برابر هر مشکل و حادثه در راه کمال و خدایی شدن انسان است.لذا بسیارى از علماى اخلاق براى صبر سه شاخه ذکر کرده اند:صبر بر اطاعت (مقاومت در برابر مشکلاتى که در راه طاعت وجود دارد). وظایف واجب و عمل به قوانین برای نفس سرکش انسان مشکل است و انسان باید در برابر وسوسه های نفس مبارزه و مقاومت کند و به تکالیف خود عمل کند.صبر بر معصیت (ایستادگى در برابر انگیزه هاى گناه و شهوات سرکش و طغیانگر). غریزه و تمایلات ابزاری است برای حرکت و تلاش انسان و گناه ناشی از انحراف و طغیان این غریزه است و صبر یعنی مقاومت در برابر این انحراف که این پایداری از همه دشوارتر است چرا که منحرف نشدن، در جهت عکس غریزه و جاذبه های طبیعی بشر است و لذا این صبر فضیلت بیشتری دارد.و صبر بر مصیبت (پایدارى در برابر حوادث ناگوار و عدم خود باختگى و شکست روحى و ترک جزع و فزع). دنیا دار بلاست و مصیبتها و مشکلات برای امتحان انسانهاست که تا چه میزان ایمان دارند. هنگامه بلاها دل های کوچک ضحه و زاری می کنند که کشش غریزی انسانی است و عاطفة سرکش بر انسان تحمیل می کند و صبر و تسلیم نشدن در برابر آن موجب تقویت عزم و ارادة انسان می شود.4- انسان برا ی رسیدن به هدف محتاج حرکت است و هر حرکتی برای به ثمر رسیدن به صبر نیاز دارد. گاهی اهدافی هستند که با صرف زمان کم به آنها دست پیدا می کنیم و گاهی با صرف زمانی طولانی به آنها می رسیم. بنابراین هیچ تلاش و کوششی بی نتیجه نیست بلکه می تواند گام مؤثری برای رسیدن به هدف باشد. در مورد اهداف بلند مدت تنها با وجود صبر و استقامت دست یافتنی است.

ممکن است این مطالب هم برای شما مفید باشد:

دیدگاهتان را ثبت کنید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد