کار جهان آفرینش براساس حساب دقیق ریاضی و هندسی است. طعام برای حضرت مریم و حضرت فاطمه و بی آبی در روز عاشورا، در این نظام قابل بررسی است. زیرا چه ارسال طعام بهشتی و چه منع آب برای آزمون بوده است. در برخی موارد، اولیاء الهی از طعام بهشتی سیراب می شوند تا هم خود بهره ایمانی و یقینیشان بیشتر شود و هم شخصیت آنها برای دیگران جلوه گر گردد. چنان که درباره طعام بهشتی حضرت مریم و حضرت فاطمه چنین بود. اما در روز عاشورا چون عرصه آزمون بود، آزمون امام حسین(ع) و خاندان و یارانش که تا کجا ایستادگی می کنند و آزمون دشمنان خاندان پیامبر که تا چه حد شقاوت می کنند، لازم بود که همه امور براساس مجاری طبیعی پیش برود و دیدیم که در این صحنه از نظر زینب کبری(س) که از ابتدا تا انتها در متن همه حوادث بود جز زیبایی رخ نداد «ما رأیت الا جمیلا : من جز زیبایی ندیدم» زیرا چشم الهی زینب کبری در آن صحنه دید که گروهی عاشق پاک باخته به رهبری امام حسین(ع) در آن بیابان عاشقانه ترین سرودها را نواختند و در محضر دوست به خون خود غلتیدند.
بی حسرت هیچ کس نرود زین جهان     الا شبهه عشق به تیر از کمان دوست
و حقیقتا این زیباترین صحنه هاست و تشنگی و عطش نیز بخشی از صحنه آداب این صحنه زیبا و دل انگیز است که اولیاء الهی به اختیار خود و دشمنان خدا با سوء اختیار خود آفریدند.