عصمت انبیاء در سه ساحت است : عصمت از خطا در تلقی و اخذ وحی , عصمت از خطای درتبلیغ و رسـالـت , و عـصـمـت از آنچه هتک حرمت بندگی است یعنی گفتار یا کرداری که باعبودیت منافات دارد . و مـراد از عـصـمـت , چـیزی است که در انسان معصوم که او را از وقوع در امور غیر جایز و خطا و معصیت باز می دارد . بـدین ترتیب روشن می شود که خطا در غیر موارد سه گانه فوق , مثل خطای حواس و ادراکات و اعتباریات از موضوع عصمت خارج است و منافاتی با عصمت ندارد . تفسیر المیزان ج 2 ص 134، طباطبائی – سید محمد حسین