الف) شوهر زینب کبری عبدالله پسر جعفر طیار و برادرزاده حضرت علی علیه السلام است نه جعفر طیار. عبدالله در حبشه متولد شد و پس از اینکه پیامبر اسلام به مدینه هجرت کرد به همراه پدر و مادرش به مدینه آمدند و عبدالله به همراه پدر و مادرش در خدمت پیامبر بودند. عبدالله شخصیتی بود بسیار بزرگوار و صاحب ایمان قوی. او عاشق حضرت علی علیه السلام بود و پس از آن حضرت در خدمت امام حسن علیه السلام و پس از آن در خدمت امام حسین علیه السلام بود. عبدالله در جنگ جمل، جنگ صفین و جنگ نهروان همراه علی علیه السلام با نیروهای مخالف جنگید و به علت کوری چشمهایش نتوانست شخصا در کربلا حاضر شود. (منتهی الآمال، ج1 ص382 چاپ هجرت؛ زینب کبری، الشیخ جعفر النقدی، ص87 چاپ نجف)
ب) وقتی که امام حسین علیه السلام تصمیم گرفت به مکه برود، زینب کبری همسر عبدالله از همسرش اجازه خواست که با برادرش به مکه برود و عبدالله هم اجازه داد و از همان لحظه زینب به خانه برادرش امام حسین علیه السلام آمد و آماده خروج شد. زینب کبری علیها السلام، عاشق برادرش حسین بود و برای همین برخی از بزرگان آورده اند که وقتی علی علیه السلام دخترش زینب را به برادر زاده اش عبدالله تزویج کرد، با او شرط کرد که اگر زینب خواست با برادرش حسین به سفر برود، مانع نشود و عبدالله هم پذیرفت. (زینب الکبری، ص94) و در ریاحین الشریعه آورده است که زینب کبری از کودکی عاشق حسین بود و برای همین وقتی که همسر عبدالله شد گفت: همسر تو می شوم به شرط اینکه اجازه بدهی من هر روز حسین را ببینم. عبدالله هم قبول کرد. (ریاحین الشریعه، ج3 ص41 چاپ اول) شهید آیت الله دستغیب در کتاب «زندگانی زینب کبری» به نقل از ریاحین الشریعه آورده است که وقتی علی علیه السلام زینب را به همسری عبدالله در می آورد دو شرط با عبدالله کرد. یکی اینکه اجازه دهد زینب هر روز حسین را ببیند و دوم اینکه اگر حسین به سفر رفت و زینب خواست با او برود، اجازه رفتن بدهد و عبدالله هم این دو شرط را قبول کرد. (ص15 چاپ اول)اصولا عبدالله ابن جعفر در برابر امام حسین علیه السلام تسلیم کامل بود و امام حسین را امام معصوم و همه کاره خود می دانست. حتی وقتی که معاویه به مروان نوشت که به خانه عبدالله ابن جعفر برو و دخترش ام کلثوم را برای پسرم یزید خواستگاری کن و مروان هم آمد و خواستگاری کرد، عبدالله به مروان گفت: ازدواج دخترم، به من مربوط نیست، به سرورمان حسین ابن علی مربوط است. و امام حسین علیه السلام هم پاسخ منفی به مروان داد و ام کلثوم را به همسری پسر عمویش قاسم در آورد. (المجالس السنیه، ص31، یک جلدی)همان طوری که امام حسین علیه السلام مسؤولیت بزرگ الهی به عهده داشت زینب هم چنین بود و او می بایستی به همراه امام حسین علیه السلام باشد. زینب کسی است که امام حسین علیه السلام در کربلا برای پس از خودش او را جانشین خود ساخت و امام سجاد علیه السلام هم او را جانشین خود کرده بود. (تنقیح المقال، ج3، فصل زنان، ) پس نمی شود زینب کبری در این سفر نباشد و جالب توجه این است که زینب با اینکه همسر دارد ولی همراهی برادرش حسین را بر ماندن در کنار شوهرش ترجیح می دهد و شوهرش هم به این سفر راضی می شود.(اعیان الشیعه، ج7 ص137 ستون دوم، س12) و این از افتخارات زینب کبری و عبدالله است که در این امر مهم شرکت می کنند. عبدالله نه تنها همسر خود را با امام حسین علیه السلام فرستاد بلکه دو پسرش محمد و عون را هم با امام حسین فرستاد و به آنان سفارش کرد که در رکاب امام حسین علیه السلام بجنگند و آنان نیز چنین کردند و روز عاشورا هر دو به شهادت رسیدند. (همان و بحار ج45 ص34)آورده اند که روز عاشورا محمد پسر عبدالله ابن جعفر، ده نفر از دشمنان را کشت و به شهادت رسید و عون پسر دیگر عبدالله و زینب کبری، سه سواره را کشت و 18 پیاده را و پس از آن به شهادت رسید. (بحار، ج45 ص34)در زیارت ناحیه از زبان حضرت مهدی علیه السلام درباره پسران زینب کبری و عبدالله آمده است: «السلام علی عون بن عبدالله بن جعفر الطیار … السلام علی محمد بن عبدالله بن جعفر…» (بحار، ج45 ص68)لازم به ذکر است که جستجوی بین اسرا منافاتی با این مسئله که عبدالله بن جعفر نابینا بوده ندارد چه اینکه جستجو تنها با چشم نیست بلکه کسی که چشم هم ندارد با سوال کردن از دیگران در مورد خواسته خود جستجو میکند.ما وشما این را در جامعه بسیار دیده ایم که افراد نابینابرای جستجو وپیداکردن کسی یا آدرسی از دیگران پرس وجو میکنند.