باسلام واحترام حضورپرسشگرگرامی؛دوست عزیز! درپاسخ به اینکه چرا الان اینقدر علما و طلبه ها از نماز و فواید آن سخن میگویند و تبلیغ میکنند مثل گذشته استقبال نمیشه؟ باید دلایل بی رغبتی به نماز را بررسی کنیم.*علل بی نمازی:
این مساله علت هاى مختلفى مى تواند وجود داشته باشد که فهرست وار اشاره مى نمائیم.
صحیح نبودن مبانى دینى افراد که ممکن است این اشکال در اصول دین و یا فروع دین باشد مثل فرقه اهل حق که با وجود اعتقاد به معصومین(علیهم السلام) این بخش از دستور دینى را حذف کرده و نماز نمى خوانند.
داشتن ذهنیت منفى نسبت به دین و دستورات دینى
عدم آشنایى و جهل نسبت به دستورات اسلام
عدم آگاهى از جایگاه و اهمیت نماز در اسلام
عدم آگاهى از آثار و برکات دنیوى و اخروى نماز
عدم آگاهى از پیامدهاى منفى دنیوى و اخروى نماز نخواندن
بلد نبودن نماز
تنبلى و کوتاهى در فراگیرى آموزه هاى دینى از جمله نماز
پرورش در محیطى که براى نماز ارزشى قائل نبوده اند
امید بى جاى نسبت به رحمت الهى
برداشت سطحى از دین به گونه اى که برخى تصور مى کنند تنها اعتقاد و ایمان به خدا و چهارده معصوم(علیهم السلام) براى نجاتشان کفایت کند و لو این که مرتکب گناه شده و عمل صالح مانند نماز را بجا نیاورند.
تصور غلط ار مفاهیم دینى مثلا ممکن است برخى در برداشت از مفاهیم دینى مانند شفاعت دچار اشتباه شده باشند و تصورشان این باشد که با وجود ترک واجبات مانند نماز و انجام معاصى همچنان شفاعت شامل آنها مى شود.
عملکرد منفى برخى مسئولین مملکتى یا افراد به ظاهر مذهبى و نماز خوان که موجب دلزدگى برخى از دین مى گردد. به طور مثال شنیده اند که فلان مسئول یا روحانى فلان خلاف را کرده است، این باعث مى شود که نسبت به متدینین بى اعتماد شده، نماز خواندن را بى اثر تلقى کنند و با خود بگویند اگر عبادت فایده داشت، اینان چنین گمراه نمى شدند. غافل از این که این هم یکى از راه هاى شیطان براى فریب انسان است و نباید عمل دیگران را ملاک دین دارى دانست.
تجربه هاى تلخ از نماز یا محیط مذهبى زمینه بى نمازى برخى افراد را فراهم مى کند به عنوان نمونه ممکن است فردى در دوران کودکى و نوجوانى با اشتیاق به مسجد بیاید اما در مسجد با برخورد ناروا مواجه شود این رویداد ممکن است تا همیشه عامل جدایى و حتى نفرت وى از نماز گردد.
تهاجم فرهنگى دشمنان بوسیلة شبهه در اعتقادات دینى، ایجاد بدبینى نسبت به کانون هاى مذهبى، باعث بازدارى افراد به خصوص جوانان از شرکت در مراسم عبادى، نماز جمعه و جماعت و. .. خواهد بود.
گسترش فساد و فحشا در جامعه و شنیدنى ها و دیدنى ها و لذت نامشروع دنیوى که محصول فرهنگ غرب است، نیز باعث مى شود جوانان نسبت به نماز و بندگى خدا و دین دارى بى رغبت شوند و نوعى دین گریزى در آنان به وجود بیاید.
عامل دیگرى که در سستى نماز و سایر فرایض عبادى مى تواند موثر باشد غرور جوانى و تکبر و بزرگ منشى برخى از افراد است. صفت غرور از پست ترین اوصاف انسانى است که شاید بتوان گفت منشا تمام گناهان و معاصى مى گردد. هرگاه این خصلت در کسى پا بگیرد و استقرار یابد فرد را به مهلکه هاى بزرگى مى کشاند با متصف شدن به این صفت فرد چنین پندارد که اگر در مقابل خداى خود سجده کند کوچک مى گردد بنابراین براى این که بزرگى و غرورش محفوظ بماند در مقابل هیچ کس نباید سر تعظیم فرود آورد ولو در مقابل خداوند متعال. فلذا این خیالبافى شاعرانه و تصورات جاهلا نه او را از همه اوامر متعبدانه دور ساخته و مانعش مى شود که او در مسیر سعادت خویش گام بردارد. این همان وصفى است که وقتى در ابلیس ظاهر و آشکار شد در مقابل دستور صریح خداوند سر باز زد و حاضر نشد امر الهى را در سجده بر آدم امتثال نماید.
* درپاسخ به سوال دوم شما که چرا یکسری افراد نماز را اول وقت میخوانند و چرا یکسری اول وقت نمیخوانند؟
بعضی می گویند : الآن خسته ام وحال ندارم و اگر نماز را از اول وقت آن به تاخیر بیندازم حال بیشتری خواهم داشت!!!بله ممکن است که شخص، واقعاً پس از استراحت مختصری نماز با حال تری می خواند، (ودر بعضی از اوقات، ممکن است تأخیر انداختن آن بهترباشد؛) ولی باید توجّه داشت که این موضوع شاید به شکل عادت در بیاید؛ زیرا ممکن است شیطان به همین وسیله آدمی را فریب داده و از فیض نماز اول وقت محروم سازد.
خداوند متعال و حکیم , برای پرداختن به برخی از عبادات زمانهای خاصی را مشخص فرموده است . مثلا برای روزه های واجب , ماه مبارک رمضان تعیین شده است ؛ زمان برگزاری حج واجب , ایام مشخصی در ماه ذی حجه می باشد و … یکی از اوقات مشخص شده , زمانهای مخصوصی است که برای اداء فریضه ی نماز تعیین گردیده است .
داشتن اعتقاد راسخ به حکیم بودن حضرت حق و سر طاعت فرود آوردن , همراه با طیب خاطر نسبت به دستورات الهی , نیاز به تحقیقی جامع و کامل در خصوص اصول اعتقادی را می طلبد .لذا بر هر یک از ما شناخت خدای حکیم و صفات او و نیز شناخت انسانها و صفات آنها و جایگاه خالق و مخلوق و …. لازم و ضروری است .
ریشه ی پاسخ به سؤال شما دوست عزیز و بسیاری از سؤالها ی دیگری که مشابه به این سؤال برایتان پیش آمده یا پیش خواهد آمد , در شناخت اصول اعتقادی است . متأسفانه اکثر ما اصول اعتقادی را بصورت تقلیدی گرفته ایم نه تحقیقی ؛ حال آنکه اعتقاد به توحید , نبوت و …. تقلیدی نیست . اگر ما با تحقیق باور کرده باشیم که خدای ما حکیم و عادل و غنی است ؛ و هر دستوری می دهد به مصلحت بنده اش می باشد و او در حق بندگان خویش , ظلم نمی کند چرا که نه نیازی به ظلم کردن دارد و نه ظلم کردن , با صفات او سازگاری دارد ؛ او بی نیاز مطلق است و همه نیازمند و محتاج اویند ؛ پس اگر دستوری می دهد قطعا ً مصالح بندگان را در نظر گرفته است .
اگر مریض به پزشک خود اعتماد و اعتقاد نداشته باشد , در پیروی از دستورات پزشک می لنگد ؛ مریض باید باور کند که پزشک از امر و نهی به مریض هیچ سودی نمی برد و دستورات او تنها به سود و صلاح بیمار است . در اینصورت هر چه بیمار مطیع تر باشد , بهبودی و سلامتی زودتر حاصل می شود !و خداوند خالق بندگان است , لذا بهتر از هر کسی بندگانش را می شناسد .
افرادی که اصول اعتقادی را با تحقیق پذیرفته اند، ایمان دارند که هردستوری که خداوند متعال میدهد قطعا مصلحت بندگان را قصد نموده است لذا پایبند به دستورات شرعی وازجمله نماز اول وقت هستند. و از طرفی نسبت به فلسفه و فواید نماز اول وقت معرفت دارند.
موفق ومؤید باشید.